Gevaarlijke Dingen. Amy Blankenship

Gevaarlijke Dingen - Amy Blankenship


Скачать книгу

      

      Table of Contents

        Hoofdstuk 1

        Hoofdstuk 2

        Hoofdstuk 3

        Hoofdstuk 4

        Hoofdstuk 5

        Hoofdstuk 6

        Hoofdstuk 7

        Hoofdstuk 8

        Hoofdstuk 9

        Hoofdstuk 10

        Hoofdstuk 11

        Hoofdstuk 12

        Hoofdstuk 13

        Hoofdstuk 14

        Hoofdstuk 15

        Hoofdstuk 16

      Gevaarlijke Dingen

      Door Bloed Gebonden Serie Boek 3

      Amy Blankenship, RK Melton

      Vertaald door Dimitri Hillewaert

      Copyright © 2012 Amy Blankenship

      Tweede editie Gepubliceerd door TekTime

      Alle rechten voorbehouden.

      Envy liep door haar slaapkamer en pakte wat van haar spullen in haar zwarte leren koffer. Ze stopte en keek haar broer aan, toen ze merkte dat hij haar spullen uitpakte telkens ze hem de rug toekeerde om meer te pakken. Sinds ze thuis was, ademde hij haar in de nek en ze begon er echt gefrustreerd over te raken.

      "Stop ermee", snoof Envy toen ze een handvol kleren van hem af pakte en ze terug in de koffer gooide. Ze gooide haar lange rode haar over haar schouder en wierp hem een waarschuwende blik toe.

      "Maar weggaan? Je kent hem alleen wat… een week? Weet je zeker dat dit is wat je wilt doen?” Herhaalde Chad als een mantra.

      "Het antwoord is nog steeds hetzelfde Chad," zei Envy hem met vaste stem, zich afvragend hoe vaak ze het zou moeten zeggen voordat hij haar echt hoorde. Ze hield zijn blik vast en behandelde hem als een domme jongen, ze zei de woorden heel langzaam: "Ik wil bij Devon gaan wonen, en dat is precies wat ik ga doen."

      â€œHoe kun je er zeker van zijn dat hij over een week of een maand geen ander meisje zal vinden en je dumpt?” Vroeg Chad wanhopig.

      "Dat gebeurd niet." Ze bleef inpakken en probeerde het zeurende gevoel dat ze haar broer in de steek liet, te blokkeren. Hij was verdorie een volwassen man, en een agent notabene.

      "Dat weet je niet zeker. Ik bedoel, hij danst in die club elke avond halfnaakt en je zit vast achter de bar en serveert drankjes aan perverse mensen,” riep Chad zo kwaad dat hij bijna zijn haar uit zijn hoofd trok. Wat hij echt wilde doen, was tegen haar schreeuwen dat ze betrokken raakte bij iets dat zo gevaarlijk was… bij iemand die zo gevaarlijk was.

      Envy stopte met inpakken en keek op naar haar enige broer van wie ze hield, maar die zich aan het voorbereiden was om haar tegen te houden. "Eén, dat weet ik zeker. Twee, hij is misschien half naakt, maar hij ziet er op die manier geweldig uit. Drie, ik zal met hem in de kooi dansen. En vier, ze leunde voorover alsof ze een vies klein geheimpje wilde vertellen, je moet echt met iemand naar bed.”

      Chad keek naar zijn zuster, 'ik hoef niet met iemand naar bed.' Hij gromde toen ze een wenkbrauw optrok richting hem.

      "Ja, dat klopt." Ze trok een la open en pakte een handvol sexy lingerie.

      "Nee, dat doe ik niet." Chad sloeg de koffer dicht voor ze het eraan kon toevoegen wat hij hoopte dat het slechts een enorme weekendtas was.

      "Ja, dat doe je." Envy schudde de lingerie in zijn gezicht om een punt te maken.

      "Nee dat doe ik niet." Hij rukte ze uit haar hand.

      "Nee dat doe je niet." Ze kneep haar ogen boos samen.

      "Ja, dat doe ik." Chad zweeg even en stompte de vuist vol met lingerie in de lucht. "VERDORIE!"

      Devon zat in de woonkamer tegen de muur geleund met zijn enkels gekruist en zijn handen in zijn broekzakken… en probeerde niet in lachen uit te barsten. Hun ruzie herinnerde hem zo veel aan zijn relatie met zijn eigen liefhebbende broers en zussen.

      Hij kon vertellen dat Chad zich echt druk maakte om Envy, en daarom zou hij niet tussen hen staan. Chad deed wat hij het beste deed… hij was een grote broer van een vurige roodharige. Nee, hij zou ze niet tegenhouden, maar hij zou goed geld betalen om alleen maar even te kijken.

      Devon lachte hardop en probeerde het te verdoezelen met een nep hoest. Er klopte iemand op de deur en zijn ijsblauwe ogen vernauwden zich, zich afvragend wie in godsnaam de familie vóór zonsopgang zou bezoeken.

      â€œDevon, kun je even opendoen?” Riep Chad.

      "Natuurlijk," antwoordde Devon en duwde zichzelf weg van de muur voordat hij naar de deur liep. Hij deed de deur open en liet zich verbazen door de verbaasde blik op Trevors gezicht. "Hallo Trevor, lang niet gezien."

      Zoals beloofd was Trevor met Chad gaan praten over wat hij in de kerk had gezien. Het laatste wat hij had verwacht was dat Devon Santos de deur zou openen. Onbekwaam om zijn reactie te beheersen, hief Trevor onmiddellijk zijn vuist op en raakte de jaguar recht op de neus… hard.

      Devon struikelde een paar stappen achteruit en veegde het bloed van zijn neus. Hij keek ernaar en naar Trevor en ontblootte zijn tanden. Voordat Trevor kon weglopen, duwde Devon hem uit de deur, de voortuin in.

      Kleding scheurde en viel toen ze met hun tweeën in dierenvorm veranderden. Devon cirkelde rond de Kodiak en dook weg met een luide jaguar schreeuw. Trevor brulde en rees op zijn achterpoten terwijl hij probeerde de jaguar vast te grijpen die aan zijn rug was vastgeklemd.

      Binnen hoorden Chad en Envy het gebrul van Devon en renden door het huis naar de voordeur. Ze verstijfden toen ze Devon zagen vechten met een enorme beer in hun voortuin. De agent was onmiddellijk dankbaar dat ze geen buren dichtbij hadden wonen.

      Chad zette zijn mentale schakelaar om en schakelde al zijn emoties uit. Het was iets dat in hem klikte dat hem altijd volledig kalm en koud maakte… zelfs midden in een vuurgevecht. Toen hij naar de holster op zijn rechterheup greep, trok Chad zijn pistool en vuurde het een keer in de lucht om hun aandacht te trekken. Hij fronste toen hij geen reactie kreeg en kreeg een klap op zijn linkerarm.

      â€œLaat iemand weten wanneer je dat ding afvuurt!” Riep Envy uit terwijl ze een hand voor haar rechteroor hield en ineenkromp bij het luide gerinkel.

      Zackary stapte met een diepe zucht weg van zijn auto en staarde naar de twee kinderen die vochten. Eens te meer moesten koelere


Скачать книгу