Идегәй. Татар халык дастаны. Эпосы, легенды и сказания

      Миннән дәүран үткәндә,

      Сезгә дәүран җиткәндә,

      Утыз тешем беткәндә,

      Шунча ирләр күргәндә,

      Утыз ханның гомерен үткәндә,

      Кобогылдай ирне мин

      Бер күрмәгән картыңмын!

      Кашларына карасам,

      Каләмнән пәйда булгандай;

      Күзләренә карасам,

      Күгеннән пәйда булгандай;

      Каршыннан торып карасам,

      Каһәрдән пәйда булгандай;

      Буйларына карасам,

      Нурдан пәйда булгандай!

      Шул читтәге шул угыл,

      Аргы угылдан бирге угыл,

      Уртадагы озын буйлы,

      Ат җилкәле Кобогыл,

      Комга беткән[184] коба тал,

      Корык[185] сайлар Кобогыл;

      Кола-алалы күп елкыңны

      Куып әйдәр Кобогыл;

      Әйләнмәгән күп йортка

      Билге текәр[186] Кобогыл;

      Боты савырлы[187] көрән ат,

      Ботка тартып менәр ат:

      Ике саклык турыны

      Олауга җайдак[188] алыр ул;

      Нугайлының агыр йорт[189],

      Җәяү яткан хәйран йорт –

      Ач көзәндәй бөгелеп,

      Ач бүредәй чыелдап,

      Ач арысландай үкереп,

      Илеңә тавыш салыр ул;

      Кырык көнлек чүленә

      Айдынлы булак[190] салыр ул;

      Иделнең ике ягы кызыл яр,

      Ысбадан савыт салыр ул;

      Иртеш башы Кара Тун,

      Ике арасын куар ул;

      Чиксез кузы[191] сансыз куй,

      Күп гаскәре туйсын дип,

      Суеп казан асар ул;

      Батман, батман балыңны

      Тартып алып эчәр ул;

      Алтыннан суккан Ак Урдаң,

      Көмештән суккан ак ишек,

      Төшсә тимер чукмары

      Ишегеңне ачар ул;

      Кирәгәңне киртәр ул,

      Киртеп утын итәр ул,

      Кисмә-кисмә сары алтын —

      Кисеп улҗа итәр ул;

      Кашыклап җыйган малыңны,

      Чүмечләп чәчеп бетәр ул.

      Бар урдаңны алыр ул.

      Тәхетеңә бау салыр ул,