Давыллардан алган көчем бар. Каусария Шафикова
булып атулар юк.
Әйдә, уйнат, яңа күршем,
Көй агылсын, дөнья тулып.
«Арча», «Шахта», «Минзәлә»ләр
Җанда яши балачакның
Моңлы бишек җыры булып.
Шатлыкларым
«Бәхетлеме син?» – диләр дә
Җавабымны көтәләр.
Ә үзләре күзләремнең
Шатлык яшен сөртәләр.
Күрәм гөлләр тибрәлгәнен,
Тыңлыйм кошлар тавышын.
Тоям тормыш дулкынының
Күкрәк-ярга кагышын.
Сөйлим, җырлыйм, кирәк икән
Көрәшәм, җиң сызганып.
Юк, башымны түбән имим,
Яшәсәм дә сызланып.
Кечкенә куанычлар да
Дөньядай була икән.
Җавабым шушы сораудыр:
Шатлыклары булган кеше
Бәхетсез була микән?
Ышанам
Яңа елның яңа кары булып
Ява минем якты теләкләр.
Хыялларым кебек әнә ничек
Ап-ак булган таллар, тирәкләр.
Очраштым мин бүген аклык белән,
Тормышта да шулай булачак.
Мин ышанам шуңа: явызлыкның
Җир йөзеннән эзе җуелачак.
Канлы сугыш булмас, ачлык килмәс,
Ялгызлыкның корыр тамыры.
Ятимнәрнең кибәр күз яшьләре,
Шулар инде иң-иң авыры.
Җиң сызганып, бар да тирен түгәр,
Таудай бәхет кирәк һәркемгә.
Насыйп булыр безгә гомер итү,
Шөкрана итеп һәр көнгә.
Яңа елның яңа кары ява,
Дөнья тулган сихри аклыкка.
Шигырь булып туган бу аклыкны,
Бу сафлыкны юрыйм шатлыкка.
Яшә, телем
Туган телем, челтерәп аккан
Чишмә сафлыгы синдә.
Синең белән горурланам,
Канатлар тоям иңдә.
Синдә сайрар кошлар моңы,
Яңгырыйсың җыр булып.
Синдә гөлләр матурлыгы,
Юк-юк, калмассың сулып.
Бүген сине ватып-кырып
Сөйләшсәк тә – тере син.
Газиз телем, татар теле,
Мәңге яшәр өчен туган
Тукай, Җәлил теле син!
Юк, килми китәсем
Арыдым: борчулы уйлардан,
Башыма хәсрәтләр төшүдән,
Сызланып тешләрне кысудан,
Нахак сүз ишетеп өшүдән.
Мәгънәсез җыр тыңлап арыдым,
Арытты хәбәрнең ямьсезе,
Сүзләрнең былбылсыз оядай
Бушлары, тозсызы, тәмсезе.
Бик авыр минутлар ташлый шул,
Күңелнең канатын каерып.
Арыдым: яманнан яхшыны,
Яхшыны яманнан аерып.
Арыдым: ялкынсыз шигырьләр
Укудан, күзләрне талдырып.
Хәлләр юк, арысам арырмын,
Ял эзләп, юк, килми китәсем,
Кояшлы дөньяны калдырып.
Син – Кеше!
Өметләрең җепләр булып өзелсә,
Төен белән җепне ялгап булачак.
Чәчәк булып өзелмәсен ул, берүк,
Өзелгән гөл мәңгелеккә сулачак.
Ышанычың томан булып таралса,
Аны кабат җыеп алу бик авыр.
Ныклы булсын ышанычың нигезе,
Тормышыңда