Крестовые походы в Палестину (1095–1291). Аргументы для привлечения к участию. Валентин Портных

Крестовые походы в Палестину (1095–1291). Аргументы для привлечения к участию - Валентин Портных


Скачать книгу
М. А. Крестовые походы в документах и материалах. С. 53; The Historia Ihero-solimitana of Robert the Monk. R 7.

      236

      Ekkehardi Uraugiensis Hierosolymita. P. 11: “De militie vel expedionis causa, que tempori-bus nostris, non tam humanitus quam divinitus ordinata est, Hierosolymam ex omnibus репе mundi, sed maxime Occidentalium regnorum partibus”.

      237

      Fulcheri Camotensis Historia Hierosolymitana. P. 117.

      238

      The Historia Ierosolimitana of Baldric of Bourgueil. P 3.

      239

      Guibert de Nogent. Dei Gesta per Francos. P 88.

      240

      Ibid. P 86.

      241

      The Historia Iherosolimitana of Robert the Monk. P 723.

      242

      Ibid. P 79.

      243

      Historia Peregrinorum. P. 124.

      244

      Gunther von Pairis. Hystoria Constantinopolitana. S. 111: “Verbum mihi ad vos, domini mei et fratres mei, verbum mihi ad vos, non meum utique, sed Christi. Christus ipse verborum auctor est, ego fragile instrumentum. Christus vos hodie per os meum suis alloquitur verbis, suas vobis déplorât iniurias”.

      245

      PL. T. 215. Col. 1500 (год 11, письмо 185).

      246

      Epistolae saeculi XIII. Bd. 1. P. 149 (Гонорий III. Письмо 220).

      247

      Thesaurus novus anecdotorum / Ed. E. Martene, U. Durand. Tomus II. Paris, 1717. Письмо 402. P. 422.

      248

      Гумберт Романский. О проповеди креста. С. 87.

      249

      Там же. С. 110; латинский вариант: “Posset siquidem in momento Dominus omnia vindi-care, sed ut habeat occasionem gloriose remunerandi, vult probare fideles suos, et scire, quos tangit ignominia sibi illata, et dicit: Quis consurget mihi [Ps. 93:16], hoc est ad honorem meum, adversus malignantes, ad vindicandum scilicet contumeliam ab eis mihi factam?”.

      250

      Villey M. La croisade. P. 118.

      251

      Purkis W Crusading Spirituality in the Holy Land and Iberia c. 1095-c. 1187. Woodbridge, Rochester, 2008. P. 22–27, 30–47.

      252

      Bysted A. Crusading Ideology and Imitatio Christi. P. 130; Bysted A. The Crusade Indulgence. P.218.

      253

      Bysted A. Crusading Ideology and Imitatio Christi. P. 131.

      254

      Vôlkl M. Muslime-Martyrer-Militia Christi. S. 70.

      255

      The Historia Iherosolimitana of Robert the Monk. P. 7–8.

      256

      Purkis W Crusading Spirituality. P. 32.

      257

      The Historia Ierosolimitana of Baldric of Bourgueil. P. 10.

      258

      Деяния франков и прочих иерусалимцев. Перевод на русский язык и комментарий / Изд. подгот. Т. Г. Мякин, Г. Г. Пиков, В. Л. Портных. Новосибирск, 2010. С. 148; Gesta Francorum et aliorum Hierosolyminatorum. The deeds of the Franks and the other pilgrims to Jerusalem / Ed. R. Hill. London, 1962. P. 2.

      259

      Деяния франков. С. 148; Gesta Francorum. P. 2.

      260

      Ekkehardi Uraugiensis Hierosolymita. P. 34.

      261

      The Historia Iherosolimitana of Robert the Monk. P. 6.

      262

      Alain de Lille. Sermo de cruce Domini. P. 281.

      263

      Bysted A. The Crusade Indulgence. P. 217, 231.

      264

      Chronica magistri Rogeri de Houedene. P. 165–166.

      265

      PL. T. 214. Col. 374 (год 1, письмо 397).

      266

      PL. Т. 214. Col. 380 (год 1, письмо 404).

      267

      PL. Т. 214. Col. 385 (год 1, письмо 407).

      268

      PL. Т. 214. Col. 833 (год 2, письмо 271): “[Deus] qui clamat etiam per se ipsum, et dicit: Si quis vultpost me venire abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me (Matth. XVI, 24)”.

      269

      PL. T. 216. Col. 817 (Год 16. Письмо 28): “qui clamat etiam per seipsum, et dicit: Si quis vult venire post me, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. Ac si diceret manifestius: Qui vult me subsequi ad coronam, me quoque subsequatur ad pugnam, que nunc ad probationem proponitur universis”.

      270

      Epistolae saeculi XIII. Bd. LP. 10 (Гонорий III. Письмо 12): “Properare igitur necesse est ad tante felicitatis bravium, et tollat fidelis quilibet crucem suam et sequatur vexillum glorie summi regis, nec excuset se aliquis a servitio Iesu Christi qui vult regnare cum ipso, quin potius abneget semetipsum et exeat de terra et cognatione sua, in manu illius dimittens omnia, qui contulit universa”.

      271

      Ordinatio de predicatione crucis in Anglia. P. 21.

      272

      Ibid. P. 21: «Si ergo aliquis nostrum sit tabs, qui propter regnum Anglie vel Gallie temporale vellet sumere crucem, coniuro eum per aspersionem sanguinis Ihesu Christi, quod ipse sumat crucem pro regno celorum, quod est etemum et infinitum melius».

      273

      Гумберт


Скачать книгу