Śluby panieńskie czyli Magnetyzm serca. Fredro Aleksander

      Nie wiem.

      Macież5 go! Już szaleć zaczyna,

      Już, Bogu dzięki. – Jeździć, latać nocą…

      I czegóż stoisz? Panie, zawrót głowy?

      Hm! wstręt do wody! Co – wina pragnienie?

      Stoję na warcie, muszę być gotowy

      Otworzyć okno na pierwsze skinienie.

      Na co otworzyć?

      Dla mojego pana:

      Tędy wychodzi, tędy się i wchodzi.

      Przez okna łazić śród6 jasnego rana!

      To waryjata7 prawdziwie dowodzi,

      I kiedyż wróci na swoje wesele?

      Jeśli mu wierzyć, miał o trzeciej wrócić.

      O, muszę, muszę cugli mu przykrócić!

      O, czego nadto, tego i za wiele!

      Niechże pan łaje, bo przybywa właśnie.

      To czas! – niech go piorun trzaśnie!

      Dobrze pan mówi: bogdajby go trzasnął!

      A co? Śpią jeszcze?

      Byłby sen nie lada!

      Trochem się spóźnił.

      Mnie to pan powiada.

      Pewnieś nie dospał.

      Gdybym był choć zasnął.

      No, prawdę mówiąc, jak jestem na świecie,

      Jeszczem tak pięknie zębami nie dzwonił:

      Wicher, deszcz, zimno… psa by nie wygonił.

      A ciebie wygonił przecie.

      A stryjaszek!całując w rękę/

      Dzień dobry!

      Witamy z podróży!

      Już wstałeś?

      Jeszcześ nie spał?

      Dość czasu.

      Dzień duży.

      Dopiero świta.

      Świta, ale w twojej głowie.

      Niech i tak będzie, niech świta na zdrowie.

      Byle mnie kochał stryjaszek kochany,

      Był mi zawsze zdrów, czerstwy i rumiany.

      Lecz, cóż to? mars? mars? fe! precz z nim do licha!

      No… proszę… troszkę. – Niknie wyraz srogi.

      Czoło się równa, oko się uśmiecha.

      Otóż tak lubię,/ ściskając go/

      mój stryjaszku drogi!

      Mój Gustawie, powiedz mi: chcesz, czy nie chcesz żony?

      Chcę, chcę, stryjaszku.

      Pewnie?

      Jestem jej spragniony —

      Jakiże to więc sposób wyszukałeś sobie?

      Ja nic dotychczas nie wiem o sposobie.

      Te wycieczki przez okna, te nocne wyprawy.

      I cóż!

      Cóż! Panna!

      A, bardzom ciekawy.

      Co moją pannę to obchodzić może,

      Kiedy, jak i gdzie ja się spać położę?

      Nie śpię – tem lepiej dla niej, bo na jawie

      Nią