Allah eşqinə! Şeirləri və Poemaları. Bəhmən Vətənoğlu
iş bir düyünə, çətinə düşsə,
Açılmaz kələfin ucudu düz söz.
Bu dələduzları kim olub əkən,
Pərpətöyün kimi çöllərə tökən.
Bir gündə yüz dəfə soyurlar bizi,
Gündə bircə dəfə soysalar nə var.
Barsız bağdır məhəbbətsiz gözəllik,
Gözəllik olmasa məhəbbət olmaz.
Gözün gözəlliyə vurğunluğundan,
Ürəkdə yaranan oddu məhəbbət.
Yəni, oğlum Etibarın və gəlinim Nurlanənin oğlu- bu gün qələbə bayramı,– qələbə günü olduğu üçün oğlanın adını qoydum QALİB – QALİB BƏHMƏNLİ
Dədəm Qorqud demiş:
Adını mən verdim-ömrünü və xoş taleyini isə kainatın şəriksiz yaradıcısı olan
ALLAH versin: Amin.
İmza Bəhmən Bətənoğlu
9 may 2002-ci il.
Təəssüf! Mənimlə ailə üzvlərimin heç biri razılaşmadı. Uşağa mənim adım verildi: BƏHMƏN ABBASOV!
Yaxşılar hər yerdə dərdi bol çəkir,
Bu saxta sənədə fələk qol çəkir.
Sən çalış xoş keçir vaxtı-vədəni,
Keçəcək vədəyə, vaxta nə var ki,
Ala gözlü Azərbaycan gözəli,
Yeriyəndə yerə-yurda naz eylər.
Bəhmən qondu ömür adlı budağa,
Dedilər ki, bir köçəri quş gəldi.
Durub baxır dərdlərimə kənardan,
Bir zamanlar dərdi mənlə bölənim.
Dayandı ömürü gözlədi Bəhmən,
Ömür gözləmədi Bəhməni, getdi.
Sonam üz döndərib, tərk edib məni,
Nədənsə könlümə yenə şirindir.
O gözləri şəhla, baxışı xumar…,
Bəhməni odlara salıbdı aşkar.
Bir yolluq öldürüb qurtarsa nə var,
Aylarınan, illərinən öldürür.
Görəydim ilk yarın son vəfasını,
Elə bir tükənməz səbrim olaydı.
Yüz min ara vuran fitnəkar gələ,
Meylim ondan yana dönəsi deyil.
Qafil insan çəkmə hədər cəfanı,
Tanrı ucaldanı el əyə bilməz.
Səninlə cəlallı, sənsiz zavallı,
Məndən xoşbəxt varmı, sən olan yerdə.
Səninlə çağlaram, sənsiz ağlaram,
Məndən xoşbəxt varmı, sən olan yerdə.
Doğru yol ərkanı buraxma əldən,
Zərrə boyda haqqı kəl əyə bilməz.
Təbim gahdan gəlir, gahdanda gedir,
Süleyman mülkünün varı kimidir.
Bəhmən özgə gözəlliyə heyrandır,
Onu al yanaxlı xal əyə bilməz.
Bir parça kağıza qıymaz dostlarım,
Gör necə salıbdı nəzərdən məni.
Haqq verən qismətdir, çatar, incimə,
İkidə, bütövdə, para da, Bəhmən.
Sən sayma əbədi dünya veranı,
Hanı Süleymanın xoş güzaranı.
Əzəl gündən fələk əysə bir kəsdən,
Bol verər dərdini, salar həvəsdən.
Gör nə günə qalıb zəvvar kamalım,
Yol bilməz öyrədir yolları mənə.
Hamı xoş danışıb yetir vüsala,
Mənə zərər gəlir, dilimdən, Sonam!
Bəhmən bel bağlama yar ilqarına,
Nə tez aldanarmış dünya varına.
İnsanların yarıdan çoxunu xəstəliyi yox, əməli öldürür.
«Sağ başı gora aparmaq» nə deməkdir? Dərin fikirləş.
Sosializm doğruluq, düzlük, bərabərlik, ədalət təbliğ edir.
Belə bir ictimai quruluş yaşaya bilməz. Çünki, həyat insanlardan yalançılıq, əyrilik, dələduzluq tələb edir.
Misal üçün həqiqətə qalsa insan müvəqqəti yaşayır, həyat puç və əfsanədir. Bu həqiqətdir.
Amma bunu təbliğ edə bilməzsən. Bunu etsən cinayətkarsan.
Bunun üçün deməlisən. Yaşa-həyat əbədidir, qur, yarat, yaşa və s., yalanlar….
Kim hakimiyyətə gəlirsə,-deyir- Demokratik qüvvələr hakimiyyətə gəldi. Bəzən özü də xalqa divan tutan ən mürtəce qüvvəyə çevrilir.
Kim hakimiyyətə gəlirsə özünü demokratik qüvvə adlandırır. Özünün müdafiə etdiyi təbəqə və onu müdafiə edən təbəqə ilə birlikdə özlərinə demokratik qüvvələr deyir. Dünyada belədir. Gəlin elə biz Azərbaycanı misal çəkək. İndi hakimiyyətdə olan Heydər Əliyev komandasıda, ona müxalif komandalarda özünü demokratik qüvvə adlandırır. Bəs əslində demokratik qüvvələr kimdir?
Bu sözün düzü geniş xalq kütləsindədir. Bu mənada hazırda nə hakimiyyət, nə də müxalifət-demokratik qüvvə deyil. Çünki bunların heç biri geniş kütlənin mənafeyini müdafiə etmir. Yalnız öz ətraflarının mənafeyini müdafiə edirlər. Demokratiyada onlardan hər kəsin özü üçündür.
Xalq kütləsinin mənafeyi isə yalnız sosializm quruluşu ilə mümükündür. Çünki, oğurluqda