Vaarwel Suiker. HOMEMADE LOVING'S
koolhydraten zijn ook niet zo eenvoudig.
Er zijn korte en lange keten koolhydraten. Ze dragen deze benaming vanwege hun uiterlijk onder de microscoop. Vergeleken met de lange-ketenvariant bestaan koolhydraten met een korte keten uit minder aaneengesloten moleculen. Hun verbindingen zijn ook niet zo sterk als die van lange-keten koolhydraten.
De huishoudsuiker behoort tot de kortketenige koolhydraten. Dit betekent dat deze chemische verbinding relatief eenvoudig afbreekbaar is en dat het niet lang duurt voordat de afzonderlijke componenten beschikbaar zijn voor gebruik, d.w.z. om energie te leveren. Koolhydraten met een lange keten stellen het lichaam voor grotere uitdagingen omdat het al meer energie gebruikt om deze chemische verbinding in een bruikbare vorm te krijgen.
Dus suiker is een soort turbobrandstof. Het geeft het lichaam een snel beschikbare energiekick. Dit kan echter niet lang meer duren, omdat de chemische verbinding zo snel kan worden afgebroken dat de stoffen die door het voedsel worden geleverd, onmiddellijk verdwijnen zodra ze zijn gegeten.
Suiker in voedsel - waarom en hoe werkt het?
Suiker behoort tot de koolhydraten en dus tot de drie macronutriënten naast eiwitten en vetten. Mensen kunnen niet volledig leven zonder koolhydraten, omdat ze anders geen brandstof hebben voor hun vitale functies. Er zijn echter goede en minder goede koolhydraten, die goed of slecht worden, vooral omdat ze niet worden geconsumeerd in de huidige voeding zoals de natuur oorspronkelijk voor ons bedoeld was.
Suiker behoort tot de kortketenige koolhydraten. Deze zorgen voor een snel beschikbare energieboost, omdat het lichaam niet lang nodig heeft om ze in hun afzonderlijke onderdelen te ontbinden. In deze vorm kunnen ze worden gebruikt als brandstof en als energieleverancier. Dit begint al in de mond, omdat er in het speeksel enzymen aanwezig zijn, die de eerste splijtingsprocessen uitvoeren. Dergelijke koolhydraten zitten in levensmiddelen die suiker bevatten, maar ook in volledig natuurlijke lekkernijen. Fructose is bijvoorbeeld een onderschatte leverancier van dergelijke koolhydraten.
In de natuur heeft deze vorm natuurlijk ook een bestaansrecht. Een leven in het wild was vermoeiend voor onze voorouders - bijvoorbeeld als ze moesten vluchten voor hongerige roofdieren of vechten tegen hen. Hiervoor is er snel energie beschikbaar in het voedsel, want zo kunnen we snel onze lege voorraden aanvullen.
Minstens zo belangrijk zijn de lange-keten koolhydraten. Het lichaam moet al relevante hoeveelheden energie verbruiken om ze te kunnen gebruiken. Dit betekent dat ze het lichaam minder energie leveren dan ze in werkelijkheid bevatten. Dat klinkt in eerste instantie niet optimaal, want wie wil het risico lopen om in de energieminus te glijden?
Dit kan legitiem zijn geweest in het Stenen Tijdperk. Tegenwoordig is ons dieet veranderd, maar de suikerstofwisseling niet meer. Vroeger was het vrij moeilijk om aan de korte keten koolhydraten te komen, terwijl de lange keten variant vaak beschikbaar was. Vruchten waren onze belangrijkste bron van suiker. De mensen uit het stenen tijdperk zouden meer dan blij zijn geweest met een handvol gummiberen, want wat we vandaag de dag als vanzelfsprekend beschouwen, bestond toen nog niet in de natuur. Vandaag de dag moeten we er daarentegen voor zorgen dat we volkorenproducten gebruiken of groenten eten in plaats van fruit, zodat we geen overschot aan gemakkelijk verkrijgbare suiker hebben - en dus een energiesurplus dat direct leidt tot de productie van nieuwe vetcellen en dus tot zwaarlijvigheid.
Dus suiker is niet slecht over de hele linie. Zoals elk vergif, is het de dosis die telt. Je lichaam kan niet lang overleven zonder koolhydratenergie. Maar met te veel suiker kom je onvermijdelijk aan, en dat is het probleem met onze huidige voeding.
Wat bevat suiker - en wat niet?
Je weet nu dat er korte- en lange-keten koolhydraten zijn en dat je niet zonder kunt, maar als je dat wel kunt, dan zijn lange-keten koolhydraten meer aan te bevelen. Maar hoe zit het met echte suiker? Welke voedingsmiddelen bevat het, hoe wordt het door de industrie gecamoufleerd en welke verschillende soorten suiker zijn er?
Suiker is niet hetzelfde als suiker
In veel voedingsmiddelen vindt u suiker op de ingrediëntenlijst. Yoghurt, bakkerijproducten, bijna alle kant-en-klaarmaaltijden, smeersels, sauzen en kant-en-klaarproducten bevatten allemaal suiker - tenzij het product als suikervrij wordt geëtiketteerd. Maar zelfs dan zijn er nog valkuilen. Het is nu al moeilijk omdat producten met zo'n lijst van ingrediënten niet altijd suiker op de plek waar suiker aanwezig is. Misschien struikel je over een van die namen:
Glucosestroop (snoep, gombeertjes, enz.)
Fructose (fructose)
Lactose (lactose)
sucrose
Dextrose (dextrose)
Fructose-glucosestroop (mengsel van fructose en glucosesiroop)
karamel of karamelstroop (karamel is hooggekookte suiker)
moutsuiker of moutextract
dextrine of maltodextrine
Zoet weipoeder (bevat lactose)
U kunt deze ingrediënten zoeken op de verpakking. Hierdoor kunt u producten met een hoog suikergehalte grotendeels vermijden wanneer u in de toekomst bewuster koopt. U zult merken dat u een eenvoudige basisregel kunt volgen. Hoe natuurlijker je winkelt, hoe minder moeite je hebt met het vermijden van suiker. Er zit niets in een stokje selderij, courgette of biologische kippenborst dat je niet wilt eten. Omgekeerd betekent dit dat er geen kant-en-klaarmaaltijden meer nodig zijn en dat u zelf kookt - en bepaalt wat er wel en niet in uw voedsel zit.
Naast de industriebenamingen die allemaal op suiker neerkomen, zijn er nog andere kritische producten waar je op dit moment misschien niet aan denkt. Op het eerste gezicht lijken ze gezond en hebben ze vaak gezonde eigenschappen, maar bevatten ze tegelijkertijd suiker in verschillende vormen. Deze levensmiddelen of producten omvatten:
Agave stroop (suikervervanger die eigenlijk nog veel suiker bevat)
Honing (antibacterieel, maar soms samengesteld uit suiker)
vruchtensappen en smoothies met fruit (bevatten fructose; groene smoothies van groenten bevatten minder suiker)
Natuurlijke versus kunstmatige suikers
In principe is het altijd beter om suiker te eten als het maar uit een zo natuurlijk mogelijke bron komt. Gummy beren zijn erger dan een stuk fruit, maar het stuk fruit van de versafdeling in de supermarkt is beter dan het stuk van de bakkerstaart ernaast.
Dit is te wijten aan het feit dat natuurlijke voedingsmiddelen een andere samenstelling hebben dan industrieel verwerkte producten met toegevoegde suiker. Een kant-en-klaarmaaltijd met suiker bevat niet veel meer dan conserveringsmiddelen en kleurstoffen. Ook al heb je gegeten, je lichaam mist voedsel dat het nodig heeft om te leven. Een appel of een banaan zou je vitaminen, mineralen en vezels hebben gegeven - ondanks fructose. Waarschijnlijk heb je in beide soorten evenveel suiker geabsorbeerd, maar in de natuurlijke variant heb je tegelijkertijd voedingsstoffen binnengekregen.
Gezondere suikers: Wat is het punt?
Ik weet zeker dat je gehoord hebt van ruwe rietsuiker of kokossuiker. Suiker, natuurlijk, is nog steeds dat, per slot van rekening, dat is hoe het heet. Deze varianten zouden echter beter zijn dan de huishoudelijke geraffineerde suiker.
Ze worden daarom als gezonder op de markt gebracht omdat deze suikers langzamer door het lichaam worden opgenomen. Als gevolg daarvan schiet het insulinegehalte niet zo snel omhoog als bij huishoudsuiker, maar daalt het er weer af - en blijft er een hongerlijdende hongerlijdende aanval over die moeilijk te bevredigen is.
Er is echter geen wetenschappelijk bewijs hiervoor. De koolhydraten in de meeste alternatieven zijn ongeveer gelijk aan die in normale huishoudsuiker. Zij leveren ook evenveel calorieën. Met name kokosbloesemsuiker zou waardevolle vitaminen bevatten. Dat is waar, maar om een relevante hoeveelheid te krijgen die kan bijdragen aan je dagelijkse behoeften, moet je kilo's kokosbloesemsuiker consumeren