Күннэй кистэлэҥ олоҕо. Любовь Васильева
иһиттин, арааһа барыбытын да төбөлөрүнэн мөлтөөбүттэр диир буоллаҕа», – дэстибит. Ыалбыт аҕата кэргэнин диэки көрөн баран, санааҕа баттаппыт куолаһынан: «Арай туругуттан тахсыбатын… хайыыр баҕайыбыный? Аны, саатар, субуотаҕа дьоно күүлэйдии кэлиэхтээхтэр…» – диэбитин күн бүгүҥҥэ диэри өйдүүбүн. Кырдьык, ыарахан күннэр-түүннэр ааспыттара…
Бу түбэлтэ буолуон аҕыйах хонук иннинэ биир ыал ыалдьар 9-таах оҕолорун көрдөрө аҕалыах буолан болдьоспуттара. Иккис күммүт үүммүтүгэр Күннэй ол оҕону ыҥыртаран ылбыта. Онуоха мин бастакы улахан эмтээһинигэр көмөлөһөөччү гынар дьонун муспут эбит диэн сэрэйбитим. Кырдьык, эмтиир кэмигэр хас биирдии бэйэлэрэ тустаах оруолларын толорбуттара. Күннэй, оҕону эмтээт, эппит тылларын хаһан да умнуом суоҕа: «Бу оҕоҕо эрдэ кириэс туруорбуттар эбит. Эмтээһиним кэнниттэн дьикти баҕайы санаалар киирдилэр… Туохха барытыгар баланс баар буолуохтаах… Бу оҕо кини төрдүгэр-ууһугар сытар аньыыны-хараны сүгэ сылдьар эбит. Мин ону билигин киниттэн ылбытым да үрдүнэн, кэнники кини аҕа ууһун биир эмэ киһитигэр эргиллэн тиийэн түһүө, ол миигиттэн тутулуга суох. Дамоклов меч курдук ыйанан турар. Куһаҕаны оҥордоххуна, эйиэхэ эргиллэн кэлбэтэҕинэ, эн оҕолоруҥ, сиэннэриҥ, хос сиэннэриҥ эппиэттиэхтэрин сөп… Тоҕус үйэ тухары иэстэбиллээх буолар».
Үһүс күннэригэр дьоммут эбиэт кэннэ аны тыаҕа тахсабыт диэн тэринэн бардылар. Биһиги, аанньа утуйбакка сылдьар буолан, бэйэбит да түҥ-таҥ бара сыстыбыт. Ол күн Күннэй миигин алаадьылатта. Олбох бэлэмнэттэрдилэр. Дьыбааным сабыытын быһа тардан ыллыбыт, эбии икки покрывало ыллым. Кыргыттар киэһэлик кырааскаланан киирэн бардылар, киһи хараҕар быраҕыллар чаҕылхай макияж оҥоһуннулар, үһүөн уот кыһыл уостаахтар. Биһиги хаһан, ханна барыахтаахпытын билбэппит. Дьоммут халлаан хараҥардаҕына диэтилэр. Ол тухары Күннэй дьүөгэ кыыһа уоһа хаанныран сэҥийэтинэн сүүрүөр диэри биир кэм хомустуу сылдьар, хараҕа чыпчылыйан да көрбөт. Туораттан көрүөххэ дьулаан хартыына этэ. Ол быыһыгар хомустарын тыаһа мөлтөх, кылыардыыр диэн, хаста да уларыттардылар. Дьэ халлаан хараҥарыыта айаҥҥа туруннубут. Күннэй суолу уол көрдөрүөҕэ диэтэ. Кырдьык, уолбут сирдээччи буолла. Саҥа хоҥнон истэхпитинэ оҕом, массыына эркинин тоҥсуйан баран, ыалбыт аҕатыгар эттэ: «Туох тыаһа буоларын үчүгэйдик иһит. Эн билэҕин уонна хантан ыларбытын эмиэ билэҕин». Ону биирэ: «Бас барабаан», – диэн хардарда. Онтон Күннэй ыйбыт суолунан айаннаан биир дьиэҕэ тиийэн кэллибит, онтубут Бүөккэ Бөтүрүөп дьиэтэ эбит. Күннэй мантан киирэн ылыҥ диэтэ. Хата ыалбыт аҕата Бүөккэ Бөтүрүөптүүн чугастык билсэр буолан, киирэн бас барабаан начаас уларсан таҕыста. «Ыксаллаах запись буола турар, ол иһин түүннэри бас барабааҥҥа наадыйдыбыт» диэн быһаарбыт.
Силикпит ситэн дьэ айаннаатыбыт. Уолбут суолбутун ыйа иһэр, ол быыһыгар омуктуу романстары ыллыыр. Доҕотторум, иккиэн да муусука эйгэтигэр сыстаҕас буоланнар, итальянскай тылынан ыллыыр диэн быһаардылар. Уолтан: «Хантан ити ырыаны билэҕин?» –