Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
йөрәкләр,
Кара күкрәкләр
Миңа килсеннәр!
Мин коткарырмын!
Ха-ха-ха-ха-ха!
Барысы.
Ха-ха-ха-ха-ха!..
Газазил.
Кызганыч коллар!
Нурдан яралган җаннарыгызның
Утын сүндереп, күмерләндереп,
Аяныч коллар хәленә кереп
Калуыгыздан мин нәфрәтләнәм!..
Дәббәтеларз.
Мин аптырадым, эзләп тапмадым,
Кайда соң, кайда качкан тигезлек?!
Газазил.
Ул монда юк!
Тәхет-көрсиләр аңарга дошман.
Оҗмахта аны юкка эзләмә.
Ул башка илдә, ул безне көтә,
Ул безне көтә, син миңа ышан!..
Дәҗҗал.
Ләүхелмәхфүздә кодрәт каләме
Ут белән язып тора барысын!
Газазил.
Җиһанга коллык, мәңге тоткынлык
Хәзерләп торган кодрәт каләме
Шул шомлы утта мәңгегә калсын!..
Дәҗҗал.
Ул – Тәңремезнең киң ихтыяры!
Газазил.
Ул аның шомлы золым коралы!
Шәйтан (Яэҗүҗ белән Мәэҗүҗне читкә алып китеп).
Тәңрегә каршы гыйсъян чыгарып,
Сезне тозакка төшермәк була.
Яэҗүҗ, Мәэҗүҗ.
Безне?!
Бәдбәхет
Ха-ха-ха!..
Дәҗҗал тыңлый.
Шәйтан.
Әйе, сезне.
Ирек, мәхәббәт аңа табынган.
Дәҗҗал.
Нәрсә, ни булган?..
Шәйтан.
Оҗмахта безгә шатлыклы көннәр
Югалып бара, ә сез сизмисез.
Тәңрегә каршы гыйсъян чыгарып,
Гарше көрсигә үрмәләгәннең
Кыланышыннан әллә күрмимсез?!
Дәҗҗал.
Сабыр!..
Яэҗүҗ, Мәэҗүҗ.
Ә соң ләүхелмәхфүз?
Бәдбәхет.
Ха-ха-ха!..
Шәйтан.
Ләүхелмәхфүздә кодрәт каләме
Яшерен фәрманнар утлардан сыза,
Дүзәх[39] утлары, зобанилары
Җитмеш җиде мең кат көчәйтелгәннәр,
Ләкин ул көчләр аны җиңә алмас.
Ирек, мәхәббәт өчәүләр бергә
Сезне тәмугка утын итәрләр.
Гарше көрсидә үзләре калып,
Бөтен җиһанга хөкем итәрләр.
Яэҗүҗ.
Безне тәмугка?!
Мәэҗүҗ.
Кайнаган утка?!
Шәйтан.
Мәңгегә утка.
Яэҗүҗ, Мәэҗүҗ.
Мәңгегә утка?!
Дәҗҗал.
Сабыр!
Бәдбәхет.
Ха-ха-ха!..
Дәҗҗал.
Чү, тукта!..
Ләүхелмәхфүз бар чагында,
Ирек тормас оҗмахында.
Зобанилар яшәгәндә,
Мәхәббәткә урын табылыр
Дүзәхнең киң кочагында!..
Инде кала ул ялгызы –
Безнең якта Тәңре үзе.
Тәмуглар, ләүхелмәхфүз,
Каты
Дүзәх – тәмуг, җәһәннәм.