Die liefde oorwin. Schalkie van Wyk
“Hoe voel dit om iemand werklik lief te hê, Sonja? Soos jy vir Kobus het?”
’n Sagte glimlag kruip om Sonja se mond en Ilse sien die glimlag vonkel in haar groen oë. “Ek dink dis ’n gevoel van veiligheid. O, en altyd bly wees, tevrede wees … as ek by hom is. En ek voel vreeslik trots as ek na hom kyk en weet hy het net vir mý lief, hy is mý Kobus. Dis ’n samevoeging van baie dinge, maar ek dink ek het die belangrikstes genoem.”
“Dis meer as genoeg, want dit klink Grieks vir my!” Ilse sug en skud haar kop. “Een ding is seker: ek is nie lief vir Bruce of enigiemand anders nie, want ek het nog nooit só oor ’n man gevoel nie.”
“Nie eens oor Henk nie?” waag Sonja ’n skoot in die donker.
Ilse lag verras. “Henk? Natuurlik nie! Miskien voel ek veilig by hom, maar dis omdat hy ons altyd soos sy susters behandel. O, en ek bewonder hom, want hy is ’n sterk mens, maar dis al.”
“Dis ’n goeie begin,” terg Sonja en sê ernstig: “Ek spot maar net, Ilse, maar ek sal meer gerus voel as jy liewer op ’n ou soos Henk verlief raak. Bruce is ’n pierewaaier, soos tant Truia sê; net, ek kan veel erger benamings vir hom uitdink. Bruce is nie ons soort nie.”
“Jy het dit reeds gesê,” kom dit effens geïrriteerd van Ilse. “En ek het jou mos beloof ek sal nie met so ’n man trou nie. Of glo jy my nie?”
“Ek weet nie,” antwoord Sonja impulsief. “Ek weet net slimmer meisies as jy het al wanhopige dinge aangevang, bloot omdat hulle gedink het hulle doen goed. Dit kan nooit goed of reg wees om met ’n man ter wille van sy geld te trou nie.”
“Seker nie, maar ek sal nie aan die goed of reg van die saak dink as ek so iets doen nie. Ek sal net aan my ma en die kinders dink. Maar los dit nou, Sonja. Bruce het my na ’n groot dans uitgenooi op die dertiende November. Ek sal dan klaar wees met eksamen, en hy ook. Sonja, ek móét net ’n nuwe aandrok vir die geleentheid kry, want dit gaan ’n spoggeleentheid wees. En jy weet self wat kos ’n ordentlike aandrok. Waar gaan ek binne ’n bietjie meer as twee maande sestig of sewentig rand in die hande kry?”
“Sestig of sewentig rand? Mensig, maar jy wil omtrént uithang vir die geleentheid!” Sonja frons bekommerd en skud haar kop. “Jy praat nou met ’n arm student, en ’n dom een daarby. Maar vra vir Henk – hy kan moontlik vir jou tikwerk kry om te doen, soos verlede jaar. Moet net nie te veel tyd daaraan afstaan nie, ou Ilse. Jy weet hoe belangrik die eindeksamen is.”
“Moenie jou daaroor kwel nie,” glimlag Ilse gerusstellend, “maar dankie in elk geval vir die raad. Ek sal sommer môre met Henk praat. As daar iemand is wat kan help, sal dit hy wees,” sê sy tevrede en buk oor haar aantekeningboek.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.