Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Группа авторов

542

Tommy Gorman, wywiad udzielony autorowi; Tim Pat Coogan, The IRA, New York: St. Martin’s Press, 2002, s. 403; 7 IRA Guerrillas Tell of Prison Escape, „Globe and Mail”, 25 stycznia 1972.

543

Thirty Years On – the Maidstone, „Andersonstown News”, 9 września 2000.

544

Tommy Gorman, wywiad udzielony autorowi.

545

Thirty Years On…, dz. cyt.

546

7 At Large…, dz. cyt.

547

Mac Stíofáin Tells…, dz. cyt.

548

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 196.

549

Później przemianowano je na Maze Prison, ale większość opisywanych przeze mnie osób zawsze posługiwała się nazwą „Long Kesh”, wolałem więc uniknąć zamieszania i przy niej pozostać.

550

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 197.

551

Tamże, s. 198.

552

H-BC.

553

Tamże.

554

IRA Ceasefire Follows MP’s Peace Moves, „Guardian”, 23 czerwca 1972.

555

IRA Threatens to Kill Ceasefire Breakers, „Guardian”, 24 czerwca 1972.

556

IRA Provisionals, British Agree to Indefinite Truce, „Boston Globe”, 23 czerwca 1972.

557

Truce by Provisional IRA Opens Way to Peace, „Irish Times”, 23 czerwca 1972.

558

Seán Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, Edinburgh: R.&R. Clark, 1975, s. 281; David McKittrick, David McVea, Making Sense of the Troubles. The Story of the Conflict in Northern Ireland, Chicago: New Amsterdam Books, 2002, s. 84, 85.

559

Peter Taylor, Behind the Mask. The IRA and Sinn Fein, New York: TV Books, 1999, s. 164.

560

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 202.

561

W wywiadzie z 1982 roku Adams opisywał całą scenę i twierdził, że z tabliczki wynikało, że w domu mieszkała matka Whistlera. Pomylił się: w domu mieszkał sam malarz – Sinn Féin Vice-President Gerry Adams, „Irish People”, 27 listopada 1982.

562

Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 281.

563

Tamże, s. 281.

564

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 204.

565

Tamże, s. 204.

566

Ed Moloney, Bob Mitchell, British Cabinet Account of 1972 IRA Ceasefire Talks, The Broken Elbow blog, 21 stycznia 2014. Autorzy opierają się na „tajnej i osobistej relacji”, złożonej na piśmie zaraz po spotkaniu ówczesnemu premierowi Tedowi Heathowi przez Whitelawa i urzędnika Ministerstwa ds. Irlandii Północnej Philipa Woodfielda.

567

Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 281; Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 204.

568

Taylor, Behind the Mask, dz. cyt., s. 164.

569

Tamże, s. 169, 170.

570

Adams and IRA’s Secret Whitehall Talks, BBC, 1 stycznia 2003.

571

William Whitelaw, The Whitelaw Memoirs, London: Headline Books, 1989, s. 128, 129.

572

Taylor, Behind the Mask, dz. cyt., s. 165.

573

Tamże, s. 165.

574

Tamże, s. 166.

575

IRA Ceasefire Follows MP’s Peace Moves, dz. cyt.

576

Terry Hughes, wypowiedź w filmie Voices from the Grave.

577

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 189.

578

Portrait of a Hunger Striker. Brendan Hughes, „Irish People”, 6 grudnia 1980.

579

Ulster Truce Ends in Street Battle, „Guardian”, 10 lipca 1972.

580

IRA Truce Falls Apart, 5 Die in Hour, „Boston Globe”, 10 lipca 1972; Behind the Mask, reż. Frank Martin, BBC, 1991.

581

Brendan Hughes, wypowiedź w filmie Voices from the Grave.

582

Tommy McKearney, The Provisional IRA. From Insurrection to Parliament, London: Pluto Press, 2011, s. 112, 113; Mac Stíofáin, Revolutionary in Ireland, dz. cyt., s. 243.

583

McKearney, The Provisional IRA, dz. cyt., s. 112, 113.

584

Według Ministerstwa ds. Irlandii Północnej tamtego dnia eksplodowało dziewiętnaście bomb. Część prasy podawała, że było ich dwadzieścia cztery. Być może IRA podłożyła więcej ładunków, ale tylko dziewiętnaście wybuchło. Timetable of Terror, Northern Ireland Office, lipiec 1972.

585

Die in Belfast Hour of Terror, „Guardian”, 22 lipca 1972.

586

Timetable of Terror, dz. cyt.

587

Początkowo w relacjach podawano większą liczbę ofiar, ale Ministerstwo ds. Irlandii Północnej doliczyło się ostatecznie dziewięciu. Zginęło dwóch żołnierzy i siedmioro cywilów – tamże.

588

Car Bomb, reż. Kevin Toolis, Many Rivers Films, 2008.

589

Bomb-a-Minute Blitz in Belfast. Many Injured, „Belfast Telegraph”, 22 lipca 1972.

590

The Only Message, „Irish Times”, 22 lipca 1972.

591

H-BC.

592

Tamże.

593

Tamże.

594

Według Eda Moloneya Russell otworzył drzwi, trzymając na rękach dziecko, i być może właśnie dlatego napastnik go nie dobił – Ed Moloney, Voices from the Grave. Two Men’s War in Ireland, New York: PublicAffairs, 2010, s. 114.

595

H-BC.

596

Joe Clarke, wywiad udzielony autorowi; Trio Vanished Forever, „Sunday Life”, 21 lutego 2010.

Скачать книгу