Бир бола бор. Умида Абдуазимова

      Osmonga chiroqsan,oymoma.

      Nimaga yiroqsan, oymoma?

      Yulduzni yetaklab yurasan.

      Nuringni etaklab berasan.

      Yurishing o‘xshaydi kemaga.

      Yiqilib ketmaysan nimaga?

      Qayoqqa shoshasan har kuni?

      Bildirib tun-kunning farqini?

      Oymoma indamas, ehtimol,

      Der, o‘zing kel, barin bilib ol.

      -Kalit qani, kalit qani?

      Shu yerda turgandi-ya?

      Shu kalitni Abdug‘ani,

      Sherzod ham ko‘rgandi, a?

      Yelka qisar Abdug‘ani,

      «Sherzod kirdi,chiqdi,»– deb.

      «Bundoq turib, mana bundoq

      Cho‘ntakka qo‘l tiqdi,»– deb.

      «Voy, bu nima, cho‘ntagimga

      Tushib olgan kalit-ku!

      So‘zlarimdan uyalgancha

      Berkinib olibdi-ku»…

      Bir Alisherdan

      Gap so‘rab ko‘ring.

      Bijirlab ketar,

      Deb,– siz jim turing.

      Bir Alisherga

      Buyuring-a ish.

      O‘zim qilay, -deb

      Orttirar tashvish.

      Uyalib qoldim,

      "Bolasan" deb man.

      "-Bola bo‘lsam ham

      Amallayapman!"..

      Go‘yo qo‘ng‘iroq,

      hovli

      Chuvillab ketdi,

      Bolajonlar

      bir-birin

      Quvalab ketdi.

      Qo‘ng‘iroq chalib

      yana

      Jimib qoldi yer.

      Barglarni yuvgan suvni

      Shimib oldi yer…

      To‘g‘ri ishlamabsan-ku,

      Masalani, Vazira.

      Kechagi "besh"dan keyin

      "Ikki" qo‘yarkanmiz-da!"

      Nega to‘g‘ri bo‘lmasin,

      Axir, qarang yaxshilab.

      Chunki bunisini ham

      Dadam berganlar ishlab.

      Yig‘loqi qiz emishman,

      Menga shunday deyishdi.

      Yig‘loqisan,-deb battar

      Yoshim qo‘shib yeyishdi.

      Yeyishdi yeganlarim:

      Shirin kulcham, konfetim.

      To‘g‘risi, yoshga qo‘shib,

      Ularni o‘zim yedim.

      Qorni ochsa yig‘lashni

      Bilar ukam baqirib.

      Qushchadek chug‘-chug‘lashni

      Bilar bizni chaqirib.

      O‘rnini xo‘l qilib u,

      Yana dod-voy qiladi.

      O‘zi jimjiloqdegu,

      Toza joyni biladi.

      Uyga kirdi Shavkatjon,

      Oyoq-qo‘li chang, tuproq.

      Polni yuvgandim hozir,

      Jaxlim chiqdi-yu shu choq,

      -Pol bosib kelgandirsan,

      Deb so‘rasam ukamdan,

      Deydi,-Xavotir olmang,

      Yurib keldim gilamdan.

      Vazira vazifani

      Bugun ishlab kelibdi.

      Misolni oson yechish

      Yo‘lin qaydan bilibdi?

      Ustozi qoyil qolib,

      Rahmat, desa, otangga,

      – Dadam ishlab berganin

      bildingiz, der, attanga…

      -Oyoq-qo‘ling shilingan,

      Nazar solgin o‘zingga.

      Axir yursang bo‘lmasmi,

      Bunday qarab ko‘zingga?

      -Ko‘zingga qarab yur, deb

      Qiziq gap aytdingiz-ku!

      Buning uchun endi men

      Olib yuraymi ko‘zgu?

      -Mening dadamlar doktor,

      Mening dadam injener.

      -Mening dadamlar yo‘qdir,

      Oyim doim ishda, der.

      -Dadam uydalar, kasal…

      Dadam zavodda master.

      -Mening dadamni bo‘lsa

      Buvim piyonista der..

      Aka, o‘qing kitobni

      ichingizda.

      Uxlay olmay yotganim

      bilingiz-da!

      Endi pichiringizdan

      to‘ydim juda.

      O‘qing-da, ichingizning

      Ich ichida!

      Abduxalil cho‘zilib,

      Qizargan qulog‘ini.

      Ushlagancha o‘y surib,

      Takrorlar so‘rog‘ini:

      Nega odam qulog‘i,

      Tekis emas, burishqoq?

      Dazmollasam dars chog‘i

      Eshitarmi yaxshiroq?..

      Voy-voylab, ushlab oyoq

      Yig‘lab qoldi Alisher.

      Ne gap? – deb, qilsak so‘roq.

      Chuchuk tilda shunday der:

      -Dumalab