Ogniem i mieczem. Генрик Сенкевич

627

dziryt – rodzaj włóczni. [przypis redakcyjny]

628

masztalerz – stajenny. [przypis redakcyjny]

629

cekhauz (z niem. Zeughaus) – arsenał, zbrojownia. [przypis redakcyjny]

630

nadziak – broń o kształcie zaostrzonego młotka, służąca w bitwie do rozbijania zbroi przeciwnika. [przypis redakcyjny]

631

driakiew – roślina zielna. [przypis redakcyjny]

632

pacholik a. pachołek – służący, pomocnik. [przypis redakcyjny]

633

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

634

Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn) – miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]

635

obiecnie – dziś popr. forma 3 os. lp cz.przysz.: obieca. [przypis redakcyjny]

636

wołoszynek – koń wołoski a. wałach, koń kastrowany. [przypis redakcyjny]

637

dyferencja (z łac. differo: odsuwam, odkładam) – tu: dług. [przypis redakcyjny]

638

terlica – stelaż siodła. [przypis redakcyjny]

639

Perejasław – miasto na środkowej Ukrainie, niedaleko Kijowa, w XVII w. ośrodek kozacki; w 1630 oblegane bez skutku przez polskiego hetmana Koniecpolskiego, w 1649 miejsce rokowań Polaków z Chmielnickim. [przypis redakcyjny]

640

barwa – mundur. [przypis redakcyjny]

641

ćwierć – kwartał, okres trzech miesięcy. [przypis redakcyjny]

642

Łoboda, Fedir (zm. 1666) – dowódca pułku perejasławskiego w latach 1648–1653, sędzia generalny starszyzny kozackiej, po bitwie pod Konotopem (1659) pojmany przez Rosjan, zmarł w Rosji na zesłaniu. [przypis redakcyjny]

643

semen (daw.) – Kozak na czyjejś służbie, zbrojny służący. [przypis redakcyjny]

644

Sicz Zaporoska – wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

645

ruski brzeg – prawy brzeg Dniepru nazywano ruskim, lewy tatarskim. [przypis autorski]

646

hołysz (z ukr.) – golec, biedak. [przypis redakcyjny]

647

Zadnieprze – Lewobrzeżna Ukraina, tereny na wschód od Dniepru, gdzie położone są np. Połtawa i Łubnie. [przypis redakcyjny]

648

futor a. chutor – pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis redakcyjny]

649

żenie (z ukr.) – gna. [przypis redakcyjny]

650

lubo (starop.) – chociaż. [przypis redakcyjny]

651

Niżowcy – wolni Kozacy z Niżu, tj. z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

652

Sicz Zaporoska – wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

653

Niżowcy – wolni Kozacy z Niżu, tj. z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

654

poczet – orszak, drużyna, słudzy, towarzyszący panu w podróżach. [przypis redakcyjny]

655

Zaporożec – Kozak z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

656

woskoboj a. woskobojnik (daw.) – człowiek zajmujący się obróbką wosku pszczelego, używanego do produkcji świec. [przypis redakcyjny]

657

rybitwa (starop.) – rybak. [przypis redakcyjny]

658

zbrojno – dziś popr.: zbrojnie. [przypis redakcyjny]

659

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: Kozak. [przypis redakcyjny]

660

krucy – dziś oppr. forma M. lm: kruki. [przypis redakcyjny]

661

na Lachiw (daw. ukr.) – na Polaków. [przypis redakcyjny]

662

Wołoszczyzna – państwo na terenach dzisiejszej płd. Rumunii, rządzone przez hospodara i zależne od Imperium Osmańskiego. [przypis redakcyjny]

663

na borg (ukr.) – na kredyt. [przypis redakcyjny]

664

ne na to, szczo je, ałe na to, szczo bude (ukr.) – nie za to, co jest, ale za to, co będzie. [przypis redakcyjny]

665

Niżowcy – wolni Kozacy z Niżu, tj. z Zaporoża. [przypis redakcyjny]

666

Sicz Zaporoska – wędrowna stolica Kozaków Zaporoskich, obóz warowny na jednej z wysp dolnego Dniepru. [przypis redakcyjny]

667

grodowi – tu: załoga zamku, zbrojni, Kozacy. [przypis redakcyjny]

668

Czerkasy – miasto na prawym brzegu środkowego Dniepru, położone ok. 200 km na płd. wschód od Kijowa. [przypis redakcyjny]

669

Bogusław – miasto na środkowej Ukrainie, położone ok. 100 km na południe od Kijowa, nad rzeką Roś. [przypis redakcyjny]

670

Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij) – miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie. [przypis redakcyjny]

671

z pogany – dziś popr. forma N. lm: z poganami. [przypis redakcyjny]

672

mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: Kozak. [przypis redakcyjny]

673

Lachy (z ukr.) – tak nazywali Polaków wschodni sąsiedzi. [przypis redakcyjny]

674

Łubnie – miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich. [przypis redakcyjny]

675

pan krakowski – Mikołaj Potocki, zwany Niedźwiedzia Łapa, herbu Pilawa (ok. 1593–1651), kasztelan krakowski, hetman wielki koronny w latach 1646–1651. [przypis redakcyjny]

Скачать книгу