เส้นทางแห่งวีรบุรุษ . Морган Райс
บิดาถาม “เข้าไปข้างใน!”
ธอร์ยืนนิ่ง ใจสลาย เขาไม่อยากจะขัดคำสั่งบิดา แต่เขาต้องพูด หัวใจเขาเต้นรัวเมื่อคิดค้าน เด็กหนุ่มตัดสินใจว่าการเชื่อฟังคงจะดีที่สุด ไปหยิบดาบ แล้วจากนั้นค่อยมาคุยกับบิดา การขัดคำสั่งทันทีคงไม่ช่วยอะไร
ธอร์วิ่งเข้าไปในบ้าน วิ่งออกด้านหลังไปยังตู้เก็บอาวุธ เขาเจอดาบของพี่ชายทั้งสาม พวกมันเป็นดาบที่สวยงาม ด้ามดาบทำจากเงินเนื้อดีที่สุด เป็นของขวัญล้ำค่าที่บิดาต้องทำงานตรากตรำหลายปี เขาคว้าดาบทั้งสามเล่มมา ประหลาดใจเหมือนเช่นเคยกับน้ำหนักของพวกมัน แล้ววิ่งกลับไปยังหน้าบ้าน
ธอร์พุ่งไปหาพี่ชาย ส่งดาบให้ แล้วหันกลับมาหาบิดา
“อะไรกัน ไม่ได้ขัดหรือ?” เดรคถาม
บิดาหันมาอย่างไม่พอใจ แต่ก่อนที่เขาจะทันพูดอะไร ธอร์ก็ชิงพูดขึ้น
“ท่านพ่อ ได้โปรด ข้าต้องพูดกับท่าน!”
“ข้าบอกให้เจ้าขัด....”
“ได้โปรด ท่านพ่อ!”
บิดาจ้องมาอย่างไม่เห็นด้วย แต่คงจะเห็นความจริงจังบนใบหน้าของธอร์ เพราะในที่สุด บิดาก็พูดออกมาว่า “ว่าอย่างไร?”
“ข้าอยากเข้ารับการคัดเลือกเข้ากองทหาร พร้อมกับคนอื่น ๆ”
พี่ชายทั้งสามหัวเราะขึ้นด้านหลังเขา ทำให้ธอร์หน้าแดง
แต่บิดาไม่ได้หัวเราะ ตรงกันข้ามใบหน้ากลับบึ้งตึงมากขึ้น
“เจ้าอยากอย่างนั้นหรือ?” บิดาถาม
ธอร์พยักหน้าอย่างจริงจัง
“ข้าอายุสิบสี่ปีแล้ว ข้ามีคุณสมบัติ”
“เขาจำกัดที่อายุสิบสี่ปี” เดรคบอกอย่างดูถูกข้ามไหล่มา “แต่ถ้าพวกเขารับเจ้า เจ้าคงจะเด็กที่สุด แล้วเจ้าคิดว่าพวกเขาจะเลือกเจ้าแทนที่คนอย่างข้า ที่แก่กว่าเจ้าห้าปีอย่างนั้นหรือ?”
“เจ้ามันอวดดี”