Robo Mwezi. Massimo Longo E Maria Grazia Gullo
Bila shaka aliuzila Gaia.
"Kweli, hiyo atafanya!" akamtuliza Carlo. "Usimdharau. Yeye na mama yake anaendeleza kazi ya shambani. Yeye ana nguvu na ni mwerevu."
Wakati wa chakula cha jioni ulifika na kuendelea kwa furaha. Kwa kweli, Libero alikuwa amemletea sherehe zote na uchangamfu wa vijijini, ambayo ilithaminiwa san ana kila mtu isipokuwa Elio.
"Nasubiri sana kukuonesha huku." Alimaliza Libero baada ya kueleza mambo ya shamba kwa binamu yake.
"Una uhakika kwamba hutaki kukaa kwa siku kadhaa kabla ya kuondoka tena?" akauliza Giulia.
"Siwezi kumwacha mama pekee yake wakati huu wa mwaka. Kuna mambo mengi ya kufanya."
"Uko sahihi, Libero. Kwa kweli wewe ni mvulana mzuri." akamsifu Carlo, akimpapasa kwa upole begani.
"Unajua, mjomba Carlo, nilikuwa najiuliza kitu. Kabla ya kuja huku mjini, nilifikiria unatakiwa kupiga honi tu wakati wa dharura...."
"Ndio, hiyo ni kweli." akajibu Carlo. "Kwanini?"
"Kwa sababu inaonekana kila mtu hutumia kana kwamba walikuwa wanacheza muziki kwenye sherehe! Hawaachi kupiga honi!"
Kila mtu aliangua kichezo, isipokuwa Elio, ambaye alijiuliza iwapo Libero alikuwa akitania au la ...
Sura ya tatu
Aligundua kuwa mvulana huyo alikuwa ametishika, na akaangua kicheko
Asubuhi ya siku iliyofuata Libero alimtoa Giulia kwenye kitanda chake baada ya kujikwa kwenye zulia la ushoroba. Kwa hivyo, Giulia na yeye walijikuta wakila kiamsha kinywa kabla ya kila mtu kuamka. Wakati harufu ya kahawa safi ilipokuwa iliovamia chumba cha kulala cha Carlo, pia alielekea jikoni na kuanza kuelezea kile kilichokuwa kimemekabili Elio siku za hivi karibuni.
"Usijali." aliwahakikishia Libero. "Uzoefu huu wa nje utamsaidia. Na mama tayari ana mkakati! "
Mara tu walipofika kituo cha gari moshi, Giulia hakuweza kuacha kutoa mapendekezo na kuhakikisha kuwa watoto watakuwa na tabia nzuri.
Gaia hakuweza kusubiri; alikuwa amesisimika na mdadisi. Kwa upande mwingine, ilikuwa wazi kwamba Elio alikuwa akiburuzwa tu kwenye hayo. Zaidi ya hayo, pia alikuwa amebeba mizigo mizito ya Gaia kwa sababu tu Libero alimfanya kufanya hivyo: "Wanawake hawapaswi kubeba uzito!" alisema, ambayo ilisababisha Elio atumbue macho. Hakuweza kumvumilia binamu yake tayari.
Libero alikuwa amevaa suruali ya khaki, t-shati na kofia ya kujikinga ya baseball ya manjano, ambayo ilionekana isiyofaa kabisa kwa binamu zake. Zaidi ya hayo, alikuwa amebeba mizigo iliyobaki kwa wepesi kiasi kwamba inaweza ilikuwa haina kitu ndani.
Treni iliondoka kwa wakati ufaao. Hakuna mtu mwengine aliyekuwa ndani ya gari walilokuwa wametengewa. Baada ya Libero kupanga mizigo yote kwenye juu ya gari, alipendekeza:
"Gaia, andamana nami. Hebu tuende kwenye mgahawa wa gari na tupate kiamsha kinywa zaidi. Itakuwa safari ndefu na utahitaji nguvu zako zote. Elio anaweza kuchunga mizigo. Hata hakuna mtu atakayeikaribia. Ikiwa mtu atagusa, bweka! " alisema Libero kwa binamu yake. "Na ukiacha kukasirika, tunaweza hata kukuletea chakula..."
Gaia na Libero walitoka nje ya gari, na kumpa Elio faraja kubwa kwa kuwa alitaka kuwa peke yake.
Alikuwa akiangalia mandhari ya nje kupitia dirisha lake. Walikuwa wamesafiri kupita eneo la viwanda la jiji na walikuwa wameanza kuzungukwa na mashamba na milima ambayo ilikuwa ikibadilishana tena na tena.
Ghafla, kwenye kidirisha cha dirisha akaona sura ya mzee amekaa kwenye kiti cha kando kiti chake.
Aliingia lini kwenye gari? Hakusikia milango ikifunguliwa.
Mzee huyo alikuwa amevaa nguo nyeusi na alikuwa amevaa miwani isiyo ya kawaida puani. Alikuwa akisoma kitabu cheusi cha ngozi ambacho kilionekana kama cha karne moja kilichopita, ambacho kurasa zake zilitengenezwa kwa karatasi ya tishu. Kichwani alikuwa na kofia yenye kuta pana iliyokuwa inaficha uso wake. Mandhari yote ilikuwa isiyo ya kutuliza.
Elio hakugeuka, lakini alikuwa akimwangalia kupitia akisi kwenye kidirisha cha dirisha. Alihisi kuogopa kuwa peke yake na mtu huyo. Wakati huo kwa hakika alitaka binamu yake mkubwa na mwenye nguvu awe karibu naye. Walakini, yeye wala Gaia hawakuwa wakionekana.
Wakati uuo huo, mzee huyo alikuwa bado anasoma kitabu chake. Kila baada ya muda, angeangalia saa ya zamani ambayo alikuwa akiiweka ndani ya mfuko ulio kwenye kifua cha koti lake la kiuno, alilokuwa amevaa kwa maridadi ndani ya suti yake ya zamani.
Hii ilimkera Elio zaidi, ambaye aliendelea kujiuliza huyo mtu anangojea nini au nani. Hakika lazima ilikuwa ni kitu cha umuhimu wa ajabu kutokana na jinsi alivyokuwa akiangalia saa yake kila wakati.
Ghafla, baada ya kuangalia saa tena, yule mzee alifunga kitabu chake na kuinama ili kutoa kitu ndani ya begi jeusi alilokuwa akiiweka katikati ya miguu yake. Alipokuwa akiinama chini, suruali yake ilipanda juu kidogo na kufunua vifundoni vyake vyeusi na soksi fulani nyembamba nyeusi ambazo zilionekana kama manyoya nyeusi.
Elio hakuweza kuzuia hofu yake na akaanza kutetemeka. Alipokuwa akiangalia ndani ya begi lake mwenyewe,mzee huyo akaangua kicheko kana kwamba alitambua hofu ya Elio. Kilikuwa kicheko kirefu, cha kina na cha huzuni ambacho kilisikika masikioni mwake. Elio aliziba masikio yake kwa mikono kujaribu kuzuia kusikia kelele hizo. Alifunga macho yake ili kuepuka kutazama akisi ya mtu huyo kwenye kidirisha cha dirisha na kuanza kusali: "Libero, rudi. Libero, rudi. "
Kisha, mlango wa gari unaotumia mtambo ulifunguliwa ghafla.
"Elio, unafanya nini? Je! Ulipata maambukizi ya sikio jijini? Usituambukize sisi wananchi na virusi hivyo vya mijini! "
Elio alishtuka. Halafu, baada ya kutambua sauti changamfu ya Libero, aligeuka nyuma na kumwona binamu yake akicheka; alikuwa ameshika begi lililokuwa na bidhaa alizonunua na kinywaji laini mikononi mwake. Gaia alikuwa amesimama nyuma yake na alikuwa akiuma kwa mkoromo kubwa.
Hakukuwa na dalili ya mzee huyo. Alipotea tu jinsi alivyokuwa ameonekana hapo awali. Kila kitu chake kilipotea: kitabu chake, saa yake na begi lake.
Libero aliketi karibu na Elio na baada ya kumpa mkoromo, aligundua alikuwa akitetemeka.
"Kuna kitu kilitokea?" Aliuliza.
"Nadhani ni ugonjwa wa mwendo tu." alidanganya Elio.
Gaia alielewa kuwa kaka yake alikuwa na shida moja na akaahidi mwenyewe atashughulikia shida hiyo kwa Libero.
Safari iliyokuwa imesalia ilikuwa ya utulivu. Libero alielezea tamasha la mavuno ambalo lingefanyiwa hivi karibuni na litahusisha vijiji vyote jirani. Litafanywa nje na jioni watachangamshwa na densi za kitamaduni kama taranta, na nyingine za kisasa.
Elio alikuwa akimwangalia dada yake na binamu yake, na akajiuliza ni vipi hawa wawili wameweza kuelewana haraka sana. Licha ya hayo, alifurahi kusafiri nao. Matukio yote hayo yalikuwa yakimpa wasiwasi. Alikuwa akiathiriwa na aina fulani ya njama dhidi ya hisia zake, au alikuwa akienda mwendawazimu?
Libero aliingiwa na woga kwani ilikuwa wakati wa kushuka kwenye gari moshi. Aliona kupitia kwenye dirisha nyumba ya Bibi Gina, ambayo ilichukuliwa kama sehemu ya kumbukumbu. Mara tu gari moshi liliposimama, akachukua mifuko. Halafu, baada ya Gaia kufungua mlango, kwa woga alitoka nje ya gari moshi kama wale ambao hawajazoea kusafiri mara nyingi.
Wenyeji wangechukulia sehemu hiyo kama kituo cha reli, lakini kwa kweli haikuwa chochote isipokuwa mahali tu pa kusimama katikati ya mahali pasipojulikana. Starehe pekee walizopewa na paa la jukwaa lililobomoka na mashine ya tikiti iliyovunjika ambayo ingeweza kupitisha ujumbe uliokwisha kurekodiwa ukisema "Uwe mwangalifu, kituo hiki hakiangaliwi. Jihadharini na wezi wa mfukoni ".
Libero akachukua pumzi nzito na kusema:
"Hatimaye, hewa safi. Karibu Campoverde. "
"Tayari ninahisi harufu ya mashamba." aligundua Gaia. "Unaweza, Elio?"
Elio hakuweza kuhisi tofauti yoyote ikilinganishwa na jiji, na alinyanyua mabega yake tu.
"Elio, chukua mzigo wa Gaia. Nitabeba hizo nyingine. "Akaamuru Libero.
Gaia