Çağdaş Azerbaycan Şiir Antolojisi. Анонимный автор

      İlk defa annemden duydum bunu:

      Bir avuç güneşin ne olduğunu.

      Beklenmedik sesten, bir gürültüden

      Bizi sarardı korku, heyecan.

      Nazi uçağı geldi sanırdık,

      Toprak21 biz saklanırdık.

      Tam dagirdiğimiz anda,

      Annem söylenirdi, sinirlenirdi:

      Bir avuç güneş de kıtmış bize,

      Karanlık yazılmış kaderimize…

      O günden bir avuç güneş sözünü,

      Bir avuç güneşin, nurun özünü

      Gezdirdim kalbimde kanımmış gibi.

      Nemli kulübelerin dermanı gibi.

      Bildim o hayattır, güldür, çiçektir.

      Herkese, her yerde güneş gerektir.

      Laleli ovaların yakasında da.

      Ya bir avuç olsun, ya da bir katre –

      O gerek nurunu salsın her yere.

      O güneş parlıyor şimdi elimde,

      Bütün bir güneş var benim elimde.

      Fakat saklayarak o hasretini,

      Bir avuç güneşin hararetini

      Bekleyen halklar var, kabileler var.

      Güneşsiz açılan nice sabah var.

      Güneşsiz günleri açarım her gün,

      Annemin sözleri geçer kalbimden.

      Bir avuç güneşi getirmek için

      Bir ömür yaya yol giderim ben.

      Diyorsun: “Ah bu aşk şiirlerinin

      Hepsi kısadır – bir bent, iki bent”

      Diyorsun: “Demek ki sakatmış senin

      Aşkının yolunda bindiğin sement22”

      Güzelim, doğru ya, benim aşkımdan

      Uzunca konuşmam olmadı hele;

      Sevgi konusunda çok cimriyim ben,

      Ne yapsam, doğam böyledir, böyle…

      Dostum, bu kınama, bu sitem nedir?

      Bırak da, anlatmayayım aşkımı daha.

      Kuğu nağmesini son kez söylüyor,

      Ömründe son kez…

      O da ne nağme!

      Harcadım gençliği bozuk para gibi

      Yerini bilmeden, esirgemeden.

      Vardan yoktan çıkan bir fakir gibi

      Onu hep ararım, hep ararım ben.

      Keyifte mi, neşeler kucağında mı

      Gitti o yıllarım, gitti gençliğim?

      Güzel kadınların dudağında mı

      Soğuk öpüş gibi bitti gençliğim?!

      Dün karın üstünde ben

      Gördüm ayak izlerimi;

      O izler kayboldu neden

      Bugün güneş doğan gibi?

      Üzerinde karlı yerin

      İz bırakmak kolay olur

      Kolay düşen o izlerin

      Ömrü, dostum, bir an olur!

      Zor da olsa böyle, çalış –

      İzin düşsün taş üstüne;

      Bin ateşli yaz, bin karlı kış

      Bozamaz ki onu yine!

      Semada devre vururken

                                      bulutların dizimi

      Diktim göklere hasretle

                                      yola dalan gözümü.

      Yıldırımlar

      bana gösterdi

             nurlu gündüzümü.

      Sabaha kadar

      ben böyle süzdüm

             bahar yağmurlarını,

      İple inci gibi yüzdüm

      bahar yağmurlarını,

      güllerin boynuna dizdim

             bahar yağmurlarını.