Пустодомка. Анна Константинова

      3

      Roy Qreys tıxacda dayanmışdı. Yağış köhnə “Alfa-Romeo” avtomobilinin damına vururdu, barmaqlarını əsəbi halda sükanın üstündə döyəcləyirdi. Qulağının ucu ilə Daydokun diskinə qulaq asırdı. Qətiyyən kefi yox idi. Daha dəqiqi, bərbad demək olardı. Sabah o məhkəmədə olmalıdır. Orada isə xoşagəlməz hallardan qaçmaq mümkün deyil. Qreys “Ebuak” mineral suyundan bir qurtum içdi, qapağını bağladı və şüşəni qapıdakı xüsusi yerə qoydu.

      – Hə, niyə durmusuz tərpənin! – O, əvvəlkindən də bərk sükanı döyəcləyərək, qarşıdakı avtomobilləri tələsdirdi. O, artıq qırx dəqiqə idi ki, görüşə gecikirdi, halbuki, gecikməyi sevmirdi. Çünki, hörmətsizlik əlaməti hesab edirdi.

      Gecikən adam sanki deyir: “Mənim vaxtım səninkindən daha dəyərlidir, odur ki, gözləyə bilərsən”. Əgər o otaqdan bir dəqiqə tez çıxsaydı, hər yerə çatdıra bilərdi. Zəngi kimsə başqası qəbul edərdi, bax elə o adamı da Braytonda, zərgərlik dükanını qarət edən, iynələnmiş iki gicbəsəri yoxlamağa göndərərdilər. Sizə polis işinin bir narahatlığını deyim: əclaflar oğurluq etmək, öldürmək və soyğunçuluq etmək üçün vaxt seçmirlər. Ancaq iş vaxtı cinayət törətsəydilər, nə olardı ki? Qreys başa düşürdü ki, bu gün ona heç yerə getmək lazım deyildi. Evdə qalıb sabahı gün üçün hazırlaşmaq olardı. O bir az da su içdi. Boğazı qurumuşdu, dodaqları yanırdı. Qarnında sanki qurğuşun qanadlı kəpənəklər var idi. Son bir neçə il ərzində dostları dəfələrlə onu yola gətirməyə çalışırdılar ki, görüşə kor-koranə şəkildə getsin. Hər dəfə də, əsəb tuluğuna çevrilirdi. Bu gün isə hər şey həmişəkindən daha pis idi: duş qəbul etməyə və əynini dəyişməyə vaxt qalmamışdı, narahat idi ki, abırlı görünmür. Dünən o hər şeyi dəqiqliklə düşünmüşdü. Bu gün isə hansısa iki axmağa görə planları alt-üst oldu. Onlardan birində qırma tüfəngi olub və növbədən qayıdan patrulu vurub. Patrul dükana çox yaxın gəlib, amma xoşbəxtlikdən çox dərin olmayıb. Roy tüfəngdən açılan 12 kalibrlik atəşin nəticəsini görüb. Yaxın məsafədən onunla əl və yaxud qolu atəşlə vurub qopartmaq olar, sinədə isə, futbol topu ölçüsündə deşik açmaq olar. O, yaralı polis Bill Qrini yaxşı tanıyırdı. Onlar bir neçə dəfə eyni komandada reqbi oynamışdılar. Güllə Qrinə 30 yard⁶ uzaqdan dəymişdi. Bu məsafədən qırma ilə, qırqovul və ya dovşanı öldürmək olar. Sağlam bədənli reqbi ustasını, hələ üstəlik qoruma rolunu oynayan dəri gödəkcə geyinmiş birini isə sadəcə yaralaya bilər. Bill Qrin yetərincə canını yaxşı qurtarmışdı, lakin bir neçə qırma onun üzünə, biri isə sol gözünə dəymişdi. Qreys hadisə yerinə çatanda artıq alçaqları həbs etmişdilər. Onların minib aradan çıxmaq istədikləri cip idarəetməni itirmişdi və yoldan çıxmışdı. Silahlı oğurluqdan başqa, Roy insan həyatına sui-qəsd günahını da onların boynuna qoymaq istəyirdi. Onu Böyük Britaniyada cinayətkarların silahla gəzməsi, buna görə də polislərin tabel silahı gəzdirməyə məcbur qalması gündən-günə daha çox hövsələdən çıxarırıdı. İndi isə bir neçə şəhərdə polislər top lüləsi ilə gəzirdilər. Qreys xasiyyətcə qisascıl deyildi, ancaq belə hesab edirdi ki, hər bir qanun keşikçisinə və ya günahsız insana güllə atanı asmaq lazımdır.

      Tıxac heç cürə açılmırdı. Cihaz lövhəsindəki saata baxdı, yağışa, yenə də saata, sonra qarşıda dayanan avtomobilin yanan qırmızı arxa işıqlarına baxdı. Hansısa axmaq dumana qarşı fənərləri yandırmışdı. Roy qol saatına baxdı ki, bəlkə avtomobilin saatı irəlidir. Onlar düz işləyirdi. On dəqiqə keçdi, avtomobillər isə bir dyüm də yerindən tərpənməmişdi. Qarşıya bir dənə də olsun avtomobil keçməmişdi.

      Qəfildən Qreys həyəcan siqnalı eşitdi. Arxa şüşədə, sonra isə yan şüşələrdə göy qığılcımlar sayrışdı, yaxınlıqdan gurultu ilə patrul avtomobilləri keçdi. Onun arxasınca “Təcili yardım”. Daha bir yüksək sürətli patrul avtomobili, onun arxasınca isə iki yanğınsöndürən.

      Lənət sənə kor şeytan! Bir neçə gün əvvəl Qreys burdan keçəndə, şossenin bu hissəsində yol işləri gedirdi və əvvəlcə o elə fikirləşdi ki, bu gün də nəqliyyat axını bu səbəbdən dayanıb. Lakin indi Roy anladı ki, görünür hardasa irəlidə yol nəqliyyat hadisəsi baş verib. Əgər ora yanğınsöndürənlər gedirsə, deməli, vəziyyət pisdir. Daha bir yanğınsöndürən maşın, arxasınca isə bütün gücü ilə həyəcan siqnalını və işıqlarını yandırmış təcili yardım keçdi. Sonra isə xilasetmə xidmətinin maşını keçdi. Qreys yenidən saata baxdı. Ona iyirmi dəqiqə işləyir. O, qızın dalınca Tanbric Uelsə qırx beş dəqiqə əvvəl getməli idi, ora isə iyirmi dəqiqəlik yol var.

      Terri Miller Qreysin şöbəsindən olan yenicə boşanmış müvəkkil, özünün məhəbbət macəralarını danışıb öyünməkdən yorulmurdu. O, inandırırdı ki, internetdə ürəyin istəyən qədər tanışlıq saytları var. Qreysi tez-tez ora baxmaq üçün həvəsləndirirdi. Roy təkidlə boyun qaçırırdı, sonra isə onun elektron adresinə müxtəlif qadınlardan məktublar gəlməyə başladı. O, biləndə ki, Terri Miller onun icazəsi omadan “kor-koranə görüş” saytına Royun adından məktub göndərib, sözün əsl mənasında özündən çıxdı. O, axır ki, səbəbini bilmədən məktublardan birinə cavab verdi. Tənhalıqdanmı? Ehtirasdanmı? Demək çətindir. Son səkkiz ildə Roy sabah haqqında düşünməməyə vərdiş edib. O, hərdən unutmağa çalışırdı, hərdən isə, günahkarlıqla əziyyət çəkirdi ki, çox nadir hallarda gələcəyi yadına salır.

      Sendi!

      Qreys qəfildən görüşə getdiyinə görə özünü günahkar hiss etdi.

      Xanım çox qəşəng görünürdü. Ən azından şəkildə belə idi. Adını da bəyənmişdi – Klodin. Fransızsayağı, nəsə ekzotik bir ad idi. Şəkildə bir görkəmi var idi… Kəhrəba rəngli saçları, diribaş xoşagəlimli üzü, əyninə kip oturan köynəyinin altından nəzərə çarpan orta ölçülü sinəsi… Qız çarpayının kənarında əyləşmişdi. Əynində qəsdən yuxarı çəkilmiş qısa ətək var idi. Yuxarı hissəsi qıyqacı corablar geyindiyini göstərmək istəyirdi, onların altında isə, bəlkə də heç nə yox idi.

      Onlar cəmi bir dəfə telefonla danışmışdılar və belə demək mümkünsə, Klodin Royu yoldan çıxartmağa çalışırdı. Yanındakı sərnişin oturacağında benzindoldurma