Еракка китеп кара = Взгляни издалека. Мөдәррис Әгъләмов

      Элек мәктәп иде… Авыл һәрчак

      Заман белән бергә күрде аны.

      Аның аша алып килде еллар

      Авылыма яңа әлифбаны.

      Аның аша алып килде еллар

      Кара гидайларга Ленин сүзен,

      Син яңаны кабул итеп кара –

      Шул стенаң калсын,

      Шул нигезең.

      Ышандымы икән чыра аша

      Ракеталы чорны кичәсенә?

      Бүген менә яңа заман халкын

      Кабул итә шигырь кичәсенә.

      Мәчет салкын, халык шагыйрьләрен

      Җылытырга әзер тыны белән.

      Бу туңуны булмый чагыштырып

      Эчке туңу белән…

      Сөзеп карый авыл агайлары,

      Бүрекләрен куеп тезләренә,

      Шатлыгың да синең, хәсрәтең дә

      Чыга йөзләренә.

      Мамык шәлен чөеп иң өстенә,

      Күрмәсеннәр дигән кебек кенә,

      Шигыремә сабыр, салмак кына

      Әнкәм яшьтәшләре килеп керә.

      Килеп керә кинәт шигыремә

      Яшь егетләр, ишекне киң ачып.

      Тышта буран, калтыранып куя

      Иске мәчет.

      Ялга каршы… Әлмәт, Чаллысыннан

      Эшче халык кайтып,

      Кереп тулган.

      Бертуктаусыз җиңел машиналар

      Узып тора авыл урамыннан.

      Соңгы елын яши иске мәчет,

      Җыелабыз, тагын таралабыз…

      Авылкүләм түгел,

      Дөньякүләм

      Биегәйде хәзер манарабыз.

      Исемебез олы, җисемебез…

      Без бар хәзер,

      Түгел югалырлык…

      Бернинди көч тә юк җир йөзендә

      Безнең манараны кисә алырлык.

      …Ялга каршы… Күпме кайткан халык.

      Төсләр чуар шундый, хисләр чуар…

      Халык урын бирә: төркем булып

      Кереп килә арган савымчылар.

      Берәм-берәм түргә уза алар,

      Халык урын бирә, ала дәшеп…

      Шигырьләрем җитдиләнеп кала,

      Җитдиләнеп кала иске мәчет.