Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства. Гарифуллин Дамир

      Йомшак җилләр көтмәгәндә

      Чәчләреңне тарап үтсә,

      Иртүк торып, тәрәзәңнән

      Нурлы кояш карап китсә,

      Бик сагынган чагым булыр,

      Бик табынган чагым булыр.

      Тын һавада бөтен дөнья

      Ипләп кенә җырлап торса,

      Искә төшеп бергә чаклар,

      Күңелеңне нурлап торса,

      Бик сагынган чагым булыр,

      Бик табынган чагым булыр.

      Ялгыз гына йоклаганда,

      Матур-матур төшләр күрсәң,

      Иртән торып, оча-оча,

      Җырлый-җырлый эшләп йөрсәң,

      Бик сагынган чагым булыр,

      Бик табынган чагым булыр.

      Чыгам да урамнарга,

      Югалам бураннарда.

      Яннарыңнан кырык урыйм,

      Уйланып торганнарда.

      Янәшә гомер буе

      Бергә барырга уем.

      Аерым яшәүләр кыен,

      Тормыш ул түгел уен.

      Йөрәк сиңа ашкына,

      Күзе тулы яшь кенә.

      Җырлап туймас дөньясы,

      «Яратам» дип дәш кенә.

      Басылыр бураннары ла,

      Тын калыр урамнары.

      Яратуыма шикләнеп

      Карама моннан ары.

      Дулатмыйк бураннарны ла,

      Елатмыйк урамнарны.

      Йөрәктәге сөю җыры

      Шаулатсын урманнарны.

      Әллә нишләттең җанымны

      Сиксәнем тулганнарда.

      Чыгам да урамнарга,

      Югалам бураннарда.

      Шалтырат, бер шалтыратсаң,

      Куана тиле җаным.

      Уяна хәтта сискәнеп

      Кәрәзле телефоным.

      Тарала ялгыз башымны

      Иләгән сагышларым.

      Наз китерә күңелемне

      Биләгән тавышларың.

      Бер сөйләшү бәйрәм ясый –

      Күп кирәкмени безгә.

      Кояшыбыз баеганда,

      Нур өстик төнебезгә.

      Юл куймыйк әле тормышта

      Саргаеп кибү өчен.

      Хәл белү җитә йөрәккә

      Ирәеп тибү өчен…

      И йөрдек тормыш дигәннең

      Киртәсен вата-вата.

      Китеп барабыз дөньядан

      Гөнаһка бата-бата.

      Уттан яралгансың бугай ла син,

      Дөрләп кабынырга торасың.

      Үзең сиңа язган шигыремә

      Үлеп табынырга торасың.

      Шундый итеп кенә беләм сине,

      Яраттырдың инде шулай син.

      Яндырасың мине, көйдерәсең,

      Уттан яралгансың бугай син.

      Шайтан коткысы яман ул –

      Тынычлыгыңны җуя.

      Шикләнүне, хуҗа итеп,

      Күңелгә кертеп куя.

      Хатын иреннән көнләшә,

      Ә ире – хатыныннан.

      Шикләнә башлый кешеләр

      Дуслары, якыныннан.

      Ярый әле, димен кайчагында,

      Халык арасында үскәнмен –

      Картайгач та аера белмәс идем

      Кайдан нинди җилләр искәнен.

      Түрәләрнең бөтен сөйләгәне

      Матур ялган икән, үскәнем.

      Яшьлегемне жәлләп, еллар үткәч,

      Сабый кебек куям сискәнеп…

      Күңелгә хуш килгән минутларым

      Тәүлекләргә хәтта биргесез.

      Чибәрләрне күрсәм, шашып сөям,

      Ни күрәсем генә билгесез.

      Ә сез менә шуны белгән кебек,

      Юләрдер бу, диеп тиргисез…

      Гарепкә кереп китәбез,

      Барган чакта гарешкә.

      Нишләмәк, инде барчабыз

      Күнеккән үзгәрешкә.

      Үстерәбез дип, авылны

      Өзлексез үзгәртәләр,

      Авыл