Мелодии души. Стихи на татарском языке. Гузель Губаевна Идрисова

      Без бит авыл балалары,

      Беләбез аның кадерен.

      Үстек саф һавасын сулап,

      Тоеп назлы кочагын.

      Яшел болында, тугайда

      Эзебез уелып калган.

      Ялан – аяк күп йөредек —

      Сәламәтлек яхшырган.

      Бәпкә үләненнән яшел

      Келәм җәелгән җиргә.

      Кыр чәчкәләре гүзәл,

      Әрем дә якын күңелгә.

      Киң елга ямьли авылны,

      Чишмәсе чылтырап ага.

      Бизәкле көянтә асып,

      Кызлар бара суга.

      Чиләкләре мөлдерәмә тулы,

      Сокландыра зифа буйлары.

      Бөдрә талларга кунып,

      Сайрый сандугачлары.

      Кочаклап, яратуы рәхәт

      Кош – кортны, мал – туарны.

      Барсы сине тыңлап тора,

      Сөйләш, серләш туйганчы.

      Печән чапкан вакыт

      Үзе бер зур вакыйга.

      Эшне бәйрәмгә әйләндерә —

      Кешесе уңган булганга.

      Һәр өйнең бар эскәмиясе,

      Ул күп белә серләрне.

      Күпме гашыйклар уздырган

      Бәхетле кичәләрне.

      Авылдаш очрап, елмая,

      Урам буйлап үткәндә.

      Исәнлек – саулык сорашу —

      Матур гадәт, кагыйдә.

      Тырыш, таныклы шәхес

      Авылдан үсеп чыга.

      Авыл кешене көчле итә,

      Тәрбияли, чыныктыра.

      Авылның да туган көне

      Була елына бер генә.

      Зур тантана үткәреп,

      Рәхмәт әйтик үзенә.

      Авылын сагынып яши

      Киткәннәр ерак җиргә.

      Бер кайтыйк әле, авылга,

      Җырлашып утырыйк бергә.

      Менәр идем тауга,

      Әгәр кайтсам авылыма.

      Уч төбендәге авылны

      Алыр идем кочагыма.

      Югарыдан яхшы күренә,

      Авылым гаҗәп матур.

      Өйләре курчак кебек,

      Гөлләреннән сибелә нур.

      Йөгерер идем каенлыкка,

      Әгәр кайтсам авылыма.

      Каен җиләкләре өзеп,

      Салыр идем учыма.

      Җанга ләззәт алып,

      Болында йөрер идем.

      Җырның иң моңлысын сайлап,

      Озын көй сузыр идем.

      Барыр идем басу буйлап,

      Сокланып, алтын башакка.

      Атлар идем болыннан,

      Чәчәк җыеп кочакка.

      Сусап, тәмам арыгач,

      Чишмә суын тәмләр идем.

      Көмеш тамчы чәчрәтеп,

      Битемне юар идем.

      Әгәр кайтсам авылыма,

      Төшәр идем елга буена.

      Төнбоекларга карап,

      Утырыр идем тын гына.

      Таллардан тамчы тама,

      Дулкын уйный суда.

      Сандугач җырлап җибәрә,

      Эх, менә рәхәтлек кайда.

      Тугайда атлар йөри,

      Колынкайлары янәшәдә.

      Һава саф, күк аяз,

      Тынлык авыл җирендә.

      Бала сымак иркәләнәм,

      Җил