Όλοι οι άνθρωποι είναι συγγενείς!. Андрей Тихомиров
μετάλλαξη, λόγω της οποίας οι πρώτοι πρόγονοι του ανθρώπου έγιναν διαφορετικοί από τους πιθήκους προκατόχους τους. Στην πραγματικότητα, μιλάμε για τη στιγμή της γέννησης ενός ανθρώπου στον πλανήτη Γη. Αυτή η μετάλλαξη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, συνέβη πριν από περίπου 2,4 εκατομμύρια χρόνια σε ένα γονίδιο που ελέγχει την ανάπτυξη των μυών της γνάθου και στους σύγχρονους ανθρώπους ονομάζεται MYH16. Ως αποτέλεσμα αυτής της φαινομενικά ασήμαντης αλλαγής στο γονιδίωμα, οι μύες των γνάθων των προγόνων μας άρχισαν να εξασθενούν, γεγονός που ανάγκασε τους άτυχους ανθρώπους να αλλάξουν συνήθειες, μενού και να αναζητήσουν τα πρώτα εργαλεία. Έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα χαρακτηριστικά του σώματος, να μάθουν πώς να μαγειρεύουν φαγητό, με κάποιο τρόπο να το επεξεργάζονται. Ήταν μια αλλαγή στους μύες της γνάθου, οι οποίοι, καθώς έγιναν λιγότερο ισχυροί, άσκησαν λιγότερη πίεση στο κρανίο, παρείχαν μια διαφορετική δομή, επιτρέποντας σε έναν πολύ μεγαλύτερο εγκέφαλο να αναπτυχθεί, αυτόν τον ισχυρό «υπολογιστή» που εξυπηρετείται από καλά ανεπτυγμένα όργανα αίσθησης. Ως αποτέλεσμα, το πλάσμα που μοιάζει με πίθηκο πήρε ένα ραβδί στα πόδια του και αποφάσισε να μην το αφήσει ξανά από μέσα τους. Αυτό μπορεί να εξηγήσει το γεγονός ότι οι οδοί που οδηγούν από τον εγκέφαλο στον νωτιαίο μυελό στους ανθρώπους τέμνονται, έτσι ώστε το δεξί ημισφαίριο να ελέγχει το αριστερό μισό του σώματος και το αριστερό το δεξί. Αλλά οι υπόλοιποι πίθηκοι στερήθηκαν μια τέτοια μετάλλαξη και εξακολουθούν να έχουν ισχυρά σαγόνια και αδύναμο εγκέφαλο σε σύγκριση με τους ανθρώπους. Στα ανθρώπινα μωρά, τα ράμματα που συνδέουν τα οστά του κρανίου μπορούν να απομακρυνθούν καθώς μεγαλώνουν και να εμφανιστούν fontanelles – περιοχές του εγκεφάλου που δεν καλύπτονται από οστά. Με την πάροδο της ηλικίας, τα fontanelles γίνονται κατάφυτα και όταν ο εγκέφαλος φτάσει στο φυσιολογικό μέγεθος, το μέγεθος του κρανίου δεν αυξάνεται πλέον. Ωστόσο, η ανάπτυξη του εγκεφάλου συνεχίζεται, και σε πολλά σύγχρονα παιδιά, τα fontanels δεν μεγαλώνουν υπερβολικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βιβλική ιστορία της κατάρας της Εύας «με πόνο θα γεννήσεις παιδιά» πηγαίνει πίσω στην αρχαία «θεϊκή» εξήγηση του γιατί οι γυναίκες γεννούν με πόνο. Οι πίθηκοι και οι άνθρωποι παρέμειναν παμφάγοι, χωρίς να ειδικεύονται σε κανένα είδος τροφής, επομένως το οδοντικό τους σύστημα είναι κοντά στον αρχικό τύπο, που σχηματίστηκε στις αρχαίες ζωοδοντωμένες σαύρες – ερπετά. Οι άνθρωποι έχουν έγχρωμη διόφθαλμη όραση, όπως και οι πίθηκοι. Οι μεγάλοι πίθηκοι ζούσαν σε ένα αρκετά σταθερό κλίμα και δεν είχαν μια καλά καθορισμένη περίοδο αναπαραγωγής, έτσι οι γυναίκες ανέπτυξαν έναν εμμηνορροϊκό κύκλο 28 ημερών, δηλαδή, η σύλληψη είναι δυνατή 13 φορές το χρόνο, ο κύκλος είναι υπό τον έλεγχο του ενδοκρινικού συστήματος Σύστημα.
Η μετάλλαξη συνέβη μόνο σε έναν πληθυσμό αρχαίων ανθρωποειδών, τα υπόλοιπα άτομα από αυτόν τον πληθυσμό, πιθανότατα, πέθαναν. Ο θάνατος μπορεί να συνέβη λόγω κάποιας ασθένειας, μόλυνσης, ακτινοβολίας, μόλυνσης κ.λπ., που οδήγησε σε σημαντική μείωση του πληθυσμού