O krasnoludkach i sierotce Marysi. Maria Konopnicka

O krasnoludkach i sierotce Marysi - Maria Konopnicka


Скачать книгу
organizmy żywe, w przypadku spróchniałego drzewa chodzi prawdopodobnie o żyjące na nim grzyby (np. opieńka miodowa) lub jakiś rodzaj bakterii. [przypis edytorski]

227

jaje (daw.) – jajo, jajko. [przypis edytorski]

228

przecknąć się (daw.) – ocknąć się. [przypis edytorski]

229

sporzej (gw.) – szybciej. [przypis edytorski]

230

bystry (daw.) – szybki, zwinny. [przypis edytorski]

231

miarkować – czegoś się domyślać. [przypis edytorski]

232

wygon – wspólne pastwisko dla całej wsi lub droga, która się pędzi bydło. [przypis edytorski]

233

graniczne kopce – dawny sposób na oznaczenie granic dóbr ziemskich. [przypis edytorski]

234

tuman – chmura, kłęby gęstego dymu, mgły lub oparów. [przypis edytorski]

235

brzezina – niewielki las brzozowy. [przypis edytorski]

236

legać – dziś: leżeć. [przypis edytorski]

237

strawa (daw.) – pokarm, pożywienie. [przypis edytorski]

238

strzecha – pokrycie dachu ze słomy albo trzciny. [przypis edytorski]

239

modry – ciemnoniebieski. [przypis edytorski]

240

siemieniata – koloru siemienia, jasno brązowa. [przypis edytorski]

241

węgieł – narożnik, róg. [przypis edytorski]

242

kaduk (daw.) – diabeł. [przypis edytorski]

243

pilno – dziś: pilnie; uważnie. [przypis edytorski]

244

zamówienie – tu: zmowa, zmówienie a. czary. [przypis edytorski]

245

ożóg – rodzaj pogrzebacza. [przypis edytorski]

246

brona – narzędzie do spulchniania i wyrównywania zoranej ziemi. [przypis edytorski]

247

kichnął jak z moździerza – potężnie, głośno. [przypis edytorski]

248

urosić – dziś: zrosić. [przypis edytorski]

249

sążnisty – wysoki, długi; por. sążeń: daw. jednostka miary długości wynosząca ok. 2 m. [przypis edytorski]

250

dymnik – w chatach bez komina otwór albo rura do odprowadzania dymu. [przypis edytorski]

251

kraszanka (reg.) – pisanka o jednolitym kolorze, bez dodatkowych wzorów i ozdób. [przypis edytorski]

252

zrazu (daw.) – na początku. [przypis edytorski]

253

fryga (daw.) – bąk, zabawka dziecięca. [przypis edytorski]

254

magnąć (daw.) – fikać. [przypis edytorski]

255

przydaszek – dodatkowy, wąski daszek zawieszony pod okapem dachu a. strzechy. [przypis edytorski]

256

imać – łapać, chwytać. [przypis edytorski]

257

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

258

zbyć – pozbyć się, zgubić. [przypis edytorski]

259

lec – położyć się. [przypis edytorski]

260

zrazu (daw.) – na początku. [przypis edytorski]

261

zmiarkować (daw.) – domyślić się. [przypis edytorski]

262

warzyć się (daw.) – gotować się. [przypis edytorski]

263

kociołek – naczynie, garnek. [przypis edytorski]

264

pokurć – pogardliwie o niedużym, dość brzydkim zwierzęciu. [przypis edytorski]

265

drumla – ustny (wargowy) szarpany instrument muzyczny, wykorzystywany w muzyce ludowej i folkowej w różnych regionach na świecie. [przypis edytorski]

266

tarnina – krzew ciernisty, rodzaj dzikiej śliwy. [przypis edytorski]

267

kaduk (daw..) – diabeł. [przypis edytorski]

268

pospołu (daw.) – dziś: wspólnie, razem. [przypis edytorski]

269

ogarnąć – tu: osłonić. [przypis edytorski]

270

trapić się – martwić się. [przypis edytorski]

271

kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]

272

ozwały się (daw.) – rozległy się, dały się słyszeć. [przypis edytorski]

273

takoż – także. [przypis edytorski]

274

Cygany – dziś: Cyganie. [przypis edytorski]

275

bielnik – urządzenie do bielenia tkanin. [przypis edytorski]

276

huk – tu: mnóstwo. [przypis edytorski]

277

paciorki – koraliki. [przypis edytorski]

278

gliniane kogutki – gwizdki zrobione z gliny. [przypis edytorski]

279

półkoszek (daw.) – uplecione z wikliny dwie, duże połówki kosza włożone na wóz. [przypis edytorski]

280

faska – mała beczka. [przypis edytorski]

281

uważać czegoś – tu: pilnować. [przypis edytorski]

282

zgruchnąć się (gw.) – zbiec się, nagle się zgromadzić. [przypis edytorski]

283

było z południa – dziś: było po południu. [przypis edytorski]

284

głóg – dzika róża. [przypis edytorski]

285

lebioda – pospolity chwast, dawniej liście były wykorzystywane jako jarzyna, głównie przez biedotę, a z nasion robiono mąkę do wypieku chleba. [przypis edytorski]

286

dobytek marniał bez paszy – brakowało pożywienia dla bydła; dobytek: bydło a. inne zwierzęta domowe. [przypis edytorski]

Скачать книгу