История средневековой философии. Альберт Штёкль

История средневековой философии - Альберт Штёкль


Скачать книгу
самим Провидением, чтобы показать на примере, каково наивысшее человеческое совершенство. В его сочинениях нельзя указать заблуждений.

      8. Сообразно с этим и в своем собственном учении Аверроэс всюду тесно примыкает к Аристотелю. Но способ понимания и толкования аристотелевской логики, физики и метафизики у него в общем и целом довольно близок к толкованию Авиценны. Только в психологии заметно значительное расхождение обоих философов. Чтобы избежать повторения, мы не будем больше касаться тех пунктов, в которых Аверроэс сходится с Авиценной, как напр., учения о вечности мира, об интеллигенциях, стоящих между миром и Богом, и т. п.; мы отметим только то, в чем Аверроэс уклоняется от Авиценны.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «Литрес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      Примечания

      1

        В основу последующего изложения истории средневековых школ положен мой трехтомный труд (Stöckl, Gesch. d. Phil. des Mittelalters, Mainz, Kirchheim 1864—66). Далее следует назвать: A. Jourdain, Recherches critiques sur Fage et Forigine des traductions latines d’Aristote. Par. 1819, 1843. Немецкий пер. Stahr, Halle 1831. Rousselot, Etudes sur la philosophic dans le moyen àge. Par. 1840–1842. B. Haureau. De la philosophie scholastique, 2 voll., Par. 1850 и Singularites historiques et litteraires. Par. 1861. M. Kaulich, Geschichte der scholastischen, Philosophie. Prag. 1853. Prantl, Gesch. der Logik im Abendlande. Leipz. 1861. [Ueberweg-Heinze. Grundriss d. Gesch. d. Philos. II. Die mittlere odor die patristisehe u. scholastische Zeit (9 Aufl. 1905). Otto Willmann, Gesch. d. Idealismus. B. II. Der Idealismus d. Kirchenvater u. d. Realismus d. Scholastiker. Braunschweig, 1896. De Wu1f. Histoire de la philosophie medievale. Ed. 2. Paris, 1905. De Wu1f. Hist. de la philos. scholastique dans les Pays-Bas et la Principante de Liege. Louvain, Paris, 1895. Picavet. Esquisse d’une histoire general et comparce des philosopliies mcdievales, Paris, 1905].

      2

        Изд. Ehinger. Augsb. 1597.

      3

        Напечатано в Augsb. 1600.

      4

        Σύνοφις τήν Άριστοτέλους λογικήν, напечатано в Париже, 1548.

      5

        Пo Ueberweg’y. Grundriss der Phil. Bd. 2. s. 150 ff. О философии греков в Средние века трактует Brucker (Hist. crit, phil. tom. 3, p. 532–554) и в новейшее время специально о логике Prantl, Geschich. der Logik 1. S. 643 ff. und S. 261 ff. О перипатетической философии у сирийцев говорит Ренан. Par., 1852.

      6

        Об арабской философии трактуют: Moli, al Scharestani (ум. 1153 г.). Geschichte der relig. und philosoph. Seeten bei den Arabem, deutsch von Haarbrücker, Halle 1850; Abulfaragius (в XIII в.). Hist. dynast., Oxford 1663; Huetius, De claris interpretibus. Par. 1681, S. 123 sq.; Renaudot, De barbaricis Aristotelis versionibus, apud. Fabr. bibl. gr. t. 3, p. 294 sqq. ed. Harles; Casiri, Bibliotheca Arabico-Hispanica, Madrid 1760; De Sacy, Mem. sur 1’origine de la literature chez les Arabes, Paris 1805; Tholuck, De vi, quam Graeca philosophia in theologiam tum Muhamed., tum Judaeorum exercuerit, Hamb. 1835; Wustenfeld, Die Akademie der Araber und ihre Lelirer, Gött. 1837, и Die Geschichte der arabischen Aerzte, Gött. 1840; Aug. Schmölders, Documenta phil. arab., Bonn 1836; и Essai sur les écoles philosophiquos chez les Arabes, Par. 1842; Flügel, De arab. graec. scriptorum interpretibus, Meissen 1841; J.G. Wernrich, De auct. graec. versionibus et commentariis syr., arab., armeniac, et persicis, Lips. 1842; Ravaisson, Meni, sur la philos. (d’Аristote chez les Arabes, Par. 1844: v. Hammer Purgstall, Geschichte der arab. Literatur, Bd. 1 bis 7, AVion l850—56; Munk, Mélanges de philos. juive et arabe, Par. 1859; Dieterici, Die Naturanschauung und Naturphil. der Araber im zehnten Jahrhundert, Berlin 1861; Steiner, Die Mutaziliten oder Freidenker im Islam, Loipz. 1865; L. Dukes, Philosophisches aus dem zehnten Jahrhundert, e in Boitrag zur Literaturgeschichte der Muhamedaner und Juden, Xakol, 1868; Dieterici, Die Philosophie der Araber im zehnten Jahrh., Leipz.

      [De Boer. Geschichte der Philosophie im Islam. Stuttgart. 1901. Статьи в Archiv f. Gesch. d. Philos.; L. Stein, Das erste Auftreten d. griechischen Philosophie unter d. Araber, 1904, VII, S. 553. Die Continuität d. griech. Philos. i. d. Gedankenwelt d. Araber, 1898, S. 412; 1899. 8. 379. I. Pollak. Entwicklung d. arab. u. jüdischen Philos. im Mittelalter, ibid. XVII, S. 196 u. 433. Worms, Die Lehre v. d. Anfanglosiglieit d. Welt bei d. mittelalt. arab. Philos. d. Orients u. ihre Behämplung durch d. arab. Theologen. (Beitr. z. Gesch. d. Philos. d. Mittelalters. III, 4.) M. Horten. Die philosophischen Probleme der speculativen Theologie im Islam. (Rienaissance u. Philosophie. Beiträge zur Geschihte der Philosophie ed. A. Diroff, II. 3) Bonn, 1910. Жузе. Мутазилиты. Догматико-историческое


Скачать книгу