Günde. Komik gerçeği. СтаВл Зосимов Премудрословски
Givi’nin burnunun önüne bir tepsi koydu ve lakaplı, «Hey, evet?» Diye takılan şişman bir yerel otorite oğlunun rafına dondu. Givi’nin büyükbabası hevesle bir barbekü kaptı ve sarı metal dişleriyle bir parça merkezi kızarmış et kaptı. Garson, dizlerini fırlatıp, dikkatlice eşek içine atladı. Givi, şişleri bir kere çekti. Etler gerildi. İki, dişlerini ısırarak çekti. Şiş, ellerinden kaçtı ve eskisini yüzünde çırptı, yanaklarında yağlı çizgiler ve bir burun burunlu Kafkas milliyeti burnunun ucunda kızarmış domates halkası bıraktı. Üçüncü kez geri çekti ve yaşlılık elleri titriyordu. Ve…
– Ne tür bir et, lastik, wai?! – saygın Givi jean’i patlattı.
– Hey, baba, wai, hotelel sağlıklı koç, dağlara ot sıktı! Temiz havayı kokladın mı? ve on iki yıl yaşadı.
Givi endişeyle masaya barbekü fırlattı.
– Hey, evet, bu şakayı babanla birlikte projedeyken biliyordum. – Ayağa kalktı ve odunsu derme çatma bastonunu kırılan budaklarla unutup gitti.
İyi akşamlar!!!
Fakat biz sırayla sarhoş olduk, çarpıştık ve kavga ettik, peki ya onsuz Hava Kuvvetleri biziz? Sabahleyin dinlenmeye devam etmek ve dudaktaki bir sonraki yolculuğu beklemek için oturduk…
Kötü bir günün sabahı…
not 9
tur
Eski bir polis albay olan Kölelik Venadevich, şimdi bir suç patronu serin bir dükkanın yanında durdu ve serin bir litre votka şişesi aldı, serin atıştırmalık, serin bira ve dükkandan serin çıktı. Serin çalışan jeepine yaklaşırken, onu serin bir alarmdan bloke etti ve …, serin sigara almayı unuttuğunu hatırladı.
– Peki, ladin düştü. – Kızdı ve her şeyi arabanın kıçına fırlattı, hızlı bir şekilde onu nikotin için depoya sürmeye karar verdi ve alarma önem vermedi. – Peki, ne, hemen bir sıra ve satın almak? Dakikadaki iş.. – diye düşündü, ancak bazı müşterilerin şirket partisi için çok sayıda ürün için para ödediği ve on dakika beklemesi gerektiği ortaya çıktı. Yazar kasa meşgul.
Ne zaman dışarı, onun serin. Ayrıldığında serin bir jetonu olan serin cipiyle, serin votkalı, serin aperatifli, serin bira gitmişti.
«Kaçırdılar, iblisler, khe..» Slaveri Venadevich mırıldandı ve serin bir sigara yaktı, polisi arkadaşına albay kaçırma hakkında çağırdı.
İki saat sonra avluda çok uzakta olmayan bir cip bulundu: genç bir adamın cesedi ve yarım litre votka, açılan bir kutu bira ve neredeyse yenen bir aperatif. Cipten beş metre daha yaşlı bir Khaçik’in ikinci cesedini yattı.
Her şeyi alınan ürünlere bağladılar ve o dükkanın müdürünü cezalandırdılar, on yedi yaşındaki bir kız çocuğu olan kızının öldürüldüğünü söylüyorlar. Slaveri Venadevich, cenaze hırsızı için, silecekleri bir hafta sonra çöplükte bir baş buldu. Teknisyenlerini olay yerine çağırdılar ve polisi görerek kanunsuzluk korkusu hissetti.
Bombacının evindeki eski silecekler yerleşti ve benim için de dahil olmak üzere herkesin üzerini çalmaya başladıkları her şeyin uğruna, sonradan «gece barınağının» idaresine sürüldüğüm ve sokağa atıldım.
Şehirde dolaştım ve ne yapacağımı bilemedim, yemek ve içmek, uyumak ve yazmak, kaka ve ağlamak, osurmak ve homurdanmak istedim.
– Eh, cehenneme pasaport, iş ve konut ver!! – aklıma geldi. Ve piton başka bir şey istedi. – Şu anda sıcak, et ve daha fazlası…
– Git çalın!! – iç ses orak gibi kesiliyor.
– Hayır Ben bir Rus demokratı değilim, ama bir Sovyet adamı. Aklım Sovyet sonrası alanda, çoğunluğun nasıl çalınacağını bilmemekle kalmayıp aynı zamanda başkalarının acısını çeken ve bunu anlamayan İsa gibi son ekmeği de paylaşıp paylaşmasıyla oluşuyordu. Yine, şu anda bir oligark ve demokrat olanları, kışın kar yağmayan, sıradan insanlardan uzaklaştırarak çaldılar. Suçlu geçmişi olan bir milletvekili, eski rejimin peşinde koşan, kahramanca ve hatta kahramanca olduğunu söylüyorlar. Fakat eğer bir insan asi ise, o zaman yüz bir kez normal yankesicilerden daha tehlikeli ve zalimdir. Ülkemizi mahveden yabancılar değildi ve bizler ölümlüler değil, hukuktaki bu hırsızlar artık Devlet Duma’nın milletvekilleriydi. Ve her şey sadece son eski Sovyet yetkilisi görevden alındığında değişecek ve komünist bile olmasa bile, o zamanların hırsızı olacak. Ve şimdi sadece tekrar tekrar lüks içinde yaşamaya çalışıyorlar, hayatımızı bizden alıyorlar. Ve çocukları, hayatı bilmeden, hemen milletvekillerine. Daha iyi düşünmek ve yeniliğe oy vermek için bok koklayın. Ve biz, onlar için ortak olan insanlar sadece sığır değil, sadece böcekleriz. Bir tür prima donna bütün eteri işgal etti. Öldürülür ve şarkılarından söylenir. Ülkemizdeki en demokratik kadın, gayri meşru oğluyla evlendi ve hepsi bu: Yaptığı gibi. Ve monarşisine karşı olanlar, yani, Musa’nın akrabası olmayan bir şarkıdan daha iyidir, örneğin, onunla işbirliği yapmayı reddettikten sonra silinen Viktor Tsoi gibi bir format anlamına gelmez. Ve bu tüm iktidar çevrelerinde. Demokrasimiz, Batı demokrasisinin zıttıdır ve bu nedenle yaşam standardı farklıdır: Bir bokumuz var ve onların Kaif’i var. Amerikalılar bir demokratı dürüstlükle ilişkilendirir, fakat biz Ruslarla bu hırsızlık ve haydut olarak anlaşılır. Ve yine anladım., Şey, hiçbir şey, ilk değil. Ormandaki hayvanlar daha kolaydır, yasaları yoktur. Ve burada? Ana şey sakin kalmaktır. Kaynıyorsunuz – Ütopya, sinirler hala gerekli… Fakat her şeyden bıktınız mı?! Avlanmak hiç sorun değil. Eğer insanlar krala karşıysa, o zaman bu artık bir ülke değil, yaşamaya zorlandıkları bir kışla. Ancak, yaşamdaki bilinçli bir yeniden yapılanmanın ilk saatleri zordur ve önceden ne olduğunu anladığınızda, o zaman hayat ilginç değildir ve yarın hakkında düşünmeden yaşarsınız. Hedefsiz hayat. Bu nedenle, bugünün gençliği ülkeyi tamamen mahvedecek… Sıfırdan iki hafta kalktıktan sonra yeniden sosyal olarak yerim. Ve bu zamandan beri, hareket etmeyeceğim…
Nevsky Prospect, St. Petersburg’un kalbidir. Alexander Nevsky Meydanı’ndan Decembristler İsyan Meydanı’na; Deniz Fenerlerinden Hermitage’ye. Ne kadar görüyorsunuz: hokkabazlar, akrobatlar ve yankesiciler, dilenciler ve emiciler ve dolandırıcılardan. Herkes orada çalışıyor. Ve yüzler cezai olarak iyi beslenir. Tabii ki, turistler aslında bir sur. Bakın, McDonald’s’ın kürek çeken, yani cüzdanlı, gözlüklü bir adamı. Ve bir erkeğin, açıkça kötü niyetli bir bakış açısıyla nasıl ortaya çıktığını görüyorum.
– Hey kardeşim,.. harika! – enayiyi selamladı.
– Evet, sağlıklı, Tanrıya şükür!
– Peki, hayat normal mi? Tanrıya mı Tanrı seni umursamıyor. Kısacası, – bir enayi için sıkı bir adam geldi, bir kürek sürün, yoksa onu bir köpek gibi öldürürüm. Faturaları al, kürekleri kapat ve cebine koy… Ve şimdi git. Kayma, Tanrınız paylaşmayı emretti.
– Tanrı’ya nasıl rapor edeceksiniz?
– Ve ölümden önce itiraf ediyorum ve seni hala cennette dolandırıcam. Hahaha.
Sonra gelip uyarılmadan oradaki adamı dürtüyorum. Nefes nefese soluyor ve direnmeye çalışıyor, bir elimde içgüdüsel olarak bana sarılıyor ve diğeriyle karaciğeri kapıyor. İçecekler, bu zayıf bir karaciğer.
– Paranı al, yoldaş. – Enayi diyorum ve bıçağı adamdan yana yendim.
– Teşekkürler!!! – Bana teşekkür etti ve ölümcül konvülsiyonlardaki adam bilincini kaybediyor ve ölüyor. Ve bir yerde çalışıp devlete ve insanlara fayda sağlayabilirdi, ancak ülkedeki demokratik kaos onu uyumaya