АСАРЛАР (III жилд). Сирожиддин Саййид

      Бир парча нонига қаноат қилган,

      Буғдой бошоғидан синоат қилган.

      Элим бор, юртим бор – номус, орларим,

      Олтин далаларим – буғдойзорларим.

      Саҳар юлдузлардан тақиб маржонлар,

      Дашту қирларимда отгайдир тонглар.

      Жимирлаб кетгайдир кўнгил торларим,

      Жимирлаб турсалар буғдойзорларим.

      Тупроқнинг ишида эрта-индин йўқ,

      Қишдан ғимирласанг – ёзда кўнглинг тўқ.

      Яшил, олачалпоқ, азиз қорларим,

      Қишда ҳам кўкламим – буғдойзорларим.

      Ердаги донни ҳам эгилиб тердинг,

      Сен буни ризқ билан насиба дединг.

      Деҳқоним – заҳматкаш бургут, сорларим,

      Кенг ёйган қанотинг – буғдойзорларим.

      Эртан ҳаммаёқни қоплар гул, чечак,

      Ниш урган ҳар майса у – бир келажак.

      Фермер бўлиб чиқса гулбаҳорларим,

      Сиз яшнаб кетгайсиз, буғдойзорларим.

      Қўлинг буғдойрангдир, юзинг – буғдойранг,

      Пайкаллар қўйнида бу нечук жаранг –

      Кулгингдан уйғонди эл, диёрларим,

      Янграб силкиндилар буғдойзорларим.

      Бу юрт нон ислидир, бу юрт – буғдойбўй,

      Гулбаҳор, менга ҳам кўк чойингдан қуй!

      Ёзилсин дилдаги бор хуморларим,

      Менинг акам, синглим – буғдойзорларим.

      Бир хас-сомонинг ҳам жонимга пайванд,

      Сен менга онасан, мен сенга – фарзанд.

      Мени катта қилган чанг-ғуборларим,

      Эй ота маконим, буғдойзорларим.

      Соғинчларин изҳоридай

      Очилдилар жамоллари,

      Гул қизларнинг ифоридай

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Қатлам-қатлам қалб ерлардан,

      Қалъалардай алп диллардан,

      Муҳаббат исли эллардан

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Навоийда – “Наҳр ул-ҳаёт”,

      Берунийни берган Қиёт.

      Қорақалпоқдан то Ҳирот

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Оқар дунё турган қадар,

      Бир кафт қуми – дур, ганж қадар.

      Термиздан то Урганч қадар

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      О, она юрт, тупроқларинг,

      Термизийлар, Куброларинг –

      Мангу уйғоқ дарёларинг,

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Комилжон ҳам Отажондир,

      Санъат тонги отган жойдир.

      Ҳар сабоси – оҳанг, жондир,

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Эл-юрт ўсар – диллар ўсар,

      Еллар эсар, гуллар ўсар.

      Биз кетармиз – йиллар эсар,

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Тинмас умр сафосидай,

      Қутлуғ ҳаёт навосидай,

      Мангу Ватан ҳавосидай

      Эсар Жайҳун шамоллари.

      Фасллар кетдилар – ёзу қиш,