Wisznia ze słowiańskiej głuszy. Aleksandra Katarzyna Maludy

Wisznia ze słowiańskiej głuszy - Aleksandra Katarzyna Maludy


Скачать книгу
zrobiło się cicho. Niepokój targał nadwiślańskim ludem, bo nikt nie wiedział, co dalej będzie. Awarowie ograbili osadę ze wszystkich zapasów. Niewiele się ostało jam ze zbożem, beczek z zasolonym mięsem, worów z ususzonymi owocami. Widmo głodu zajrzało w oczy pozostałym na Wąwelu ludziom, a zima porannymi przymrozkami dawała znać, że nadchodzi. Płakali więc ludzie, wspominali dobrego króla Kraka i w każdej wolnej chwili chodzili do miejsca pochówku. A co kto tam zaszedł, to ziemi przyniósł a to w koszu, a to w worach, a to w rękawach koszuli chociaż. Aż tam, gdzie pochowano w zagrodzie uplecionej z wikliny prochy z Krakowego stosu, wyrósł najpierw niewielki wzgórek, a potem kopiec, z każdym dniem coraz wyższy.

      Patrzyła na to Wanda i żal jej serce ściskał, bo wiedziała królewna, że wielu z tych, którzy tak kochali jej ojca, nie przeżyje zimy. Tymczasem dzień się coraz bardziej równał z nocą i dlatego zgromadził się lud na skałce nad Wisłą wokół kąciny postawionej tuż obok cudownego źródełka uzdrawiającej wody. Z płaczem szli ludzie błagać bogów o ratunek. Płakało także niebo. Siąpiła drobna mżawka i nawet jeden promyczek nie przedarł się przez szarą zasłonę, by pocieszyć ludzi. Próżno żerca39 pieśni zawodził, próżno ofiary składał z tego, co jeszcze zostało w zagrodach.

      – Bogowie się na nas gniewają! – Kapłan nie zamierzał nikogo pocieszać. – Trzeba im złożyć ofiarę najcenniejszą! Ofiarę z dziewczyny, co dopiero w zdatny wiek wchodzi, niewinną!

      Szmer się rozszedł po tłumie. Wiele serc ścisnęło się z trwogi. Wisznia przylgnęła do Jagi, a ta szukała pocieszenia w Wilku. Rua zerknął na brzuch Wiszni i po raz pierwszy zrobił to bez rozdzierającego mu serce smutku. Okrąglał jeno troszeczkę, ale on już wiedział. To dziecko, które w niej rosło, ten awarski bękart dawał tym razem uspokajającą gwarancję, że to nie Wisznia będzie ofiarą.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Ibrahim ibn Jakub (ur. ok. 912–913 – zm. po 966) – Żyd sefardyjski, kronikarz, podróżnik i kupiec, zostawił po sobie relację z wyprawy do krajów słowiańskich, którą odbył w latach 965–966.

      2

      Pireneje

      3

      określenie ludności żydowskiej zamieszkującej Półwysep Iberyjski

      4

      Otto I (912–973) – król niemiecki i święty cesarz rzymski.

      5

      rodzaj średniowiecznego tańca w kole, podczas którego uczestnicy trzymali się za ręce i śpiewali

      6

      Bitwę na Lechowym Polu stoczono 10–12 sierpnia 955 roku. Po klęsce Węgrzy przyjęli chrześcijaństwo i zaprzestali najazdów na zachodnich sąsiadów.

      7

      A. Fularz, Ibrahim ibn Jakub o podróży do krajów słowiańskich w przekładzie Al-Bekriego, „Merkuriusz Polski. Gazeta Codzienna” 31.08.2013, online: http://www.poselska.nazwa.pl/wieczorna2/historia-nowozytna/ibrahim-ibn-jakub-o-podrozy-do-krajow-slowianskich-w-przekazie-al-bekriego [dostęp: 12.05.2018].

      8

      kurne chaty pozbawione okien

      9

      słowiańskie demony lasu

      10

      pałąk do noszenia wiader z wodą

      11

      Morze Czarne

      12

      prymitywny szałas koczowniczych ludów Wielkiego Stepu

      13

      poprzeczne progi skalne na płytkich i szerokich odcinkach Dniepru

      14

      mąż siostry

      15

      słowiański amulet

      16

      komórka, prowizoryczne pomieszczenie

      17

      W wierzeniach słowiańskich jest to kraina, do której odlatują na zimę ptaki utożsamiane z duszami zmarłych. Bram wyraju strzegł Weles.

      18

      Rua to pierwszy król wszystkich Hunów. Jego następcami byli siostrzeńcy: Bleda i Attyla.

      19

      słowiańska świątynia

      20

      tarcze

      21

      roślina wodna o żółtych kwiatach umieszczonych na mięsistej łodydze

      22

      roślina wodna o drobnych pływających liściach

      23

      roślina wodna całkowicie zanurzona; długość kłącza sięga nawet czterech metrów

      24

      jedna z nazw marzanny barwierskiej, której kłącza używano jako czerwonego barwnika

      25

      pana, dowódcy, wojownika

      26

      Jordanes, O pochodzeniu i czynach Gotów, za: E. A. Thompson, Hunowie, przeł. B. Malarecka, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 2015, s. 127.

      27

      Obrzyni (Obry) – bardziej znani pod nazwą Awarów – koczowniczy lud, który w połowie VI wieku wyłonił się z Azji i pojawił w Europie.

      28

      Gwiazdy z gwiazdozbioru Oriona, przez dawnych Słowian nazywane tak, bo ustawione były na niebie jak kosiarze podczas kośby. Orion w czerwcu i lipcu


Скачать книгу

<p>39</p>

kapłan pogański