Crazy Detective. Mpanara-baovao mampatahotra. СтаВл Зосимов Премудрословски

Crazy Detective. Mpanara-baovao mampatahotra - СтаВл Зосимов Премудрословски


Скачать книгу
lavarangana.

      – Ie, ity adala ity dia nampiely ny takelaka taloha, ary nokasihiko ny tongotro. – Nandeha maotina kokoa i Idot.

      – Mila mitandrina. Eto sy ny zanako mandeha.

      – Ary, i Saraha efa nandeha? – Faly Dadabe Clavka. – ary manao ahoana ny fitondrana vohoka? mbola tsy niteraka?

      – Mampalahelo fa lasa ao anaty nofy fotsiny. – ketraka ilay tompony ary avy hatrany dia nalana noho ny teny hoe “bevohoka”. – Inona no nolazainao?

      – Azafady, azafady, fa mahafaly ve izany?! – miala tsiny amin’ny fomba tsotsotra ilay vehivavy taloha.

      – Tongava, efa nametra-pialana sahady. Izy dia eo ambany fanaraha-mason’ny Dr. Smertiev, mpampianatra any Saint-Pétersbourg. “Saingy tsy azoko…” ary nifarana fotoana fohy i Ottila.

      – Iza no bevohoka? nitsoaka ilay vehivavy taloha.

      – Ahoana no ahafantaranao ny fitondrana vohoka? – ny fanotaniana fonosana.

      – Ka ny tanàna iray manontolo no mahalala sy mahalala hoe avy aiza. hoy ny renibeny tamim-pahatokisana.

      – Ary iza? hoy ny Toad, nanakorontana ny birao tamin’ny rindrina.

      – Ka tsy tianao tokoa ve sa ahoana? – gaga ny renibe.

      – Koa aza i Tomi, lazao ilay anarana, rahavaviko, anarana, namaly ny lahiantitra.

      – Izzy zanakao, Izzy. – Azo antoka fa ny vehivavy taloha dia nitatitra tamin’ny feo.

      – Oops, tsy mandatsa ny tenanao, vazivazy! – ho an’i Idot botry.

      – Ary mangina amin’ny ankapobeny ianao, iharan’ny fanalan-jaza. – tonga teo ambonin’ny zaza ilay renibe.

      – Milamina! – Taitra i Klop. – fa maninona, ry dadabe Clavka, no nahazo an’ity? Iza no nanambara an’io esy hena io? – Lasa maizim-pito i Ottila, satria fotsy ny volony.

      Nifangaro ny lakile ary nanomboka niharatsy kokoa, roapolo taona mahery noho ny fitopolo taona.

      – Eny, mino aho fa, – nametaka an’i Klavka ary nanova ny endriny, ary nanomboka toy ny zazavavy telo ambin’ny folo taona izay nijery fitaratra rehefa very ny feon’ny fieritreretana. Nosintona ny hodiny ary vava tsy nify ihany no nanehoana ny zava-misy, izay iray ihany no mipetaka mainty toy ny arina, nify ary tantsambo tsy vita ny caries nipoaka. – Amin’ny lahy rehetra dia Izya irery no namangy azy… ary ianao? – dia tera-bazivazy ilay renibe. – fa ianao no rainy! Mino izany aho.

      – Ao an-kabine no hieritreretanao, fa eto, andao, Pasha. – Tonga ny Idot, -Inona ny ataonao lehilahy mandoko? Te-hiditra amin’ny fahitalavitra ve ianao? Fihetseham-po! Rahalahy nanolana anabavy ary teraka ho humanoid? Eny, ho faty tsy ho ela ianao raha tsy misy mihaino azy.

      – Sa mety ho rainy ianao? – miaraka amin’ny renibavy Klavka maloto.

      – Iza, ny mpiandraikitra ny distrika, sa inona? Ianao mitondra fiara, vehivavy antitra. – dia nanipy tsimoka zezika hita tao anatiny i Idot.

      – Ianao ilay nandefa ny goavambe. Izany, raha ny hevitro dia mikasika ny embryon’i Sarah, fa tsy ilay reny bedbug. – hoy ny renibeny.

      – Voalohany, tsy embryon, fa embryon. Ianao dia miteraka zavaboary tsy misy atidoha. Ary ny olona iray manana embryon. Ilaina ny mianatra any am-pianarana … – Nanambara i Toad ary nitsangatsangana teny amin’ny Idot.

      – Ary faharoa? – hoy ny renibe.

      – Ary faharoa.. – ary ny Lehilahy taloha dia nitodika tany Klop, saingy tsy teo na aiza na aiza. – Ary aiza ny Bedbug? Nanontany an’i Keyboard izy.

      – Vao tonga teto aho. – ny nenibe mitobaka.

      – Eny, natsipiny izy. Iza no faly rehefa miresaka momba anao izy ireo. Inona izao: faharoa? Nanontany i Idot.

      – Ka. Ohhh?! – Nisy zavatra nanaitra ny Toad. – Nahita lavaka teo amin’ny rindrina aho.

      – Aiza? – nanontany an’i Idot ary niditra tao amin’ny Toad lalina tao anaty trano fitobiana.

      Nisy lavaka teo amin’ilay rindrina izay toa toy ny lava-by. Rehetra ao anaty soot sy bala.

      – Eny, fatana tranainy ity… Na angamba alevina ao anatin’izany ny harena? – faly ilay vehivavy taloha ary naka ny endrika voalohany niainany tamin’ny taonany. Ny rantsan-tanana dia nametraka ny tanany tao anaty lavaka.

      – Na fandrika amin’ny voalavo. Hehe. – Idot a.

      – Tsy matahotra fahafatesana aho. – Ary ny rantsan-tànana dia nametaka ny tanany teo am-baravarana.

      Tampoka teo dia nisy zavatra nanomboka niroborobo.

      – Ahhhh!!! Nihiakiaka ilay tovolahy ary nanandrana nanala ny tanany.

      – Inona,.. fandrika? – niditra tao ilay renibe. Mampiahioka maso. Mikatona ny tanana. Nitsoka tamin’ny handrin’i Toad sy ny masony nitsaitsa-dranomaso toa ny renirano tato anatin’ny minitra farany.

      Rehefa afaka fotoana kely, dia nifoha indray ilay tanana, hany ka nihorakoraka ny takolan’ny Toad ary navoakany tampoka ny tanany. Ramatoa iray saka saka mitsiky maty no nipetaka tany anaty kirihitra.

      – Wo, manana mpikambana aho! – nanaitra ny Toad ary nivoaka, naneso ny tavan’ny faty, teo amin’ny tarehin’i Claudia.

      – Woah mividy! – nikorisa ny renibeny ary, nitsambikina tao aoriana, dia nipetraka teo amin’ny lamosiny lehibe avy hatrany teo amin’ny fantsika iray dimampolo amby zato hakiho ny halavany, nifikitra teo amin’ny sola izay nariany ny tenany teo aloha. Ao amin’ny goiter, ny fofonaina feno…

      – Ha, inona no nolazaiko?! izany boriky izany no hametraka anao amin’ny isa. – voaaro Idot.

      Ary tamin’ny tenin’i Idotov somary sariaka dia nibontsina tamin’ny tenda taloha ilay renibe.

      – Nankany amin’ny toeram-piompiana, hitady renibeny. – tezitra ilay vehivavy taloha ary nanangana ny sorony havia havia, namotika ny vatan’olona notsatohany tamin’ny vatana. Ny hoho dia marefo ary tamin’ny tany marefo toy ny tsofa. Nandriaka avy tamin’ny farany ny ra. Nandinika azy avy tamin’ny lafiny rehetra ny fitendry ary, nahatsapa fanaintainana, nikiakiaka mafy.

      – Inona no ihomehezanao, ry bastard? – Nitoraka izy ary nanipy ny hazo fisaka natsatoka tao Idot. Nody saina izy ary nanomboka nandositra. Ny biriky nidina an-dàlana dia nanenjika. Nisy vato nandona zoro teo an-damosin’ny lohan’ny zaza iray. Nianjera izy ary niboridana.

      – Ianao ve no mitondra fiara? – Mikitika ny tahotra.

      – Tsy misy maty. – Milamina ny renibe Klavka ary nanosotra sira tamin’ilay ratra. Avy eo dia nifoha i Idot ary nibolisatra teo anilany, nihazona toerana naratra tamin’ny tanany roa.

      – Hamely anao aho. – Tafintohina tamin’ny gorodon’ny feony i Idot.

      – Oh? Jereo tsara io! Misy fehezam-boninkazo amin’ny kibony. – Ny rantsan-tongotra dia nanala ity fatotra ity avy teo amin’ny kibon’ilay saka ary naseho tamin’ny olona rehetra.

      – Mihodina, hoy i Idot sad malahelo.

      – Mety misy bruliki ve? – soso-kevitra, renibeny, izay nanadino ny fanaintainana, no fitendry. – Ary ianao, Goldfinch, mandehana miasa. dia nibaby an’i Idot izy. – ny anaram-piainan’i Mukhin ary manidina eo amin’ny dolyah avy amin’ny harena, toy ny lalitra manidina an’i Paris.

      – Inona no lazainao? Sa mety ho lasa any amin’ny helo ianao, A? – Nandeha Idot. -Inona inona yoknu amin’ny boosy an!

      – Eh, tsara! – Nitsambikina ny kilasy. – Mijanona izy roa. Te hanana pentina esorina ve ianao? Mizara telo.

      – In! Ary io no fanajana anao ny Toad. Miala tsiny aho. Diso hevitra anao


Скачать книгу