τῶνδε μέτ’ οὐ τέλος οὐδὲ χαρᾶς ἔστ’ οὐδὲ πόνοιο.
|
|
τῶνδε μέτ’ οὐ τέλος οὐδὲ χαρᾶς ἔστ’ οὐδὲ πόνοιο.
|
|
|
οἱ δ’ ἀγάθ’ ἕξουσιν τιμὴν καὶ δόξαν ὀπίσσω
|
|
οἱ δ’ ἀγάθ’ ἕξουσιν τιμὴν καὶ δόξαν ὀπίσσω
|
|
125
|
ὅττ’ εὐεργεσίῃσι γέρας καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
|
|
ὅττ’ εὐεργεσίῃσι γέρας καὶ κῦδος ὀπηδεῖ.
|
|
|
οἱ δ’ ἀσεβεῖς κλαύσουσι κακῶν ἕνεχ’ ὅσσα ἔωργαν.
|
|
οἱ δ’ ἀσεβεῖς κλαύσουσι κακῶν ἕνεχ’ ὅσσα ἔωργαν.
|
|
|
οὐδ’ ἔτι παυσωλὴ ἀχέων ἔσετ’, οὐδ’ ἀλεωρή.
|
175
|
οὐδ’ ἔτι παυσωλὴ ἀχέων ἔσετ’, οὐδ’ ἀλεωρή.
|
|
|
ταῦτ’ ἐνὶ βάλλεο φρεσσὶ τεῇς καὶ μήποτε λήθη
|
|
ταῦτ’ ἐνὶ βάλλεο φρεσσί τε ᾗς καὶ μήποτε λήθη
|
|
|
σεῦ ἄπο αἱρείτω, μηδ’ αὖ περὶ τῶνδ’ ἀπορήσεις.
|
|
σεῦ ἄπο αἱρείτω, μηδ’ αὖ περὶ τῶνδ’ ἀπορήσεις.
|
|
130
|
μῦσος γὰρ δεινόν, ψεῦδος φάσκειν θεοῦ αὐδήν.
|
|
μῦσος γὰρ χαλεπόν, ψεῦδος φάσκειν θεοῦ αὐδήν.
|
|
|
τοῦτό γε μὴν ἔσετ’ οὔθ’ ἅλιόν γ’ ἔπος, οὐδ’ ἀτέλεστον.
|
|
τοῦτό γε μὴν ἔσετ’ οὔθ’ ἅλιόν γ’ ἔπος, οὔτ’ ἀτέλεστον.
|
|
|
|
180
|
ἐν δ’ ἄρα τῷδε βίῳ θείου μένετ’ ἐντὸς ὁμίλου
|
|
|
FINIS
|
|
ἔνθα λόγος θεοῦ οὐράνιος κηρύσσεται αἰὲν
|
|
|
|
|
ἀψευδής, ἀμετάβλητος, θεὸς αὐτὸς ἰησοῦς
|
|
|
|
|
ἤτ’ αὐτοῦ διδαχὴ στομάτων σωτήριος ἠχεῖ
|
|
|
|
|
πρεσβυτέρων ἄπο καὶ μετὰ λαοῖς ἱρὰ δίδονται
|
|
|
|
185
|
σημεῖ’ εὐνοίας πατέρος βασιλῆος ἀνάρχου,
|
|
|
|
|
αὐτοῦ θ’ υἱέος ἐκ γενετῆρος ἀειγενέταο.
|
|
|
|
|
ἀΐδιον διὰ πνεῦμ’ ἅγιον πιστῶν παράκλητον.
|
|
|
|
|
πρῶτον μὲν γνώσῃ παλινόρσου λοῦτρα βίοιο,
|
|
|
|
|
καὶ γένεσιν θνητοῖσιν ἄνωθε φορούμενον ὕδωρ
|
|
|
|
190
|
νάματος ἀγλαοποιοῦ, ἁμαρτονίβοιο, διαυγοῦς.
|
|
|
|
|
δεύτερον αὖ δύναμιν κλειδοῦχον, τῇ ἔπι κεῖται
|
|
|
|
|
ἀνθρώποισιν ὄλυμπον ἀνοίγειν ἠδ’ ἀποκλεῖσαι.
|
|
|
|
|
καὶ τρίτον οὐράνιον δεῖπνον, τῷ κύριος αὐτὸς
|
|
|
|
|
ἑστιάων τε τροφή τε πάρεστι, διδοῖ γὰρ ἔδεσθαι
|
|
|
|
195
|
|
