Ορδεσ. Stephen Goldin
γείτονά του. Εστάλη περιπολικό για έρευνα.
Ο κος Στόουναμ συνάντησε τον αστυνόμο, που θα έκανε την έρευνα, στην πόρτα της καλύβας. Μέσα, ο αστυνόμος βρήκε το πτώμα, που με δυσκολία αναγνωρίστηκε ότι ήταν η σύζυγος του Στόουναμ, με δεμένα χέρια και πόδια, το λαιμό της σκισμένο, τα μάτια της να έχουν αφαιρεθεί, και το στήθος και τα χέρια της κομμένα, με βία. Υπήρχε πιθανότητα για σεξουαλική κακοποίηση, καθώς η περιοχή του εφηβαίου ήταν σκισμένη. Οι αλλοιώσεις στο χρώμα του προσώπου της και τα σημάδια στο λαιμό της ήταν ενδείξεις στραγγαλισμού, αλλά δεν υπήρχαν άλλες ενδείξεις μάχης, μέσα στην καλύβα. Δίπλα στο πτώμα, ήταν πεσμένο ένα κουζινομάχαιρο, το οποίο, προφανώς, είχε χρησιμοποιηθεί στον τεμαχισμό – ήταν από το σετ μαχαιροπήρουνων, που κρεμόταν στον τοίχο. Το χαλί είχε λεκέδες από αίμα, ενδεχομένως του θύματος, κι ένα μήνυμα ήταν γραμμένο με αίμα στον τοίχο : «Θάνατος στα γουρούνια». Ένα σβησμένο, χρησιμοποιημένο τσιγάρο ήταν στο πάτωμα κι ένα χρησιμοποιημένο σπίρτο ήταν μέσα σε ένα από τα σταχτοδοχεία. Η κρεβατοκάμαρα φαινόταν να είναι άθικτη.
Ο Μάσκεν άφησε κάτω την αναφορά, έκλεισε τα μάτια του, έτριψε τα βλέφαρά του με το πίσω μέρος των δαχτύλων του. Δε θα μπορούσε να είναι απλά ένας φόνος με βιασμό, έτσι; Αυτή η περίπτωση είχε όλες τις προδιαγραφές μίας ψυχωτικής βεντέτας, το είδος που τραβούσε μεγάλη δημοσιότητα. Διάβασε πάλι την περιγραφή του πτώματος και ανατρίχιασε. Είχε δει πολλά αποτρόπαια θεάματα, στα 37 χρόνια που δούλευε στην αστυνομία, αλλά ποτέ κάτι που φαινόταν τόσο αποτρόπαιο όσο αυτό. Πίστευε ότι αυτή η υπόθεση δε θα του άρεσε καθόλου. Φοβόταν λίγο που έπρεπε να πάει εκεί και να δει το πτώμα. Αλλά ήξερε ότι έπρεπε. Σε μία υπόθεση σαν αυτή, με άπειρη δημοσιότητα – και το Στόουναμ από πάνω του – θα έπρεπε να χειριστεί ο ίδιος την έρευνα. Το Σαν Μάρκος δεν ήταν μεγάλο για να υποστηρίζει – ή να απαιτεί – μία ομάδα ανθρωποκτονίας, πλήρους απασχόλησης.
Πάτησε το κουμπί ενδοεπικοινωνίας: «Τομ;».
«Μάλιστα, κύριε;»
«Κάλεσε τον Άκερ στον ασύρματο». Πήρε μία βαθιά ανάσα και σηκώθηκε από την καρέκλα του. Χρειάστηκε να πνίξει ένα χασμουρητό, καθώς περνούσε από την πόρτα και κατέβαινε τις σκάλες προς τη γραμματεία.
«Τον έχω καλέσει, κύριε», είπε ο νεαρός βοηθός του Σερίφη, καθώς του έδινε τον ασύρματο.
«Ευχαριστώ». Πήρε τον ασύρματο και πάτησε το κουμπί επικοινωνίας. «Αναφέρατε».
«Άκερ, αναφερόμενος, κύριε. Είμαι ακόμη στην καλύβα των Στόουναμ. Ο κος Στόουναμ γύρισε στο σπίτι του στο Σαν Μάρκος, για να προσπαθήσει να κοιμηθεί λίγο. Έχω τη διεύθυνσή του —».
«Δε χρειάζεται, Χάρι. Την έχω κάπου στα αρχεία μου. Υπάρχουν άλλες εξελίξεις, από την ώρα που έκανες την πρώτη σου αναφορά;»
«Ήλεγξα την περιοχή, γύρω από την καλύβα, για ενδεχόμενα ίχνη, αλλά πιστεύω πως είμαστε άτυχοι, κύριε. Δεν έχει βρέξει, εδώ και μήνες, ξέρετε και το έδαφος εδώ είναι απίστευτα σκληρό και στεγνό. Μεγάλο κομμάτι αυτού είναι απλά βράχος καλυμμένος με ένα λεπτό στρώμα ψιλού χώματος και χαλικιού. Δεν μπόρεσα να βρω κάτι.»
«Και από