ВАТАН МАНГУ МАКОН. Равшанов Поён
барқарор, тинчлик ҳукмини суриб,
Салтанат қўлини чўзсин қадди камонга.
Одамдай яшасин одам, муҳтожлик сабил,
Норизо тош отмасин чун кимса замонга.
Диёнат бошласин поклик, сабру бардошга,
Кўз тегмасин яшнаб турган боғу чаманга.
Улғайсин ёш яланг дуркун, камолга, етиб,
Ривож, равнақ учун бел боғлабон ватанга.
Муҳаббат сеп ёйсин, кўп ўтсин тўйу ҳашам,
Мусобақа, улоқ ярашадир маконга.
Тандурустлик арзир тамаддун юксалса гар,
Янгиликлар кашфи бўлсин тадқиқ имконга.
Хақ берсин осойиш, Поён, мамлакат, элга,
Чиқсин қуёш, ойи нурин сочиб Инсонга!
КЎРМАДИМ
Ошиқи шайдода сабру тоқат кўрмадим,
Дўсту қадрдонда меҳру оқибат кўрмадим.
Дунёнинг равишин билмоқ мушкул, эй рафиқ,
Толиби илмларда аҳсан сабот кўрмадим.
Бенаво мискинда шукру тоат на қилғай,
Давлатманд касларда Ҳаққа рағбат кўрмадим.
Кибру ҳаво сели бузғай тамкинлик уйин,
Ўзни мақташдан ортиқ маҳобат кўрмадим.
Дил айтганин тил демаса зулматдур дунё,
Мунофиқ сўзин асло ижобат кўрмадим.
Мўъминлик ойини келмиш азалдин вожиб,
Аҳли давронда иймонга даъват кўрмадим.
Инсон умрин зийнатидур халоллик, Поён,
Пок булмаган жойни мутлоқ обод кўрмадим.
ҲАЁТ ЖОВИДОН
Ҳаёт беназирдир, ҳаёт жовидон,
Билмай камлик надир, яшасанг хандон.
Кўркамдир боғотлар,тоғлар, водийлар,
Туғилган маъвомни севарман жондан.
Дарёлар, анҳорлар, чаман, бўстонлар,
Бағрига тортади кунданда кундан.
Бепоён саҳролар, қумлоқлар, даштлар,
Чорванинг макони улуғвор майдон.
Тупроғи унумдор, хосияти бор,
Ер ости бойликка, маъданларга кон.
Юртдошлар довқурдир, эзгулик матлаб,
Қизлари суқсурдир, хушрўя, жонон.
Ўзбекистон танҳо, таъзимим, Поён,
Аллоҳ давлатида шариф беармон.
ҚАДАМКИ БОСИБСАН
Қадамки босибсан, ҳамроҳдир, кулфат,
Хатойингни кутади, пойлайди туҳмат.
Шарти шул,эҳтиёт, огоҳ, ҳушёр бўл,
Йўқ жойдан ортдириб олмагил заҳмат.
Ҳалоллик мақсад қил, яхшилик ўйла,
Тўғрилик келтирар ҳамиша раҳмат.
Ёмонга ёндашма, ғуруринг сақла,
Самара келтирар астойдил меҳнат.
Дўст- душман танигил, турланар одам,
Номард ичгич бирла бўлмагил улфат.
Ғийбатдан узоқ бўл, диёнат пешла,
Аллоҳ даргоҳидан етишар роҳат.
Синовлар кўп, Поён, бардошли бўлгил,
Ҳақ ёлғиз қолдирмас, шу муҳим жиҳат.
СЕНИ ЭСЛАБ
Сени эслаб бирдан ҳаёлга ботдим,
Ўйлаб ёлғизлигим, харсангдек қотдим.
Кўпмиди гуноҳим шунчалар, билмам,
Тахайюл тушовлаб, бемажол ётдим.
Хайру хуш қилмадинг, кетдингда бординг,
Йўлингга интизор кун-тунлар кутдим.
Турналар