Przygody Huck'a. Марк Твен

Przygody Huck'a - Марк Твен


Скачать книгу
mage target="_blank" rel="nofollow" href="#fb3_img_img_d6473ff8-6043-5c50-b388-9429bb13d404.jpg" alt="Okładka"/>

      Mark Twain

      Przygody Huck'a

       Wydane w formacie ePUB przez Imprint Sp. z o.o. - 2012 rok.

      Spis treści:

        Tom I

        PRZEDMOWA.

        ROZDZIAŁ I.

        ROZDZIAŁ II.

        ROZDZIAŁ III.

        ROZDZIAŁ IV.

        ROZDZIAŁ V..

        ROZDZIAŁ VI.

        ROZDZIAŁ VII.

        ROZDZIAŁ VIII.

        ROZDZIA IX.

        ROZDZIA X.

        ROZDZIA XI.

        ROZDZIAŁ XII.

        ROZDZIAŁ XIII.

        ROZDZIAŁ XIV.

        ROZDZIAŁ XV.

        ROZDZIAŁ XVI.

        ROZDZIAŁ XVII.

        ROZDZIAŁ XVIII.

        ROZDZIAŁ XIX.

        ROZDZIAŁ XX.

        ROZDZIAŁ XXI.

        ROZDZIAŁ XXII.

        Tom 2

        ROZDZIAŁ I

        ROZDZIAŁ II.

        ROZDZIAŁ III.

        ROZDZIAŁ IV.

        ROZDZIAŁ V.

        ROZDZIAŁ VI.

        ROZDZIAŁ VII.

        ROZDZIAŁ VIII.

        ROZDZIAŁ IX.

        ROZDZIAŁ X.

        ROZDZIAŁ XI.

        ROZDZIAŁ XII.

        ROZDZIAŁ XIII.

        ROZDZIAŁ XIV.

        ROZDZIAŁ XV.

        ROZDZIAŁ XVI.

        ROZDZIAŁ XVII.

        ROZDZIAŁ XVIII.

        ROZDZIAŁ XIX.

        ROZDZIAŁ XX.

        ROZDZIAŁ XXI.

      Marek Twain.

      (Samuel L. Clemens).

      Przygody Huck'a

      przekładem z oryginału T. Prażmowskiej z przedmową J. A. Święcickiego.

      Tom I

      Tom I.

      PRZEDMOWA.

      PRZEDMOWA.

      Śród tysiąca określeń, usiłujących scharakteryzować człowieka, istotę najtrudniejszą do określenia, spotykamy i takie, że człowiek to — animal-risibile t. j. zwierzę zdolne do śmiechu. Że jednak moglibyśmy spotkać przypadkiem w ogrodzie zoologicznym jakieś stworzenie, przejawiające, choć w małym stopniu, zdolność podobną; przeto sama ta definicya nie bardzoby nam pochlebiała. Śmiać się nie w porę bezmyślnie i niewiadomo dlaczego, to ujemność fatalna — a nie przywilej. Na szczęście człowiek jest istotą nietylko risibile, lecz i rationale, t. j. prócz zdolności do śmiechu ma i rozum. Otóż dopiero przy kombinacyi tych dwóch określeń możemy uważać człowieka za istotę z humorem i dowcipem.

      Liczni pisarze twierdzą nie bez pewnej racyi że człowiek pozbawiony zdolności śmiechu, rozweselenia się rzeczą zabawną, nie może być nigdy typem istoty doskonalej, gdyż najwymowniejszym dowodem niedoskonałości niższych stworzeń jest, jakoby, ich powaga niezakłócona i bezduszna. Człowiek — to jedyna istota, która się śmieje i


Скачать книгу