Булумньу оҕо. Татьяна Находкина
этэ, билигин санна холбойон, аччаан хаалбыт курдук.
– Игнатьевтар чахчы мин аймахтарым дуо? – Стасик убайыттан быһаччы ыйытар.
– Ким инньэ диирий? – Мэхээлэ ахсарбатах курдук туттан олорон хардарар.
– Дьон барыта этэр. Эн эрэ кырдьыгынан кэп-сээбэккин… – Стасик убайын хотон ылар.
– Дьэ, билбэтим. Хас көссүү оҕотун барытын аймаҕырҕаан истэххэ киһи барыта уруу-аймах буолар ини. Булумньу оҕо элбэх буоллаҕа, – убайа бөлүһүөктүүрүн сөбүлүүр. ¥өрэхтээҕэ буоллар орто сүһүөх салайааччыта буолуох киһи хааллаҕа.
– Уруй буоллун, улуу дьоҥҥо! – Ника үөнүгэр чиэс биэрбитинэн чиккэлдьийэн киирэн кэллэ. Бүгүҥҥү күннээҕи үлэтэ саҕаланнаҕа.
– Улуу пиибэһиттэргэ диэххин, – Мэхээлэ аһыы утахтарын булар-талар табаарыстара кэлбититтэн үөрбүтүн кистии барбат.
– Убайым абырахха наадыйа олороҕун быһыылаах да, бүгүн булар-талар күүс-сэниэ суох, сиэп кураанах, илии татым, дьоҥҥо-сэргэҕэ хаһыытыыр харчы суох, пенсия мэлигир. Хата, биир соһулла сылдьар үчүгэй сонуннаахпын. Бэҕэһээ киэһэ мантан баран иһэн социальнай үлэһити Вера Иннокентьевнаны көрсүбүтүм. Ыаллар уһаайбаларын, кыбыыларын ырааста-таары, хортуоппуйдарын олортороору гыналлар эбит. Ону улаханыттан-кыратыттан көрөн 300-тэн 500-кэ диэри сыана быспыттар. Биһиги үһүөн, Колябытын ылан, биригээдэ тэриммэппит дуо? Харчы диэн ити буоллаҕа, – Ника кэпсиир сонунун дьоно интэриэһиргээн истэллэриттэн астынан, эбии тэптэн, хараҕын өрө көрөн кэпсиир.
– Кимнээх ыраастаталларын хантан билэбит? – Стасик хоруоскалаах килиэбин хачыгыраччы ыстыырын быыһыгар ыйытар.
– Вера Иннокентьевнаҕа эрийэн билиэххэ сөп, билсээриҥ диэбитэ. Убайбыт пенсията хаһан кэлэр этэй?
– Эмиэ мээнэ тыллааҕымсыйан эрэҕин. Хата, биир эмэ ыал уһаайбатын ыраастаан пиибэтэ, табахта булан аҕал, ол ордук буолуо, – Мэхээлэ сөбүлээбэтэҕин биллэрэн, ыстакаанын күүскэ антах анньар, остуолуттан туран, үгэһинэн, оронугар тиэрэ түһэн сытар.
– Ол мин ыал кирин-хоҕун ыраастыыр хамначчыппын дуо? Ону баара «хачыгырдар» аны суохтар, – Ника мээнэ-мээнэ тыллаһарын тохтоппот, сүүһүн саба түһэр уһун баттаҕын тарбахтарын сараадытан өрүтэ аспахтыыр.
– ¥өрэҕэ, үлэтэ суох буоллаххына, дьоҥҥо хамначчыттыыртан ордук туох үлэни булуоххунуй? Ити мин быраатым кими эрэ абыраан олох олорор курдук сананан сүгүн үөрэммэтэҕэ. Билигин күн ахсын «тугу гынабын?» диэн төбөтүн сынньар. Бу мин кэппин кэтэн уһун оту оттообото буолуо!
– Итиччэ үлүгэр өйдөөҕүмсүйэр эрээригин, тоҕо эн чөл олоҕунан олорбокко, арыгыһыт буолбуккунуй? – Ника сураһар.
– Дьон иккис суортаахтара, бүтүҥ эрэ. Хата, Ника, Колябытын булан, бүгүн тугунан дьарыктанарбытын толкуйдуохха, ол ордук буолуо. Ити киһи куолулууруттан атыны тугу да сатаабат, – Стасик ойон туран, ааны тэлэйэ аһаат, тахсан барар.
– Стасик, тохтоо, кэпсэтии баар, – Ника батыһан суксугулдьуйан тахсар.
– Туох