Lucyfer zwycięża. Ilona Witkowska

      nie chce się spać.

      nie chce się robić.

      ty sobie wystawiasz kapliczki,

      a na mnie tu wciąż coś czyha.

      droga wolna,

      ale weź na nią wejdź.

      o mój panie Jezu nabity na patyk –

      owocu okrutnych, lecz dziecinnych zabaw,

      my się teraz tutaj bawimy inaczej

      majowe słońce piekło mnie w głowę

      (choć odruchowo użyłam formy nas,

      byłam wtedy sama)

      (odruchowo używając formy nas,

      kogo miałam na myśli?)

      kiedy byłam mała, babcia uczyła mnie

      deptać dżdżownice i nie przejmować się.

      mówiła: o, tak! o, tak!

      świętujemy. przecież już nigdy nie będzie 3 czerwca 2014 roku.

      świętujemy. nasze cmentarze są zawsze czyste i zadbane, a kiedy reszta świata celebruje halloween, my gromadzimy się jako kraj, dekorując groby tych, których kochamy i tych zapomnianych.

      świętujemy. przelotna miłość w technikum obróbki szkła.

      świętujemy. siedzę w mrowisku, które drga.

      nie w samym środku, jednak zawsze ja:

      bóg litościwy, ale skłonny do kary.

      na różowym tle

      o ósmej zero dwie

      szynka wieprzowa

      tańsza aż o

      jeden i pół złotego

      idą sobie ludzie

      po kostce Bauma

      nad nimi wielkie brzozy

      nad nimi wielkie topole

      cekiny łez. nie? niby dlaczego?

      zaraz może zdarzyć się coś złego.