Sześć tysięcy gotówką. James Ellroy
się na badanie lekarskie 13.11.1943. wysłał list z odmową (patrz: załączona kopia nr 19) i został aresztowany 1.12.1944. Osądzono go i skazano za złamanie przepisów Ustawy o Służbie Wojskowej (patrz: załącznik nr 4191), a następnie wysłano na 3 lata do Federalnego Zakładu Karnego w Ashland w stanie Kentucky. podejmował liczne działania prowadzące do zniesienia segregacji w więziennej stołówce, za co został przeniesiony do zakładu karnego w Lewisburgu (Pensylwania). został zwolniony warunkowo (czerwiec 1946) i stał się wędrownym mówcą Bractwa na rzecz Pojednania. W latach 1946–47 uczestniczył w wielu zainspirowanych przez komunistów poczynaniach (m.in. „Podróż Pojednania”), mających na celu zniesienie segregacji w autobusach dalekobieżnych. W listopadzie 1947 wstąpił do Komitetu przeciwko Ustawom Jima Crowa w Szkoleniu i Służbie Wojskowej i doradzał młodym Murzynom, aby unikali służby w armii (patrz: załącznik nr 4192 – lista członków Komitetu i ich powiązań z innymi ugrupowaniami komunistycznymi).
podróżował po Indiach (1948–49), powrócił do USA i odbył karę 22 dni pozbawienia wolności za swą działalność wywrotową w „Podróży Pojednania”. Spędził sporo czasu (w latach 1950, 1951, 1952) w Afryce, poznając tamtejsze murzyńskie ruchy powstańcze i narodowościowe. 21.01.1953 został aresztowany za obrazę moralności w Pasadenie w stanie Kalifornia (patrz: załącznik nr 4193 – raport z aresztowania i stenogram z procesu). i dwaj biali młodzieńcy zostali przyłapani podczas homoseksualnej orgii w zaparkowanym samochodzie. przyznał się do winy i spędził 60 dni w Więzieniu Okręgowym Los Angeles. Homoseksualizm nie jest tajemnicą i tak zwani „przywódcy” murzyńskiego „głównego nurtu”, którzy wykorzystują jego zdolności organizacyjne i oratorskie, uznają to za hańbę.
Incydent z 21.01.1953 spowodował wydalenie z Bractwa na rzecz Pojednania. przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie przyjaźnił się z członkami środowiska cyganerii w mocno lewicującej dzielnicy Greenwich Village. Ponownie wstąpił do Ligi Przeciwników Wojny i znowu podróżował po Afryce, poznając murzyńskie ruchy narodowościowe. powrócił do USA i poznał , pozostającego pod wpływem komunizmu doradcy . (Patrz: akta nr 5961, 5962, 5963, 5965, 5966). przestawił . doradzał w sprawie organizacji bojkotu autobusowego w Montgomery w latach 1955–56. (Patrz: Kartoteka centralna – akta poszczególnych uczestników bojkotu). został wtedy zaufanym doradcą – przypisuje mu się udział w tworzeniu pacyfistyczno-socjalistyczno-komunistycznego programu siania zamętu i wywoływania zamieszek. sporządził dokument, na którego mocy została utworzona Konferencja Przywódców Chrześcijańskich Południa (SCLC). zatwierdził ów dokument na odbywającym się w dniach 10–11.01.1957 kongresie w Atlancie. (Patrz: załącznik nr 4194 i Akta Inwigilacji Elektronicznej nr 0809). został wybrany na przywódcę Konferencji 14.02.1957 i pozostaje nim do dziś (8.02.1962).
wstąpił do Forum Amerykańskiego (zaklasyfikowanego w roku 1947 jako ugrupowanie komunistyczne) i z ramienia Konferencji planował wraz z Narodowym Zjednoczeniem na rzecz Rozwoju Ludności Kolorowej marsz na Waszyngton pod hasłem „Pielgrzymka Modlitwy” (17.05.1957). W marszu wzięło udział 30 000 ludzi, w tym wiele murzyńskich osobistości (patrz: materiały operacyjne, filmy nr 0704, 0705, 0706, 0708). W październiku 1958 roku zorganizował Marsz Młodych na rzecz Integracji w Szkołach. W trakcie tego marszu publicznie zaatakował za jego komentarz, że marsz stanowił jedynie „zainspirowaną przez komunistów promocję”. W kwietniu 1959 roku zorganizował drugi marsz młodych. (Patrz: materiały operacyjne, filmy nr 0709, 0710, 0711).
odrzucił (na początku roku 1960) propozycję pracy dla Konferencji w pełnym wymiarze. Do dziś (8.02.1962) pozostaje żarliwym krytykiem instytucji demokratycznych i przez cały czas popiera oraz jego socjalistyczne knowania, służąc mu za doradcę i organizatora działań Konferencji. uważany jest za przywódcę zespołu ekspertów Konferencji oraz za mózg odpowiedzialny za wzrost znaczenia w roli demagoga wzbudzającego społeczny niepokój. Organizował i rozmieszczał białych i murzyńskich demonstrantów podczas akcji mających na celu zniesienie segregacji w restauracjach i autobusach w latach 1960–61, nie zrywając przy tym udokumentowanych przyjaźni z 94 członkami ugrupowań komunistycznych (patrz: Lista znanych kontaktów nr 2). Podsumowując, powinien być zaklasyfikowany jako osoba bezpośrednio zagrażająca bezpieczeństwu wewnętrznemu państwa i w związku z tym poddawany okresowej inwigilacji, a także, jeśli to możliwe, monitorowaniu korespondencji. (Uwaga: dostęp do załączników, filmów i taśm z nagraniami wymaga zezwolenia II stopnia potwierdzonego przez wicedyrektora Tolsona).
26
(Las Vegas, 12 stycznia 1964)
Obserwacja:
Obserwacja na siedząco. Obserwacja w ruchu. Trzech nudnych obserwowanych. Drętwa robota – już całe pięć dni.
Webb Spurgeon mieszkał za Tropicaną. Meta Webba Spurgeona graniczyła z polem golfowym. Webb Spurgeon żył nijako. Webb Spurgeon przesiadywał w domu. Webb Spurgeon woził syna do szkoły.
Wayne obserwował jego drzwi. Wayne zmagał się z bolączkami obserwującego.
Ziewał. Drapał się po tyłku. Sikał do puszki po mleku. W samochodzie cuchnęło. Kiepsko celował. Czasem trafiał w deskę rozdzielczą.
Spurgeon wywoływał ziewanie. Duane Hinton – chrapanie. Eldon Peavy – pedalskie drzemanie. Ciulowa robota. Buddy Fritsch potrzebował brudów. Pete go przekupił. Fritsch spotkał się z Butchem Montrose’em – wyglądało to na wypłatę.
Robota była do dupy. Wykonywał ją mimo wszystko. Zmieniał miejsca i dopasowywał je do grafiku. Zmieniał obserwowanych.
Hinton przesiadywał w domu. Hinton jeździł do pracy. Peavy spędzał czas w korporacji Monarcha. Ciulowa robota. Wayne się starał. Wayne spędzał przy niej dwadzieścia godzin na dobę.
Lynette mu truła. Lynette truła, i to ostro. Lynette znalazła plik jego gazet z Dallas. Skłamał. Powiedział: „Nie truj”. Powiedział, że chodzi o Moore’a i Durfee’ego – po prostu śledzę sprawę.
Dał się jej złapać w pułapkę. Wiedziała, że kłamie. Nie dawała mu żyć. Wayne ciągnął tę swoją ciulową robotę. Rozważał różne możliwe zakończenia.
Ukryje potencjalne brudy. Pieprzyć Fritscha i Pete’a –