Муҳаббат йўлида. Закирджан Халмухаммад-оглы Фуркат
равшан, келиб наргис каби,
Тобакай тортай йўлингда интизор, эй, сарвиноз.
Кетма кўздин нориким, бир дам жамолинг кўрмасам,
Турғуси менда қачон сабру қарор, эй, сарвиноз.
Ихтиёрим кетди қўлдин ул куни, андин бери,
Тортадурмен нолаи беихтиёр, эй, сарвиноз.
Тўтиёлиқға оқарғон кўзларимға кошки,
Етса эрди доманингдин бир ғубор, эй, сарвиноз.
Бу қаду рухсор ила кел боғ аро кўргиз хиром,
Сарв эгилсун ҳам гул ўлсун шармсор, эй, сарвиноз.
Ой юзингсиз, Фурқатий, то субҳ йиғлаб ётмадим,
Бўлди андоқким қаронғу кеча тор, эй, сарвиноз.
«Кўзларинг ҳар гўшаси бир манзалу маъвойи ноз…»
Кўзларинг ҳар гўшаси бир манзалу маъвойи ноз,
Қошларингни хамлиги ҳам боиси иймойи ноз.
Фаҳм этиб ошиқлигим қилдинг итоб узра итоб,
Англадим бу шеваниким ноз бир болойи ноз.
Эй, жафопеша, тағофул этганинг етмасмуди,
Дардими афзун қилурсан, айлаб истиғнойи ноз.
Рашк жомидан ичибман гўшаи ҳасратда қон,
Сан чекиб ағёр ила тун соғари саҳбойи ноз.
Нозанинлар ноз иншосин азал котиблари,
Ёздилар, лекин сени номинг учун туғройи ноз.
Ўзга маҳвашларга нозебодур истиғно тўни,
Дилбаро, қаддингга лойиқ хилъати дебойи ноз.
Офтоби оразинг тўлди шуоъи олама,
Бўлди зарроти жаҳон чун роғиби савдойи ноз.
Эй, парипайкар, мани ўлдурдинг истиғно қилиб,
Кўз уйина айламай ташриф бир йўл пойи ноз.
Хўблиқ мулкидадурсан бир амири комрон,
Ҳусн тахтида начоғлиқ ноз қилсанг жойи ноз.
Гулшан ичра ғунча эрди, бош чекиб бўлди хазон,
Тутмайин поси адаб гул айлагач ифшойи ноз.
Умр қатъ ўлсун ажал дорулқазосиға бориб,
Ҳар парирўким, қилур бўлса санга даъвойи ноз.
Ҳуш нақдин бир тарафдин кўзларинг торож этиб,
Бузди бу кўнглумни мулкин устиға яғмойи ноз.
Қилса саҳрони ватан Мажнун каби Фурқат нетонг,
Сен каби Лайли нигоҳидин эрур шайдойи ноз.
«Қайси бир боғи Эрамни ғунчаи ҳамросисиз…»
Қайси бир боғи Эрамни ғунчаи ҳамросисиз?
Ё малоҳат гулшанини бир гули раъносисиз?
Раҳна солиб сабр таъмириға бир наззорадин,
Кимни бир бераҳм қотил, кўзлари яғмосисиз?
Бора-бора жон қушини қумридек нолон этиб,
Қай латофат боғини сарви чаманоросисиз?
Ахтариб топмас жаҳон баҳрини кўб ғаввослар,
Рост айтинг, қайси дарёни дури яктосисиз?
На башарсиз, на пари, на ҳуру ғилмони жинон,
Балки афлоки фасоҳатни малак паймосисиз?
Чиқсангиз майдона гар, ушшоқ эли бўлғай ҳалок,
Тавсани шўхи фалаксиз, жаҳон иҳмосисиз.
Эй, парилар сарвари, эй, дилбари оромижон,
Ҳусн аҳли гарчи кўбдур, барчадин аълосиз.
Нозанинлар зубдаси, хулди бариндур кўйингиз,
Ошиқи дилхасталарни жаннат ул-маъвосисиз.
Ҳад