Bir Daha Gelmeyecek. Reşad Mecid

      Sən bilə-bilə ki, burda ölürəm,

      Sən bilə-bilə ki, cızdağım çıxır221,

      Bir kəlmə yazmırsan, bir söz demirsən,

      Qıvrılıb sinəmdən min ahım çıxır.

      Yolun ortasında tək qoyursansa,

      Vecə almırsansa222 ərzi-halımı223.

      Duya bilmirsənsə əzablarımı,

      Heçə sayırsansa bu əhvalımı…

      Demək söz oyunun, ulduz nağılın224

      Beləcə qurtardı, burdaca bitdi.

      Beynimdən ən gözəl xatirələrim,

      Ən gözəl anlarım silindi getdi!

      Unuda bilmirəm: uşaqkən qumdan

      Qurduğum qalanı sular apardı.

      O itki225 heç zaman çıxmır yadımdan226 -

      Çığırdım227, qışqırdım228, şivən qopardım229.

      Mənim çox qalama o vaxtdan bəri

      İldırım şaxıyıb230, dolu tökülüb.

      Doğma231 şəhərlərim viranə qalıb,

      Uşaqlıq evlərim daş-daş sökülüb.

      İndi nə sarsılıb, nə də yanaram

      Taleyin bu yeni, sərt sınağına.

      Uzağı bircə ay qubarlanaram232

      Qurduğun qalanın uçulmağına233.

      Bilməzdim bu qədər ağrı verəcək,

      Hər təzə misrası üzəcək məni,

      Yolumu daşlığa sarı234 döndərib

      Bu qədər incidib əzəcək məni…

      Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.

      Mən dedim, yazdıqca unutduracaq

      Köhnə ağrıları, əski dərdləri.

      Bağrımın başında qalayıb ocaq235

      Yenidən yaşatdı məşəqqətləri…

      Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.

      Ağrılar, əzablar ac quzğun kimi,

      Boynuma uzatdı caynaqlarını236.

      Vurduğun yaralar sağalmamışkən237

      Yenidən qopardı qaysaqlarını238…

      Bilsəydim, yazmazdım bu şeirləri.

      Qoparıb, yerində qanqallar239 əkdin,

      Baxmadın hansı gül, hansı çiçəkdi.

      Benzini çiləyib240, kibriti çəkdin,

      Belə yaşadarlar xatirələri?

      Alışdı tonqalda241 gözəl anlarım,

      Ən doğma, ən əziz həyəcanlarım.

      Karıxdı242 karvanım, durdu qatarım,

      Belə yaşadarlar xatirələri?

      Uçurub dağıtdın, taran eylədin243,

      Fırtına qopardın, boran eylədin,

      Özün öz əlinlə viran eylədin,

      Belə yaşadarlar xatirələri?

      Təzə ət qoxusu

                    Duyan it

      Necə244 ki, zəncir çeynəyib245 dartınır246,

      Siçan247 pendir iyinə

                Necə ki, gözüyumulu atılır,

      Xəstə narkoman248 gecə yarısı

      Özünü aptekin249 qapılarına

                Çırpıb250 qışqırır251.

      Bax, elə olursan

      Sevgi qoxusu,

      Sevgi havası hiss eləyəndə!

      Arıya tüstü253 verib

                  Yeşikdən254 şanını255, balını

                  Necə çıxarırlarsa,

      Mənim də

                  Səadətimi eləcə

                  Yoxa çıxardın.

      Sən – tüstüm!

      Sən – şanım!

      Sən – balım!

      Deyirsən, birdənəmsən,

      Səndən