Gevaarlijke Dingen. Amy Blankenship
Hij hief zijn hand voor zich en schoot een hittegolf richting de twee shifters, waardoor ze achteruitsprongen toen een enkele stroom vuur over het gras vloog om hen van elkaar te scheiden.
"Als jullie twee niet willen dat je pels wordt geschroeid, dan kun je het beste terug veranderen naar mannen en doen alsof je een beetje gezond verstand hebt," waarschuwde Zackary toen een nieuwe vlam uit zijn uitgestrekte hand begon te groeien. "Gaan jullie twee doen alsof jullie volwassenen of kinderen zijn, omdat het voor mij geen enkel verschil maakt?" Hij glimlachte koud toen de vlam hoger werd en naar het doelwit boog.
Wetend dat Zackary het zou doen, veranderde Trevor terug en keek hij naar de vlammen van zijn tegenstander aan. Alleen al kijkend naar de man die Envy van hem had gestolen, had zijn bloeddruk zo omhoog doen gaan dat hij zich moest concentreren om de menselijke vorm te behouden.
Devon veranderde terug, maar hield zijn vechthouding aan, zonder Trevor zoveel mogelijk te vertrouwen. Hij was even afgeleid door Chad's luide "Goede God" te horen en wierp snel een blik op broer en zus. Toen Envy met grote ogen naar Trevor staarde⦠die nu naakt was, gromde Devon diep en verlangde haar aandacht terug naar waar het hoorde⦠op hem.
Envy wreef over haar slaap nu dat beide mannen naakt waren, gelukkig met slechts kleine wonden. Devon had haar laten zien hoe snel ze kunnen genezen, dus ze wist dat niets zo erg was als het er uitzag. Haar blik gleed over Trevor, nog steeds geschokt dat ze al zo lang met een gekke beer aan het daten was en het niet wist.
Trevor grijnsde terwijl hij genoot van het feit dat het gegrom van Devon het geluid was van pure jaloezie⦠goed voor de jaguar.
Chad knipperde met zijn ogen en vroeg zich af wie hem het zuur had gegeven. Meestal was hij de kalme in slechte situaties, hij inhaleerde diep en liep toen weg van de deur om op volle breedte te gaan staan. "Dit is mijn huis, dus we spelen volgens mijn regels. Envy logeert hier bij mij en iedereen die geen mens is, gaat weg.â Hij probeerde de deur dicht te doen, maar Envy hield hem tegen.
âNiet zonder mijn vriend,â gromde Devon terwijl hij probeerde de echo-uitwerking die hij kreeg opzij te zetten. Verdorie, wie wist dat Trevor zo sterk was? Hij had het niet geweten.
"Trek je kleren aan," fronste Envy toen en keek nieuwsgierig naar Zackary. Hij leek op hem, Trevor en hij hadden broers kunnen zijn, hun kleuren waren zo vergelijkbaar. Het enige echte verschil was dat Zackary kort haar had en een beetje groter was. "Oké, ik weet wat ze zijn⦠maar wat ben jij?"
Zackary boog elegant, âje kunt me een bewaker noemenâ, glimlachte hij terwijl de vlammen uitgingen. "Een bewaker van zowel mensen als paranormale wezens," corrigeerde hij zichzelf en wierp een blik op Trevor. "Heb je haar niets verteld?"
"Nee, dat heeft hij niet," Envy schoot Trevor een welverdiende vuile blik toe en richtte toen haar aandacht weer op Zackary. "Bewaker? Wat betekent dat precies? En zijn u en de Trevor broers?â Ze vroeg het zich af.
"Het betekent dat we beide partijen tegen elkaar beschermen," antwoordde Trevor en voegde toe: "En nee. Wat familie betreft, die heb ik niet.â
"Oh, nu zit je gewoon vol met informatie," mompelde Envy.
âIk probeerde het je te vertellen,â herinnerde Trevor haar terwijl hij de reservebroek aantrok die Zackary hem net had toegeworpen. "Het is niet mijn schuld dat je niet hebt geluisterd."
De lippen van Envy gingen uit elkaar om het hem te vertellen, maar ze wachtten even en herinnerden zich schuldig de laatste nacht dat ze Trevor echt had gezien. Hij had haar gezegd dat hij iets te maken had met de C.I.A. maar ze had hem niet geloofd. Ze had hem zelfs bedankt omdat hij dacht dat ze dom genoeg was om voor zo'n slappe leugen te vallen. Maar ja, hoe verwachtte hij dat ze hem zou geloven als hij uitdagend met andere vrouwen danst?
De keerzijde daarvan was⦠hij had haar verteld dat dit undercover was voor zijn werk. Envy fronste haar wenkbrauwen om de hoofdpijn die zich aan het vormen was en besloot dat Trevor een grotere klootzak was dan ze oorspronkelijk dacht.
Chad keek naar de jaguar voordat hij naar binnen ging. Hij kwam een paar seconden later met een spijkerbroek tevoorschijn en gooide die naar Devon.
âWe hebben je hulp niet nodig,â zei Devon terwijl hij de spijkerbroek dichtdeed, naar Envy liep en jaloers een arm om haar middel schoof.
"O ja? Ik heb je zus gered terwijl je bezig was met het stelen van mijn vriendin,â reageerde Trevor voordat hij zijn verwarmde blik teruggaf naar Envy.
Envy sloeg haar ogen op en hield haar blik vast met Trevor's blauwachtig-zilveren ogen. Ze kon nog steeds de pijn in hen zien en het maakte haar hart ongemakkelijk slaan. Ze haat hem helemaal niet. Trouwens, ze hield nog steeds van Trevor⦠maar niet zoals ze van Devon hield. Haar lippen scheidden om te proberen het uit te leggen, maar Devon sneed haar af.
"Waarom ben je hier gekomen? Heb je ons gevolgd?â Vroeg Devon. Hij vond het niet leuk dat Trevor de Envy naar voren bleef schuiven. Ze had haar keuze gemaakt en Trevor moest dat kleine feit leren verwerken voordat het hem pijn deed.
âEigenlijk is hij hierheen gekomen om mij te zien,â zei Chad zo kalm als hij kon. Hij wendde zich tot zijn zus en nam haar hand in de zijne en trok zachtjes terwijl hij over haar schouder naar Devon keek. âAls je het niet erg vindt, wil ik graag een minuutje privé.â
Toen liet Devon haar gaan, Chad trok haar naar binnen en deed hem dicht. Hij moest zichzelf er eigenlijk van weerhouden om de deur te vergrendelen. Trouwens, na wat hij net op het erf had gezien, was het niet dat een grendelslot goed zou werken.
"Weet je zeker dat je hier niet nog een nacht zult blijven? Voor mijn gerustheid?â Smeekte hij, hoewel hij wist dat hij de controle over zijn leven een tijdje geleden was kwijtgeraakt.
Envy sloeg haar armen om haar broer en gaf hem een broodnodige knuffel en deed een stap achteruit om naar hem op te kijken: âIk kan het niet. Je zag wat er gebeurde in de kerk vanavond. Iedereen is verward, dus Warren probeert om voor morgenvroeg een afspraak te maken.â
Ze wierp een blik op de deur toen een andere gedachte haar trof. "Trouwens, bij hen blijven is waarschijnlijk de veiligste plek om nu te zijn. Ik zal je trouwens bellen en vertellen hoe laat de bijeenkomst is en of het bij Maan Dans of Nacht Licht is. Ik wil dat je me een plezier doet. Breng Trevor en vlammend jongetje mee naar de vergadering, want als wat ik heb gehoord waar is⦠hebben we alle hulp nodig die we kunnen krijgen. "
âVampiers?â Vroeg Chad opnieuw in de politiemodus, terwijl hij in zijn nek wreef waar de kleine fijne haren hadden besloten permanent te blijven staan.
Envy knikte, fronste en schudde toen haar hoofd: "De vampiers, ja, maar er is een demon los en⦠"
Chad stak zijn hand uit en greep haar bij de armen: âEen demon? Niemand heeft iets gezegd over demonen!â
Envy inhaleerde toen en knikte, in de hoop dat wat ze zou zeggen dat hij zich beter zou voelen: "Ja, een demon. Het goede nieuws is dat we twee engelen aan onze kant hebben.â Ze glimlachte zwak en hoopte dat hij niet flauwviel.
"Engelen?" Chad liet haar gaan en leunde zwaar tegen de muur: "Goede God."
âPrecies,â knikte Envy terwijl ze toekeek terwijl hij met zijn vingers door zijn haar gleed alsof hij de drang voelde om het eruit te trekken. "Nu ga je met Trevor om. Kan je dat voor me doen? Breng hem en Zackary morgen mee naar de bijeenkomst.â Ze beet op haar onderlip en wilde geen andere scène maken. "En als tegenprestatie zal ik vanavond mijn spullen niet meenemen⦠als jij je er beter door voelt."
Chad knikte en glimlachte naar haar, âDeal.â
Hij opende de deur om ze eruit te laten, maar beiden bleven staan en zagen Zackary tussen de twee mannen staan met een vlammende palm naar hen beiden gericht.
"Oh lieverd, we gaan weg," zei Envy en snelde de deur uit, greep Devon's hand toen ze naar zijn auto liepen.
Trevor begon te volgen, maar Zackary hield hem tegen