Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ
булыр язмыш алда?
Сорыйк дулкыннардан.
– Мине борчымый бу, – дисең.
Җилләр әйтә:
– Ял-га-а-н!
Җанда
Үткәннәрдән безнең
Күпме гамь-моң калган.
«Миндә юк…» – дигән сүзеңне
Яңгыр юсын:
– Ял-га-а-н!
Хис Иделдәй ташкан бүген,
Ә иртәгә? Аннан?
– Миңа барыбер, – дисәң, Күк
Күкрәр озак:
– Ял-га-а-н!
…Иделдән Чулманга кердек,
Көн ачылмый һаман.
Уйлыйсыңмы: йөзәбез, дип, бүген
Без Чулман өстендә?
Йөрәкләр ул шулай Мәңгелектә —
Тыныч кына аккан бер халәттән
Ярсуга күченә.
Күр: сөйләшә сәях ике йолдыз
Чиксезлек эчендә.
Безнең йөрәкләр ул балкый бүген
Төнге Җир өстендә —
Мәңгелек эчендә…
«Ник җаныңа үталмый җан – аңладым…»
Озак янып көйдем, әмма түздем, Сөйдем! – хәзер миндә шундый җан: Сыйган гүя аңа Илаһ үзе, — Кар түбәле мәгърур тау сыйган!
Ник җаныңа үталмый җан – аңладым:
Текә тавың – менеп җитә алмадым…
Салкын биеклек – кыялар илаһы;
Ни аңа наз, йөрәк эндәше, аһы?!
Элек янартау булып, ут аткан да
Катып калган – шомлы ташлар ул тауда…
Кар аклыгы кисә гашыйклар күзен:
Биеклектә юк хәтта кошлар эзе.
Шулай икән, ник хыял анда оча? —
Сөю эзләпме боз тауны уй коча?!
Зәңгәр кыялар – язмышым, аңладым:
Җитә алмамдыр… һәм китә дә алмамын!
«…Ә нинди көч хуҗа минем җаныма?..»
Сөен: хәзер син бар – хуҗа рухыма, Һәр гөнаһтан өстен язмышым шуңа.
…Ә нинди көч хуҗа минем җаныма?
Һәр ике дөньяда булыр ядымда?
Ничә дистә денсез-имансыз еллар
Мең гасырлык пакь диннән аердылар!
Әмма илаһ иттек без туган телне,
Газиз кавем, җандагы ватан-илне…
Шулай бугай үзебезне сакладык.
Җанны бөтенләй гөнаһка атмадык!
Фәрештәдәй ак калдым дип әйталмыйм,
Саклады тик пакь күңеле әнкәмнең…
Һәм яр итте илһам милләт баласын,
Хәзер дә, рух, шуңа тугры каласың!
…Ярның бар үз рух хуҗасы, дөньясы…
Тик үзгәрмәс – аңа Гаташ догасы!
Кайт, Ләйлә!
(Цикл)
«Гүя лалә йөзендә тап-миңеңне…»
Гүя лалә йөзендә тап-миңеңне
«Сөю мөһере» итеп Ходай бирдеме? —
Ташкын чәчләр япкан ап-ак муеныңны —
Хаува тәне дә шундый пакь идеме?!
Лаләгә тиң йөзеңдә йолдыз-миңне
Күреп, күккә ашкан – шашкан тик минме?
Күпме яшь Адәм чын сурәт-Сүз эзләп,
Кичте дөньядан – тапмаган өченме?!
Яшь лалә-яр сере – табышмак тап-миң!
Уза гомерем… мин дә бер җавап тапмыйм…
Эзләүләрдә