Nə xoşbəxt imişəm bir zaman Allah.... Али Керим

      Ürəyim boylanır o yerə sarı,

      Gözlərim yol çəkir…

             çəkir yolları.

      Gah hava yolunu,

                gah su yolunu,

      Gah şosse yolunu,

              arzu yolunu.

      Tökülür üstümə

              yollar qovşağı.

      Alnıma,

                 üzümə

                 dolur qırışıq.

      Gözlərim yol çəkir

                 neçə diyarla,

      şəhərlə qarışıq,

                 kəndlə qarışıq.

      Gözlərim o qədər

              yorğun olur ki,

      Gözlərim o qədər

              yolla dolur ki,

      Gecə sübhə qədər,

                şirin yuxu tək

      Tökülür onlardan

               sinəmə yollar,

      neçə kənd, şəhər,

      nə qədər diyar.

      Doludur yollarla gözümün içi,

      Gözümün üstə də yollara yer var…

      Demirəm göy kimi ucadır adın,

      Yox, yox alçalmasın söhbətin, sözün.

      Sən ki yaranışdan oxşar olmadın,

      Ancaq özün kimi böyüksən özün.

      Əyilib alnından öpəndə hərdən

      Könül dodağıma bir də öp, – deyir.

      Ağarmış saçına əl vuranda mən

      Əlim Şah dağının başına dəyir.

      Mən səni bağrıma basanda bərk-bərk,

      Gör nələr düşünüb, nələr duyuram!

      Elə bil Göyçaydan Kamçatkayadək

      Vətən torpağını qucaqlayıram.

      Üfüqlərə başını

            Qoyub uzanmış dəniz…

      Onun böyük qəlbində

            Kiçik bir duyğu kimi

            Çırpınır dağ gövdəli,

            Dağ siqlətli gəmimiz.

      – Mən,

            Baxıb, göyərtədən

      Görürəm ki,

              Tullayır biri yemiş qıçası,

              Biri kağız parçası,

              O biri, nə bilim, nə –

              Dənizin saf qəlbinə.

              Dəniz coşub-daşmayır;

              Suları çaxnaşmayır.

              Sakit əzəmətiylə,

             Gücüylə,

      Qüdrətiylə

      Ona atılanları

      Saflığına qərq edir.

      Fikir verib görürəm:

      Dəniz yenə təmizdir.

      Dəniz yenə dənizdir!

      O endi yerə

            orbitdən,

      Nəhayətsizlik

            ilğımlarından.

      Ona

      Xeyli balaca,

              yöndəmsiz,

                 gözəl göründü cahan.

      Gəncin döşündə əlvan üfüqlər,

      Gözlərindəsə

                Yerdən çox böyük

              ulduzlar qatı

      Görüş…

      Öpüşmə…

             Şirin yorğunluq…

               Getdi…

                 Uzandı…

                 Yatdı.

             Evdə?

               Eyvanda?