Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый
– дәрт белән: чир (кайгы-хәсрәт) белән.
190
Зөлфе – чәч бөдрәләре (чигә һәм җилкәләрдә).
191
Пәришан – моңлы, сагышлы.
192
Нәүбәһар – иртә яз, яз башы.
193
Чүн лялә-зар – лаләле кыр шикелле.
194
Гъәндәлиб – былбыл, сандугач.
195
Хәбиб – сөекле.
196
Монтазыйр – өмет итү, көтү; интизар булу.
197
Къәдәмеңә къийам – баскан адымнарыңа.
198
Нәзър идүбән кәндеми нәчә сыйам – үземә ничә ураза нәзер әйтү белән.
199
Сәр-а-сәр – баштан ахыргача.
200
Җане садыйк – тугрылыклы җан.
201
Гөле сәрби Бохаратик – Бохараның сәрби гөле шикелле.
202
Гъизз-у-җаһең – хөрмәтең һәм урының: кадер-хөрмәтең.
203
Фиракъәт (фиракъ) – аерылу, аерым тору.
204
Такъәтемне кыйлды такъ – сабырымны җуйды, тәкатемне бетерде.
205
Шадеман – шатлыклы.
206
Җавидән – мәңгелек; мәңгегә.
207
Җаиңны – урыныңны.
208
Мәҗид – макталган, дан казанган (Алланың исем-эпитеты).
209
Наре җәһәннәмдин бәгъид – җәһәннәм утыннан ерак.
210
Айа – айга.
211
Гъөлү – биек; югары, өстен; зур дәрәҗә иясе, асыл зат.
212
Көн-бә-көн – көннән көнгә.
213
Гъәдү – дошман, көндәш; көнчелек, дошманлык.
214
Мәләк – фәрештә.
215
Тәхте паиң, гъәрше көрси нә фәләк – торган җирең, утырган урының имин булсын.
216
Илтимасым – үтенечем.
217
Би-мәрам – теләксез, теләмичә; ирексездән (кеше сүзенә ияреп).
218
Гъәйби гъәйбәт – гаепне гайбәтләү.
219
Бәр-фәрикъ – бергә, бер төркемдә.
220
Би-гөман – гөмансыз, шиксез, шөбһәсез.
221
Хәзрәтеңдин – син олы заттан, син хөрмәткә лаек шәхестән.
222
Бер къәтгъ кәгазьдер мәхмүдемез – бер кисәк кәгазьдер мактаячагыбыз.
223
Би-зарар – зарарсыз (ертылмаган килеш).
224
Күңел якса – күңелгә ошаса; күңел ятса.
225
Фаразыдыр бөрадәр – туганлык фаразыдыр.
226
Үгет иркән – үгет икән.
227
Шәргъи ирмеш – шәригатьчә икән.
228
Хариҗ – тышкы, тышта; катнашусыз.