Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке). Антология

      Күңелләрдә бушлык:

      Әллә хушлык,

      Әллә шаукым шулай куша.

      Үттеме соң, эчтән кайнап,

      Тыныч йөрү бары тыштан?..

      Нинди халәт, нинди тынлык, —

      Моны ничек юрарга соң?!

      Бу бушлыкны ничек итеп

      Кай тарафка куарга соң?!

      Җил дә исми, сайрамый кош,

      Тымызык күл уйга талган.

      Чәчәкләр дә ачмый таҗын,

      Ә кырлары – бары кылган.

      Инде җилсез себерелү

      Башландымы зур упкынга?!

      Кемдер әнә җөрьәт иткән

      Шул упкынга табынырга…

      Яр читендә көтеп тора

      Диңгезләргә дәшкән кораб.

      Йә котылыйк бу гафләттән,

      Йә диңгездә булыйк харап.

      Сувереннан сувинерга

      Әверелде Ватаным.

      «Аю» ларга рәхмәт әйтеп,

      «Тавыш биреп» ятамын.

      Без бит киң күңелле халык, —

      Кайныйбыз бер казанда.

      Толерантлык истән чыкмый

      Балага узганда да…

      Танылыр Казан дөньяга,

      Ярышлар бездә узса.

      Ярымтатар-ярымнегр

      Булырбыз, Алла бирса!

      Нигә милли уку йорты, —

      Үзәк акча биргәндә?!

      Бишенче көпчәк булсак та,

      Ярый, арба йөргәндә…

      Нигә кирәк ана теле:

      Кибет бар, дөнья хозур!

      Чиркәү киносы[10] карарбыз, —

      Яшәсен телевизор!

      Кармелита белән Миро[11]

      Инде дүрт ел кавышмый…

      Пенсияләр артып тора,

      Бәяләр дә калышмый…

      Инглиз телен безгә дә,

      Яхшы булыр белгәндә.

      Су сорарга кирәк булыр

      Балалардан, үлгәндә…

      Газизләрдән газиз Чулман буйлары…

      Узган саен өзелә үзәгем,

      Нур сирпегән ярымайда күреп

      Каракошның кара эзләрен.

      Нигә аңа Ходай канат биргән,

      Ничек менгән шундый биеккә?

      Җиз тырнагын батырып җаныбызга,

      Әверелмәк була бөеккә.

      Айны гына түгел, кояшны да

      Каплар иде, килсә көченнән.

      Нәфрәт белән канат җилпүеннән

      Кирмәннәр дә хәтта ишелгән.

      Җаны тырмалганнар, теле йолкынганнар

      Арасыннан атлыйм аптырап.

      Тагын күпме без яшәрбез икән,

      Кара күләгәдән калтырап.

      Ак вәгъдәләр биреп,

      Ак кар ява әнә,

      Ак өметкә күмә җир өстен.

      Ак кәгазьгә язам

      Ак шигырьләр бүген:

      «Аклык безгә шатлык китерсен…»

      Ак