Dziady, część II. Адам Мицкевич

Dziady, część II - Адам Мицкевич


Скачать книгу
potrzebujesz, duszeczko,

      Żeby się dostać do nieba?

      Czy prosisz o chwałę Boga,

      Czyli o przysmaczek słodki,

      Są tu pączki, ciasta, mleczko

      I owoce, i jagódki.

      Czego potrzebujesz, duszeczko,

      Żeby się dostać do nieba?

      ANIOŁEK

      Nic nam, nic nam nie potrzeba.

      Zbytkiem słodyczy na ziemi

      Jesteśmy nieszczęśliwemi.

      Ach, ja w mojem życiu całem

      Nic gorzkiego nie doznałem.

      Pieszczoty, łakotki, swawole,

      A co zrobię, wszystko caca.

      Śpiewać, skakać, wybiec w pole,

      Urwać kwiatków dla Rozalki,

      Oto była moja praca,

      A jej praca stroić lalki.

      Przylatujemy na Dziady

      Nie dla modłów i biesiady,

      Niepotrzebna msza ofiarna;

      Nie o pączki, mleczka, chrusty —

      Prosim gorczycy dwa ziarna;

      A ta usługa tak marna

      Stanie za wszystkie odpusty.

      Bo słuchajcie i zważcie u siebie,

      Że według bożego rozkazu:

      Kto nie doznał goryczy ni razu,

      Ten nie dozna słodyczy w niebie.

      CHÓR

      Bo słuchajmy i zważmy u siebie,

      Że według bożego rozkazu:

      Kto nie doznał goryczy ni razu,

      Ten nie dozna słodyczy w niebie.

      GUŚLARZ

      Aniołku, duszeczko!

      Czego chciałeś, macie obie.

      To ziarneczko, to ziarneczko,

      Teraz z Bogiem idźcie sobie.

      A kto prośby nie posłucha,

      W imię Ojca, Syna, Ducha.

      Widzicie Pański krzyż?

      Nie chcecie jadła, napoju,

      Zostawcież nas w pokoju!

      A kysz, a kysz!

      CHÓR

      A kto prośby nie posłucha,

      W imię Ojca, Syna, Ducha.

      Widzicie Pański krzyż?

      Nie chcecie jadła, napoju,

      Zostawcież nas w pokoju;

      A kysz, a kysz!

      Widmo znika.

      GUŚLARZ

      Już straszna północ przybywa,

      Zamykajcie drzwi na kłódki;

      Weźcie smolny pęk łuczywa,

      Stawcie w środku kocioł wódki.

      A gdy laską skinę z dala,

      Niechaj się wódka zapala.

      Tylko żwawo, tylko śmiało.

      STARZEC

      Jużem gotów.

      GUŚLARZ

                            Daję hasło.

      STARZEC

      Buchnęło, zawrzało

      I zgasło.

      CHÓR

      Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      uczta kozła – pogański obrzęd uczty kozła utrzymał się długo, do wieku XVI, u Prusów i na Żmudzi; odbywał się on w jesieni, po żniwach. W ofierze za wyznane grzechy gromady zabijano kozła, spożywano go, a resztki biesiady zakopywano, przeznaczając je duchom przodków, zarazem bóstwom ziemnym. Obrzędowi towarzyszył kapłan, wajdelota. [przypis redakcyjny]

      2

      Huslar, Guślarz – słowa te nie mają nic wspólnego z „ucztą kozła” i „koźlarzem”; dalej poeta wiąże je z wyrazem gęślarz (gęśle, białorus. husli – słowiański instrument strunowy, por. góralskie „gęśliki”). [przypis redakcyjny]

1

uczta kozła – pogański obrzęd uczty kozła utrzymał się długo, do wieku XVI, u Prusów i na Żmudzi; odbywał się on w jesieni, po żniwach. W ofierze za wyznane grzechy gromady zabijano kozła, spożywano go, a resztki biesiady zakopywano, przeznaczając je duchom przodków, zarazem bóstwom ziemnym. Obrzędowi towarzyszył kapłan, wajdelota. [przypis redakcyjny]

2

Huslar, Guślarz – słowa te nie mają nic wspólnego z „ucztą kozła” i „koźlarzem”; dalej poeta wiąże je z wyrazem gęślarz (gęśle, białorus. husli – słowiański instrument strunowy, por. góralskie „gęśliki”). [przypis redakcyjny]

3

czyśćowym – dziś popr.: czyśćcowym. [przypis edytorski]

4

zmysłowie – zmysłowo, tzn. za pomocą obrazów przemawiających do zmysłów. [przypis redakcyjny]

5

inkantacje – śpiewane lub recytowane zaklęcia, tu: przyzywające duchy itp. [przypis redakcyjny]

6

Cytat z Hamleta Shakespeare’a (cz. I sc. 5). Słowa te mówi Hamlet w rozmowie z Horacym w związku z pojawiającym się duchem ojca. [przypis redakcyjny]

7

truna (starop.) – trumna. [przypis redakcyjny]

8

kądziel – włókna lnu, konopii lub wełny, które następnie przędzie się, skręcając z nich


Скачать книгу