Ορδεσ. Stephen Goldin
άνθρωποι θα τεμάχιζαν, κατ’ αυτό τον τρόπο, ένα πτώμα; Αυτοί οι χίπηδες ζουν μόλις 1,5 χιλιόμετρο από την καλύβα του Στόουναμ. Μπορεί μία ομάδα από αυτούς να μαζεύτηκε και να πήγε εκεί—»
«Αυτή είναι δική σου θεωρία, ή του Στόουναμ;»
«Τι σημασία έχει;», ρώτησε ο Γουίλζι, με τον τόνο του να γίνεται ιδιαίτερα αμυντικός. «Σημασία έχει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι παράξενοι. Πιστεύουν ότι οι συνήθειες του κανονικού κόσμου, δεν τους ταιριάζουν. Ποιος ξέρει για τι είναι ικανοί; Προσπαθούμε να τους ξεφορτωθούμε, από τότε που μετακόμισαν εδώ. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ταραξίες, αυτός ο όχλος.»
«Χάουαρντ, ξέρεις, όπως κι εγώ, ότι τίποτα δεν έχει αποδειχθεί εις βάρος τους—»
«Αυτό δε σημαίνει ότι είναι αθώοι, έτσι; Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά».
Ο Μάσκεν έγειρε το κεφάλι του στο πλάι και στένεψε τα μάτια του, καθώς κοιτούσε τον Εισαγγελέα. « Ο Στόουναμ σου επιβλήθηκε, πραγματικά, έτσι;»
Ο Γουίλζι αγρίεψε. «Και τι μ’ αυτό; Μπορεί να το ξεχνάς, κάποιες φορές, Τζον, αλλά είμαστε τα μικρά ψάρια, σε αυτά τα νερά. Ο Στόουναμ είναι το μεγάλο. Εγώ κι εσύ πρέπει να ξαναβάλουμε υποψηφιότητα για τις θέσεις μας, του χρόνου, το θυμάσαι; Και σε διαβεβαιώνω, ότι η βοήθεια του Στόουναμ θα είναι περισσότερο από ευπρόσδεκτη στην εκστρατεία μου».
Ο Σερίφης αναστέναξε. «Εντάξει, για το χατίρι σου, θα πάω να μιλήσω με τον Πολάσκι—»
«Όχι μόνο να του μιλήσεις», ο Γουίλζι έβγαλε κάποια χαρτιά από την τσέπη του παλτού του. «Μπήκα στον κόπο να βγάλω ένα ένταλμα για τη σύλληψή του». Πέταξε τα χαρτιά πάνω στο γραφείο.
Ο Σερίφης τα κοίταξε, κατάπληκτος. «Σκέφτηκες ποτέ την πιθανότητα να κάνεις λάθος;»
Ο Γουίλζι θύμωσε. «Σε αυτή την περίπτωση, θα τον αφήσουμε ελεύθερο και θα απολογηθούμε. Αλλά, για να διατηρήσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, πρέπει να δράσουμε γρήγορα μπροστά σε κάτι τόσο σημαντικό».
«Χάουαρντ, ξέρω ότι μπορεί να ακουστεί εγωιστικό, αλλά θα μπορούσαν να μου κάνουν μήνυση για λανθασμένη σύλληψη».
«Πίστεψέ με, δε θα φτάσουμε ως εκεί. Εξάλλου, εγώ σε οδηγώ στη σύλληψη και, πιστεύω, ότι υπάρχουν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία».
«Τι αποδεικτικά στοιχεία;»
«Αυτό το μήνυμα στον τοίχο – Θάνατος στα γουρούνια. Αυτό είναι σλόγκαν των χίπηδων, σωστά;»
«Υποθέτω πως ναι».
Ο Γουίλζι σηκώθηκε να φύγει. «Έχε μου εμπιστοσύνη, Τζον. Απλά, πήγαινε να συλλάβεις τον Πολάσκι και σου υπόσχομαι ότι όλα θα πάνε καλά».
Για περίπου πέντε λεπτά, μετά την αναχώρηση του Γουίλζι, ο Μάσκεν παρέμεινε καθιστός, αναρωτώμενος πόσο χειρότερη θα γινόταν αυτή η μέρα, πριν το τέλος της. Κοίταξε για πολύ ώρα το ένταλμα σύλληψης, προτού, τελικά, σηκωθεί και το πάρει πάνω από το γραφείο του.
Κεφάλαιο 3
Επιστρέφοντας, μέσα από το κενό, το μυαλό του έτρεχε προς το ραντεβού με το σώμα του. Η ταχύτητα του φωτός ήταν ένας αστείος περιορισμός, ο οποίος ξεπερνιόταν εύκολα. Η οντότητα του διαστήματος παραμορφωνόταν και στροβιλιζόταν, γύρω του,