In die buitenste ruimte. Danie Marais
En as daar nie hoop vir Suid-Afrika is nie
is daar ook nie meer hoop vir my kinderdae nie.
Ek kan nie sonder my kinderdae nie.
Lank ná die hartseer man
Lank ná die hartseer man
in die reëndag se stadige bus
kom klim het
om skuins voor my
te kom sit
op die sagte bank
om deur die nat ruit
te kyk
– te kyk nes ’n kind van agter ’n kombuisvenster
hoe Oldenburg se lente haar bes probeer
met ’n rooi emmertjie en ’n grafie in ’n sandput
in die reën –
het ek oorgeklim
in die skemertrein na Bremen
om nog steeds te sit en helder te onthou van verbydinge
van BMX’e en Old Brown Sherry Menlopark se vyfde rugbyspan
van al daai watertand navy-blou pantyhose
onder skooluniforms in die vierkant
van wag vir my ma by die skoolhek
met ’n asem vol Camel en Clorets
van guitar solo’s voor histeriese groupies
met ’n tennisraket op ’n deurmekaar bed
van my eerste double-deck tape recorder
met detachable speakers van Goldstar.
En toe kom ’n ou song line na my toe terug
sodat ek hom voel soos op sestien:
and at the bottom of our hearts
we felt the final cut
En skielik sit ek verleë soos ’n Kersboom op Nuwejaar
in die skemertrein na Bremen
en die oomblik word so bittersoet waar
soos daai reënerige Augustus-oggend
met haar en Leonard Cohen in ’n karavaanpark in Gordonsbaai
toe my virginity skielik verby was
soos hoërskool
soos eerste liefde
en ’n naweek by die see.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.