.
etdi.
Qız özünə doğru uzanan pəncəni həvəslə sıxdı – sıx tükləri, şokolad rəngində gözləri və zərif burnu olan bu nəhəng köpək onun xoşuna gəlmişdi.
– Bəs sənin itin görüşmək üçün pəncəsini uzada bilir? – Tobi soruşdu.
Corc başı ilə təsdiqlədi. Qız əsəbiləşdiyini zorla gizlətdi: Tobi Timminin tərbiyəsinə necə şübhə edə bilər axı?
– O zaman qoy Binki ilə görüşsünlər… Binki, pəncəni uzat!
– Timmi, pəncəni uzat!
Sahiblərinin köməyi ilə köpəklər bir-birinin pəncələrinə toxundular. Sonra Timmi astadan zingildədi. Binki də ona eyni cür cavab verdi və onlar hürərək bütün həyəti dolaşmağa başladılar. Toyuqlar bunu görüncə ürkdülər və qaqqıldaşaraq ətrafa dağılışdılar.
– Hər şey qaydasındadır, – Tobi dedi. – Mənim Binkim hamı ilə dil tapa bilir, adamlarla da, itlərlə də əla yola gedir. Xüsusən də pəncəsini uzadıb görüşdüsə, məsələ bitib. Mən onu xüsusi şəkildə öyrətmişəm. Bircə siçovul ovu məsələsində işlərimiz yaxşı getmir. Yəqin, Binkinin onlara yazığı gəlir. Bəs necə, onlar da canlıdırlar axı!.. Yaxşı, bəsdir burada dayandıq, evə gedək. Anam sizin üçün çay süfrəsi hazırlayıb.
Qonaqlar bunu eşidəndə çox sevindilər: onlar bayaqdan çay içməyi elə arzulayırdılar ki!
Enn gözünün altından Tobiyə nəzər saldı və fikirləşdi ki, yeni tanışları yaxşı oğlana oxşayır. Lakin Corc bu məsələdə onunla tam razılaşa bilmirdi, qızın şübhələri vardı. Məsələ burasında idi ki, Tobinin köynəyinin yaxasına qəribə bir gül sancılmışdı. Corc onun təbii olub-olmadığından əmin deyildi. Bununla belə, nəyə görəsə gördüyü mənzərədən xoşlanmamışdı…
– Biz bayaq burada çəhrayı donuz balası ilə dolaşan oğlan gördük, – Enn dedi. – O kimdir?
– O mənim qardaşım Bennidir, yanındakı da sevimli Qıvrımıdır. Benni ondan heç ayrılmır. Biz ona pişik, ya it vermək istədik, ancaq alınmadı! Heç üzlərinə də baxmadı… Onlar həmişə bir yerdədirlər… Ümumiyyətlə, balaca qardaşlar həmişə çox zəhlətökən olurlar, elə deyil?
– Bəzən elə balaca bacılar da belə olur, – Dik bir anlıq Ennə nəzər salaraq dedi. Enn dərhal qardaşını dürtməklədi və bununla da acıqlandığını göstərmək istədi.
Corc da Diklə razılaşmadı.
– Enn tamam başqadır. Onun barəsində belə danışmaq düz deyil. Tobi, inanmırsansa, Culiandan soruşa bilərsən…
Tobi bu söhbətin çox uzanmasını istəmirdi. Odur ki heç nə demədi. Uşaqlar evə keçdilər. Tobinin anası qonaqları mehribanlıqla qarşıladı. Onun açıqrəngli saçları vardı. Dolu bədənli bu qadın da eynilə oğulları kimi gülümsəməyi sevirdi.
– Tobi məni hər şeydən xəbərdar edib, – o dedi. – Hər gün təpəni enib süd, yağ, çörək üçün bura gələ bilərsiniz. Xahiş edirəm, nə lazım olsa, utanmayın, deyin.
Qəfildən ayaq səsləri eşidildi, çox keçmədi ki, Qıvrım sürətlə içəri girdi.
– Yenə gəldin?! – Tobinin anası çığırdı. – Bir sözü neçə dəfə deyərlər?.. Benni! Sən onu evə buraxmamalısan! İti, pişiyi birtəhər başa düşmək olar, etiraz etmirəm, lakin donuzlara dözmək fikrim yoxdur… Benni! Sən haradasan?
Donuz balasından fərqli olaraq Benni otağa sakitcə daxil oldu, onun üz-gözündən peşmanlıq yağırdı.
– Bağışla, ana, bu gün onun dəcəlliyi tutub… Siz çay içəcəksiniz? Olar mən də Qıvrımla birgə gəlim?
– Yəqin, əvvəlcə siz təzə qaymaq istəyərsiniz? – Tobinin anası Benninin sözlərinə əhəmiyyət verməyərək qonaqlardan soruşdu.
Bu təkliflə hamı razılaşdı. Belə bürkülü gündə evdə hazırlanan təmiz, təzə, sərin qaymaqdan yaxşı nə ola bilərdi?
Hamı masa ətrafına keçdi, uşaqlar süfrədə vetçina dilimləri və yenicə bişirilmiş isti çörəyi görəndə bir neçə saat əvvəl Coannanın yol üçün qoyduğu buterbrod və piroqlardan doyunca yediklərinə çox peşman oldular. Bundan başqa, soyuq qəlyanaltı – şüşə qabda səliqə ilə düzülmüş şehli kahı yarpaqları və qırmızı turp da vardı. Bir az aralıda bufetin üstündə böyük piroq, onun yanına isə arpa unundan hazırlanmış kökə qoyulmuşdu. Bundan başqa, bufetin üzərində kərə yağı, süd, bal və cemlə dolu bardaqlar da düzülmüşdü.
– Eh, təəssüf ki, mən hələ yaxşı acmamışam! – Dik köks ötürdü. – Yoxsa hamısını yeyərdim!
– Məncə, bu uzun səyahətdən sonra siz yeməkdən boyun qaçırmamalısınız, – mehriban ev sahibəsi dedi. O, haqlı idi. Qadın bu dəfə üzünü oğluna tutaraq əlavə etdi: – Tobi, uşaqlara qulluq elə… Benni, heyvanı dizinin üstündən götür, donuzu süfrə arxasında oturtmazlar!
– Diqqətli ol, yazıq heyvanın kefi pozulmasın, – vetçinadan kiçik bir dilim götürən Tobi qardaşına dedi. – Axı biz indi onun babasını yeyirik!
Benni tezcə Qıvrımı döşəməyə qoydu: doğrudan da, o öz əcdadının kədərli taleyindən xəbərdar olmasa, daha yaxşı idi!
Donuz balası Timmiyə yaxınlaşıb onun böyründə oturdu. Köpək bir qədər təəccüblənsə də, Qıvrımın bu mehribanlığından xeyli məmnun oldu.
Gecikmiş nahar yeməyi çox yaxşı keçdi. Məlum oldu ki, Tobi qonaqpərvər ev sahibidir: qızların üstünə bir tırtıl da atmadı, heç kəsin üst-başına su çiləmədi. O yalnız uşaqların qablarına yemək çəkir və fincanlarına süd süzürdü.
Süfrədən çəkilən Enn donuz balasının yanında oturdu. Qıvrım getdikcə qızın daha çox xoşuna gəlməyə başlayırdı.
– Mən kitab yazmalı olsaydım, – Enn astadan Culianın qulağına pıçıldadı, – ora mütləq Benni və onun Qıvrımı barədə hekayələr də daxil edərdim.
– Yaxşı, – xanım Tomas hamının yeyib-doyduğunu görəndən sonra soruşdu, – sizin planınız nədir? Tobi, çadırları gətir, lazım olan digər şeyləri də dostlarına göstər. Qoy harada və necə düşərgə salacaqlarına özləri qərar versinlər.
– İrəli! – Tobi dostlarını səslədi. Benni ilə Qıvrım hamıdan qabağa düşdü.
– İndi yükləri götürüb təpəyə qaldıracağıq, – Tobi yenidən dilləndi. – Sonra isə düşərgə üçün yer seçərik, yaxşı? Mən sizinlə orada qalmağı çox istərdim! Amma fermada görüləcək o qədər iş var ki…
Yazıq Tobi! Bu tətildə o, çadırda gecələyə bilməyəcək, nazik adyala bürünüb qaranlıqda sayrışan ulduzlara tamaşa etməyəcək…
Dünyanın ən gözəl yeri
Tobi uşaqları yaxınlıqdakı tövləyə apardı. Oğlanlar içəri girdilər, qızlar çöldə dayandılar. Binki ilə Timmi isə tətil sevincindən uçmağa hazır olan məktəblilər sayaq həyət boyu bir-birinin ardınca qaçmağa başladılar.
Culian