Biletsiz sərnişin. Ханимана Алибейли
mavi rəngi
Düşdü onun gözünə.
Pambıqçı günəş
Geniş Muğan düzündə
Günəş düşdü tarlaya.
Parladı yer üzündə
Ağ pambıq taya-taya.
O, nə gəzməyə dağa,
Nə də ki, çaya düşdü.
Səhər pambıq yığmağa,
Günəş tarlaya düşdü.
Oxşadı narın-narın,
Pambığın tellərini.
O, isitdi qızların,
Yorulmaz əllərini.
Salamat qal
Mən Qara dənizə çatdım,
Gün batanda, axşam vaxtı.
Sularına güllər atdım,
Ceyran kimi dönüb baxdı.
Dedim: – Qızılgülləri al,
Mən heyranam hər çağına!
Qara dəniz, salamat qal,
Nə sözün var qonağına?
Bürünərək parlaq zərə,
Durub, xeyli baxdı gendən.
Dedi: – Bacım, göy Xəzərə
Çoxlu salam yetir məndən.
Gəlim Murov tərəfə
Yayın isti çağında,
Göy təmiz, hava açıq.
Uca Murov dağında
Qurulmuşdu alaçıq.
Dost olmuşdum əzəldən,
Sürüdə bir kəl ilə,
Ona otdan, xəzəldən,
Yedirirdim əl ilə.
Gedən vaxtı örüşə
Alaçığa salıb baş,
O, mənimlə görüşə
Gələrdi yavaş-yavaş.
Nəsə dedi elə bil,
Görüşəndə son dəfə.
Yəqin tapşırdı hər il
Gəlim Murov tərəfə.
Neftçala balıqçıları
Mavi Kür sahilində,
Bir şəhər var – Neftçala.
Bir-birilə qovuşur,
Orada ana, bala.
Xəzər öz qucağını,
Açır istəkli Kürə.
Ona bax, necə gəlir
O yüyürə-yüyürə!
Balıqçılar sevinir,
Torları yığa-yığa.
Şamayını, kütümü,
Tullayırlar qayığa.
Nə sularda bir səs-küy,
Nə bir qalmaqal olur.
Bu zaman balıqçılar,
Balıq kimi lal olur.
Xızı dağları
Gəldi sevimli yayım…
Ən isti çağlarında.
Gəzdirir məni dayım
Xızının dağlarında.
Dağın başında durub,
Baxdım kəndə uzaqdan.
Gördüm ki, dəstə vurub,
Qızlar gəlir bulaqdan.
Bir sürü qoyun-quzu,
Otlayırdı o tayda.
Çəpişi dayım qızı
Sulayır Ataçayda.
Birdən baxdım hər yana,
Görmədim kəndimizi.
Bürüdü ağ dumana,
Xızı dağları bizi.
Yadigar
Xeyli keçmişdi yaydan,
Biz keçirdik Göyçaydan.
Yanında böyük daşın
Dayandı birdən maşın.
Gördüm üzüaşağı
Qaçır oğlan uşağı.
Elə ki, bizə çatdı,
Səbətini uzatdı.
Dedi: – Göyçay narıdır,
Bağımızın barıdır.
Gətirdim sizə sovqat.
– Niyə oldun narahat,
Zəhmət çəkdin, çox sağ ol!
Oğlan dedi: – Yaxşı yol!
Hamıya verdi ləzzət,
O dadlı gülöyşə nar.
Səbət dolu mərifət
Qaldı bizə yadigar.
Qayıqda nəğmə
Çıxmışıq Xəzərdə üzməyə biz də:
Mən, atam, balaca bacım Nəsimə.
Nəğmə oxuyuram mavi dənizdə,
Ləpələr səs verir mənim səsimə.
Dedim ki, atacan, yavaş çək avar,
Oxudum, səsimi qaldırdım zilə.
Gördüm ki, xəzriyə dönüb giləvar.
Quş kimi uçurdur onu sahilə.
Lənkəran torpağında
Lənkəran torpağında
Becəriblər limonu,
Həyətyanı bağında
Sən də əkərsən onu.
Çay yaxşıca dəm alsın,
Bir dilim sal çayına.
Saxla tumunu qalsın
Gələn bahar ayına.
Bir də gördün boy atıb
Limon verib ağacın.
Suyuna şəkər qatıb
İçər balaca bacın.
Bir tunel
Çox sevirəm Bilgəhin dənizini,
Bağa köçürük ildə.
Tanıyıram suitinin, qağayının izini.
Dolaşıram sahildə.
Qayalar var yanağı çopur-çopur,
Balıqçılarla dolu.
Bir də gördün şiddətli külək qopur,
Tozanaq tutur yolu.
Çox görmüşəm küləyin hücumunu,
Qılınc kimi kəsib yel!
Daşımışam sahillərin