Ихлас тойгылар / Искренние чувства. Илдус Гыйләҗев
бул, чит-ятларга
Карама туры итеп…
Беркатлылык галәмәте
Сиңа әйткән сүзләремнең
Истә тотам һәммәсен дә.
Кайта-кайта уйлыйм хәтта
Иҗек, басым мәгънәсен дә.
Мин, мөгаен, ул чакларда
Кемлегемне онытканмын.
Яши-яши, фикерләрнең
Эчтәлеге тоныкланды.
Безнең бергә булалмасны
Син ул чактук аңлагансың.
Вәгъдә биреп, үз өстеңә
Җаваплылык алмагансың.
Ә мин… болтун, тел бистәсе.
Нигә алай?
Яшьлек китә, туйлар үтә,
Әти-әни бәби көтә.
Канатланып йөри берсе,
Түземлекләр сорый берсе.
Күпме өмет, күпме теләк,
Һәркем өчен бала – терәк.
Әти уйлый: батыр булсын,
Әни уйлый: сабыр булсын.
Лачыннары үсеп җиткән,
Ният һаман үзгә икән –
Әти тели: оя корсын,
Әни тели: янда торсын!
Җавабың кирәк
Шулай бар да бетәмени,
Бездән Сөю китәмени?
Кемнәрнеңдер нахак сүзе
Башыбызга җитәмени?!
Кая якты көннәребез?
Җылы, назлы төннәребез?
Вакытлыча булган дисәк,
Корымасмы телләребез.
Телим таулар актарырга,
Шул елларны кайтарырга!
…Соңгы чәчем бөдрәләнә
Олы Сөю хакларына…
Төнге рәнҗү
Бүген тагын ятып карыйм,
Беләм йоклый алмасымны.
Күзгә йокы керә диме
Шаярганда кан басымы?!
Аңа кызык. Минем генә
Хәлем хөрти, җитдиләнде.
Сиңа кабат минем хакта
Ялган хәбәр җиткергәннәр.
Тәрәзәмдә ут булмагач,
Кеше уйлый: «Иртә яткан».
…Хәлләремне белешегез
Мин аунаган караваттан.
Әйттем исә кайттым
Бу күзләрем нәрсә караганнар,
Сине генә нигә сайлаганнар?
Күңелемә җайлап урнашкансың,
Башка кызлар анда сыймаганнар.
Дәрәҗәңнән оста файдаландың,
Акыл-хисләремне томаладың.
Карале син, күпме чибәр кызлар,
Начар күзәткәнмен, соң аңладым.
…Юк ла инде, сиңа җитәме соң,
Юри үртәп кенә чагыштырам.
Тирә-якка карап саташтырган
Күзлегемне генә алыштырам.
Даими диагноз
Егет чакта күздән йокы качкач,
Ачыкларга теләп: ни сәбәпле?
Бер табибка бардым. Агай әйтте:
– Бу, балакай, яшьлек галәмәте.
Һаман җәфалый бит йокысызлык,
Тынгы бирми гыйшык әкәмәте.
Яшь бер табиб калды авыз ерып:
– Бу, бабакай, картлык галәмәте…
Ходай саклаган
Хыялларың барып чыкмаган шул,
Теләгәнсең юрист булырга.
Сәләтең бар… әлдә язмыш сине
Илтеп куйган башка урынга.
Пыран-заран барсын туздырасың,
Тере килеш гүя туныйсың.
Дөресме бу, әллә ялгыш алым,
Алдын-артын