Qoca Azaflıyam. Mikayıl Azaflı

      Hər aşiqə aşiq demə,

      Aşiq yana-yana gərək.

      Hər alimə alim demə,

      Alim qana, qana gərək.

      Hər gözəldə ağıl olmaz,

      Hər söz şirin nağıl olmaz.

      Hər doğulan oğul olmaz,

      Doğan ana, ana gərək.

      Hər kəs yeyə öz bəhrini,

      Azaflı da söz nəhrini.

      Kim ki çəkir el qəhrini,

      Qəlbi şana-şana gərək.

      Necə insan saymaq olar,

      Mərhəməti olmayanı.

      Necə sevgi duymaq olar,

      Məhəbbəti olmayanı.

      El görməyən nə xeyirdi,

      Qəlb oxşamaz nə şeyirdi?

      Nə alimdi, nə şairdi,

      Söz-hikməti olmayanı.

      Bu dünyada gəzmə bekar,

      Yaxşı dosta ol cəfakar.

      Nə usta bil, nə sənətkar,

      Məharəti olmayanı.

      Həqiqəti fələk sayma,

      Hər gözəli mələk sayma.

      Azaflı, mərd ürək sayma,

      Sədaqəti olmayanı.

      Gecə-gündüz karvan keçər,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Yaxşı keçər, yaman köçər,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Şahlar qoyub tac getdilər,

      Qullar verib bac getdilər.

      Dövlətlilər ac getdilər,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Neçə dövran gələcəkdi,

      Hökmü nələr edəcəkdi.

      Gedib, gedir, gedəcəkdi,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Çox Süleyman, çox İsgəndər,

      Gəzdi Düldül, Əli, Qənbər.

      Getdi imam, haqq, Peyğəmbər,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Dünya ağlar, zaman ağlar,

      Xəstə ağlar, loğman ağlar.

      Çəkər dağı, aman ağlar,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Azaflı, nə qəm edərsən,

      Haqq yolunda can verərsən.

      Lüt gəlibsən, lüt gedərsən,

      Bu dünyadan, bu dünyadan.

      Qohum, qardaş yaxınlaşar,

      Gələr, gedər pay olanda.

      Xətir-hörmət aşar, daşar,

      Dostdan dosta hay olanda.

      Hamı istər dövlət, varı,

      Yaxşı günü, yaxşı yarı.

      Qışın soyuq, ayaz, qarı,

      Unudular yay olanda.

      Əgər baxtın bəslər səni,

      Hamı sevər, səslər səni.

      Arvad, uşaq istər səni,

      Evdə çörək, çay olanda.

      Hərdən vaxtın çərxi dönər,

      Yer üstünə bəla enər.

      Bəşər oğlu yanar, sönər,

      Hökmdarı zay olanda.

      Xeyirsizdi şərin uğru,

      Mömin donda gəzər oğru.

      Bil, Azaflı, haqnan, doğru,

      Dünya gülər bay olanda.

      Bu dünyadan nələr gedər,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Vəzifə də gələr, gedər,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Çox doğrunu yalan gördüm,

      Can verən, can alan gördüm.

      Şahı düzdə qalan gördüm,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Şair dərdi Qaf-qaf olar,

      Haqq, vicdanı saf-saf olar.

      Zərraf gözü sərraf olar,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Məhəbbəti unutmayaq,

      Sədaqəti unutmayaq.

      Həqiqəti unutmayaq,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Azaflı tək söz qanan ol,

      Dost yolunda mərd yanan ol.

      İnsanlara mehriban ol,

      Zalım olub zülm eləmə.

      Şirin deyib, şirin gülsən,

      Şəkərə, qəndə düşərsən.

      Özgəsinə quyu qazsan,

      Dərin qaz, sən də düşərsən.

      Danışma, düz deyəmməyən,

      Dövlətini yeyəmməyən.

      Öz xalqını bəyənməyən,

      Borana, çəndə düşərsən.

      Yar döy yara calanmayan,

      Dost döy dosta qalanmayan.

      Dövran ilə dolanmayan,

      Bəlaya gündə düşərsən.

      Ölməmiş tacı verməyən,

      Zalıma bacı verməyən,

      Bacı-xəracı verməyən,

      Qalar sürgündə düşərsən.

      Azaflı, aç əl-qolunu,

      Alma, namərdin pulunu.

      Getməsən vaxtın yolunu,

      Hər şeydən gendə düşərsən.

      Aman Allah, bu dünyada,

      İnsan ömrü az olmaya.

      Nə