Səni içimdən tərk edirəm. Kahraman Tazeoğlu
İMDƏN
TƏRK EDİRƏM
1
I
2
səni içimdən tərk edirəm minmədiyim heç bir avtobus gözləmədiyim heç bir dayanacaq qalmadı bu şəhərdə
getdikcə azalır həyat
nəyi tez yaşadımsa
ona hey gec qalıram
sənə köçürəm hər payız
yolların çıxmır sevgimə
unutduğun yağışların adı yadımda səni içimdən tərk edirəm susmaqdan yoruldum
quşlar və mahnılar bu şəhəri tərk edəndən bəri
əfkar dəmləyirəm gözlərimdə
damlalarımı
yanağıma çatmadan öldürürəm tam ürəyimin başından yaralayıram özümü
alnını ürəyimə dayadığın günü düşünüb səni içimdən tərk edirəm 3
nə unudacaq qədər nifrət etdin nə xatırlayacaq qədər sevdin uçmuş bir divar qədər belə peşman deyilsən
bilirəm
məni hər zaman tapmamaq üçün axtardın yanılmağım idin
yandığım idin
yanğın idin
sənsizliyə uduzmaq
sənə uduzmaqdan çətin olsa da arxamda bir sürü bəlkələr buraxaraq səni içimdən tərk edirəm indi
içimizdə öldürüləcək bir xatirə belə
tapmayan
iki yarım qaldıq
bütünləşdirə bilmədik bizi əlindən tutmadın yalnızlığımın saçlarımı da uzaqlarına basdırdın içimin maviliyi sənin okeanın rəngində
al geri qaytarıram
kilidləri daim yalnış qapılara vurdun dağılmış vaqonlara dönərkən gözlərim sənə mənsizliyi buraxıb gedirəm yarıma uzanmayan bütün budaqlarım qırılsın
demişdin
4
eşq içində var doğulmuşsa hara gedə
bilərdi
necə də qəribədir deyilmi içimi ağrıdan da sən
ağrımı sakitləşdirəcək olan da ya öldür məni dedim
ya da get məndən
içi bulanıq bir sevdanın üzündən səni itirdim
əhəmiyyət vermədin əhəmiyyət verməyimə
bir gecədə yandırıb sabahı şəfəqlərə satdın xəyanətini külümü ayaqlayanlar belə utandı etdiyindən
artıq solmuş bir ömrün
son nəfəsini
məndən
içimdən tərk edirəm
5
həyatımın davamı üzümdə yuxun var
içimdə qərib bir hüzn
yanlış ünvandakı məktubam ən çox da qatil yazısı
II
ciblərimdə uşaq cəsədləri qursağımda çöl daşıyıram nağılsızam
qayıtmaq üçün gedirəm
yaxamdakı qəhər bozumtul şəhərdi III
saçlarının ucsuzluğunda intihar qoxusu var
xəyalları çulsuz sevgilim ruhunda kədərli adamlar dolaşar IV
səninçün gizlənmişdim məni tapasan it gözü dəymədən öncə
köç göründü bizə
əlvida gizli bağça
əlvida həyatımın davamı 6
saçları yağışlı qız
kimsəsiz bir intihar məktubu qədər soyuqdu
saçları yağışlı qız
dilində çirkli söyüşlərlə
əzilmiş bir fəslin
yetim limanlarını axtarırdı ayaqları qorxulu yorğun gecəyə ilişdi yollarda yolsuz
yuxularda yuxusuz
dodaqlarına həzin nəğmələr sərilmişdi məni anlatmır vurun bu nəğmələri dedi bilirdi ki bu son payızdı indi hansı çəkməcədədir o yaralı şeirlər rəsmlərə yıxılmış o duruş
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.