De Drie Musketiers dl. I en II. Dumas Alexandre
in de straat la Harpe.” – „Volgdet gij haar in huis?” – „Nooit, Excellentie! ik wachtte haar voor de deur.” – „En wat voor reden gaf zij u, om dus alleen binnen te gaan?” – „Zij gaf mij geen reden en zeide mij alleen, dat ik zou wachten, en ik wachtte.” – „Gij zijt een zeer toegevend echtgenoot, mijn waarde heer Bonacieux!” zeide de kardinaal.
„Hij heeft mij waarde heer genoemd,” dacht de winkelier bij zich zelven, „duivelsch! de zaken nemen een goede wending.”
„Zoudt gij die huizen herkennen?” – „Ja.” – „Weet gij de nummers?” – „Ja.” – „Welke zijn ze?” – „No. 25 in de straat Vaugirard; No. 76 in de straat la Harpe.” – „Goed,” zeide de kardinaal.
Bij deze woorden nam hij een zilveren tafelschel, en een officier trad binnen. – „Ga,” zeide hij halfluid, „ga Rochefort roepen: dat hij dadelijk kome, indien hij te huis is.” – „De graaf wacht,” antwoordde de officier, „en verzoekt dringend Uwe Eminentie te spreken.”
„Uwe Eminentie,” pruttelde Bonacieux, die wist, dat dit de titel was, dien men gewoonlijk den kardinaal gaf.
„Dat hij kome, dat hij onverwijld kome,” zeide Richelieu driftig. – De officier snelde het vertrek uit met een overhaasting, welke de dienaren des kardinaals gewoonlijk in acht namen, om hem te gehoorzamen.
„Uwe Eminentie!” mompelde Bonacieux, groote, verschrikte oogen opzettende. – Vijf seconden waren er niet verloopen, sedert het vertrek van den officier, of de deur werd geopend en een nieuw personage trad binnen. – „Hij is het!” riep Bonacieux. – „Wie?” vroeg de kardinaal. – „Hij, die mijn vrouw heeft ontvoerd.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.